Ο  ηγούμενος της Μονής Γηρομερίου π. Μεθόδιος και οι ιερομόναχοι π. Αλέξιος και π. Σεραφείμ, που καθημερινά, μέσω της ζωής τους, στέλνουν μήνυμα ότι ο Κύριος μας αγαπά, όλους μας, σε όποια κατάσταση και αν βρισκόμαστε, και μας περιμένει να επιστρέψουμε κοντά Του, ιερούργησαν με πολύ κατάνυξη, ενώ οι πιστοί από διάφορα σημεία της Θεσπρωτίας και των Ιωαννίνων συμμετείχαν προσευχητικά στη λατρεία.

Το μετόχι αυτό, που πριν λίγα χρόνια ήταν ένα ερείπιο, με το καθολικό σε κακή κατάσταση και τα κελιά ερειπωμένα, αναστηλώθηκε με φροντίδα του π. Μεθοδίου, μέσα από ευρωπαϊκά κονδύλια και σήμερα είναι έτοιμο να φιλοξενήσει μοναχούς.

Πάντως το Μοναστήρι αυτό υπενθυμίζει στους προσκυνητές, που ευλαβικά φτάνουν ως εκεί και διαβαίνουν την πόρτα του, ότι η πίστη προς το θεό δεν πρέπει να είναι υπόθεση θεωρητική μόνο.

Είμαστε άξιοι του Χριστού, τον αγαπούμε ειλικρινά, όταν η πίστη μας αυτή εκφράζεται και στη ζωή μας.

Όταν την επιβεβαιώνουν τα έργα μας. Αυτό άλλωστε είναι και το μήνυμα, που στέλνει διαχρονικά η αγία Μαρίνα με το μαρτύριό της.

Αυτό, το οποίο, τόνισε ο π. Μεθόδιος σε συνομιλίες του με προσκυνητές είναι ότι εκείνο, που σήμερα έχουμε περισσότερο ανάγκη, εκείνο, που απουσιάζει έκδηλα από τις καρδιές μας είναι ο έρωτας του Χριστού, που θα πρέπει να πυρπολεί την ύπαρξή μας.

Και έχει δίκαιο. Εκτιμούμε πως ο Χριστιανισμός μας κοντεύει να γίνει, αν δεν έγινε, μεταφυσική, ηθική, κοινωνική φιλοσοφία, φιλανθρωπία και καλά έργα και κινδυνεύει να παύσει να είναι αγαπητική σχέση και ερωτική κοινωνία του ανθρώπου με το θεό. Μάλλον ζούμε το δράμα ενός ανέραστου Χριστιανισμού.