Η 109η επέτειος απελευθέρωσης της Πρέβεζας από τους Τούρκους εορτάστηκε την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2021. 

Τελέστηκε δοξολογία  στο Μητροπολιτικό Ναό του αγίου Χαραλάμπους, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Πρεβέζης Χρυσοστόμου και ακολούθησε ομιλία για το χρονικό της ημέρας,  καθώς και επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο Ελευθερίας, όπου κατατέθηκαν στεφάνια.

Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γεώργιος Στύλιος.

Εξάλλου την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου, το πρωί, εψάλη τρισάγιο από το Μητροπολίτη Πρεβέζης    Χρυσόστομο  και έγινε κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Πεσόντων της Νικόπολης, το οποίο βρίσκεται στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στην Αρχαία Νικόπολη. Για τη μάχη της Νικόπολης και την απελευθέρωση της Πρέβεζας μίλησε με ιστορικά στοιχεία η εκπαιδευτικός του 8ου Δημοτικού Σχολείου Αρετή Αντωνίου.

Το βράδυ της Τετάρτης εγκαινιάστηκε η έκθεση αρχειακού υλικού και κειμηλίων με τίτλο “Η πόλη θυμάται”  στη Δημοτική Πινακοθήκη “Γιάννης Μόραλης”. 

“Η μνήμη αποτελεί την βάση της ταυτότητας κάθε τόπου”, είπε μεταξύ άλλων η αντιδήμαρχος Πολιτισμού και αρχαιολόγος Αθηνά Κωνσταντάκη, η οποία περιέγραψε τα εκθέματα  (μεταξύ άλλων το μαθητολόγιο της Θεοφανείου Σχολής των ετών 1912-1913, κατάλογο ασθενών του Νοσοκομείου των ετών 1937-1944 , πρακτικά Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς και η δεύτερη καμπάνα του Αγίου Χαραλάμπους η οποία κατασκευάστηκε στα 1865 και ήταν αυτή που ήχησε χαρμόσυνα στις 21 Οκτωβρίου του 1912).

Η κ. Κωνσταντάκη περιέγραψε σύντομα τα κειμήλια και μετά ξενάγησε τους προσκεκλημένους στον εκθεσιακό χώρο.  

Στο μεταξύ  η Επιτροπή Πρέβεζα 1821-2021 «Ιστορία – Μνήμη – Ελευθερία», οργάνωσε έκθεση αρχειακού υλικού με θέμα: «1821- 2021: Τα Αρχεία μιλούν για τους Ήρωες και τα Μνημεία της Πρέβεζας», μεταξύ των οποίων εκτέθηκαν και τα  κειμήλια (ζώνη και σπαθιά) του Μάρκου και της Λένως Μπότσαρη.

Να σημειωθεί ότι γύρω στις 14:00 της 21ης Οκτωβρίου 1912 το ΙΙΙ/15 Τάγμα του Ελληνικού Στρατού κατέλαβε την πόλη της Πρέβεζας. Είχε προηγηθεί μεγάλη επίθεση, με πυροβολικό και οβίδες κανονιοφόρων, κατά των οχυρωμένων στη Νικόπολη Τούρκων, που κατέληξε σε νίκη.  

Στις Ελληνικές δυνάμεις παραδόθηκαν 450 άνδρες του Τουρκικού Στρατού (μεταξύ αυτών ήταν και 40 αξιωματικοί), καθώς και 150 Τουρκαλβανοί, συμπολεμιστές των Τούρκων.

Και η απελευθέρωση της Πρέβεζας από τους Τούρκους είναι ο γλυκύτατος καρπός του δένδρου, που τράφηκε με Ελλάδα και Ορθοδοξία και ο οποίος μας παρακινεί, τους σύγχρονους Έλληνες, να γευτούμε τη  ζωογόνο τροφή, που αυτός μας χαρίζει. 

Και να στραφούμε σε μας. Στο Έθνος και στη θρησκεία μας. 

Σταθμοί σαν την απελευθέρωση της Πρέβεζας είναι ανεξάντλητοι σε έμπνευση και σε κατευθύνσεις σωστές. Μπορούν να μας χαρίζουν για αιώνες κεντρικές γραμμές πορείας και αντιμετώπιση καθημερινών στιγμών, γιατί είναι μπολιασμένοι από την εθνική πείρα. 

Αν μπορέσουμε να κάνουμε  τη στροφή στα πνευματικά μας σύνορα και να εμπιστευθούμε την παρακαταθήκη μας και να τραφούμε και να ανδρωθούμε από αυτή, μόνο τότε θα μπορούμε να είμαστε συνεχιστές των προγόνων.