ΠΕΙΡΑΙΑΣ: Η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς εόρτασε καί εφέτος, μέ τούς περιορισμούς τής πανδημίας, τό μεγάλο υπερφυές θαύμα τού Πολιούχου καί Εφόρου Της Αγίου Σπυρίδωνος τού θαυματουργού, τής 12/11/1716…
πού περιγράφει ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος στό έργο του «Ουρανού κρίσις» (Λειψία Σαξωνίας 1805) καί τό οποίο αναφέρεται στό πόνημα τού Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ «Αι Αιρέσεις τού Παπισμού» (Αθήναι 2009) σελ. 230:
«Δευτέρα μαρτυρία είναι τό εν τή «Ασματική ακολουθία καί τώ βίω τού αγ. Σπυρίδωνος Κερκύρας (έκδ. 1951) υπό Μητροπολίτου Κερκύρας κυρού Μεθοδίου, σελ. 212-227, περιγραφόμενον μέγα θαύμα τού Αγίου, τό γενόμενον τήν νύκτα τής 12ης Νοεμβρίου 1716, καθ ό, «εμφανισθείς δίς ο άγιος προηγουμένως κατ όναρ εις τόν τότε ηγεμόνα τής νήσου Κερκύρας Πιζάνην καί συστήσας αυτώ νά μή κατασκευάση θυσιαστήριον (αλτάριον) εν τώ ιερώ τού εν τή πόλει τής Κερκύρας ναού του (ένθα φυλάττεται τό άγιον λείψανόν του άφθαρτον) χωρίς νά εισακουσθή, περί ώραν 12ην τής νυκτός ενεφανίσθη εις τόν φρουρούντα σκοπόν τής ακροπόλεως τής νήσου ως μοναχός, κρατών ανημμένον δαυλόν.
Τού σκοπού δέ θελήσαντος νά πυροβολήση κατ αυτού (διότι δέν απήντησεν εις τάς ερωτήσεις του «ποίος ήτο»), αυτόν μέν ήρπασεν από τής χειρός καί τόν εξεσφενδόνισεν έξω τής ακροπόλεως, διά νά ευρεθή όρθιος πλησίον τού ι. ναού τού Εσταυρωμένου κρατών τό όπλον του τήν δέ πυριτιδαποθήκην τού φρουρίου ανετίναξε διά τού ανημμένου δαυλού, φονευθέντων, συνεπεία τής εκρήξεως, τού ηγεμόνος Andrea Pisani, τού συμβούλου του θεολόγου δομηνικανού Frangipum καί 900 περίπου Λατίνων, κατοικούντων εντός τής ακροπόλεως. Ταυτοχρόνως κεραυνός κατέστρεψε μόνον τήν εικόνα τού ηγεμόνος εν τή εν Βενετία οικία του, μεγάλη δέ κανδύλα αργυρά, αφιερωθείσα υπό τού ηγεμόνος καί δι αργυράς αλύσεως κρεμαμένη έμπροσθεν τού αγίου λειψάνου του, έπεσε χαμαί καί συνετρίβη».
Πρός διαιώνισιν τού θαύματος τούτου συνετάχθη ακολουθία καί εγίνετο κατ έτος επί τή βάσει ταύτης θεία λειτουργία, εν ή εψάλλετο καί τό μελοποιηθέν εκφραστικώτατον απολυτίκιον έχον ούτως: «Ουκ έδει σε, Φράτορ, βαλείν τήν βέβηλον λατινομίαν σου εν τώ ναώ Σπυρίδωνος τού αγίου ου βούλεται Σπυρίδων τά άζυμα, ως ουδέ τό Σύμβολον εν προσθήκη ψαλλόμενον, διό εν βορβόρω ρίπτει σε, βόρβορον όντα». Αλλ οι μεταγενέστεροι κατήργησαν τήν εορτήν, ίνα μή δυσαρεστώνται οι Παπικοί, πολλοί όντες εν τή νήσω. Ο πρώτος όμως καταργήσας ταύτην, οικτρόν, ως λέγεται, έλαβε θάνατον».
Η πλήρης απόδειξις τού θαύματος είναι ο έως τής σήμερον κενός χώρος εντός τού Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Κερκύρας, όπου θά ανοικοδομείτο τό Παπικό αλτάριο τού Ενετού ηγεμόνα Ανδρέα Πιζάνι καί η κατεστραμένη από τήν έκρηξη Ακρόπολις τής Κερκύρας.
Ως δέ γνωρίζομεν εκ τής θεολογίας μας τά θαύματα επιτελεί διά τών Αγίων Του ο Πανάγιος Θεός, ο Οποίος διέσωσε από τόν εκλατινισμό καί εξουνιτισμό τήν Κέρκυρα καί τάς Ιονίους Νήσους καί διεκήρυξε μέ τόν όντως φρικώδη αυτόν τρόπον τήν αποδοκιμασίαν Του εις τήν αποκοπείσα από τό σώμα τής Εκκλησίας Παπική κοινότητα.
Συνεπώς τό θαύμα τού Αγίου Σπυρίδωνος αποτελεί καί έναν διαχρονικό κώδωνα κινδύνου ηχηρότατο, δι όλους τούς θιασώτας τής Οικουμενιστικής κίνησης, οι οποίοι προπαγανδίζουν τήν χωρίς μετάνοια ένωση τών Παπικών μέ τήν Αγίαν μας Εκκλησία.
