You are currently viewing Εόρτασε την Τετάρτη 5 Ιουλίου 2023 το μοναδικό παρεκκλήσιο του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στην Ήπειρο

Εόρτασε την Τετάρτη 5 Ιουλίου 2023 το μοναδικό παρεκκλήσιο του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στην Ήπειρο

  • Reading time:11 mins read
Του π. Ηλία Μάκου
Εόρτασε την Τετάρτη 5 Ιουλίου 2023 το μοναδικό παρεκκλήσιο του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στην Ήπειρο, το οποίο βρίσκεται στη Μονή Περιβλέπτου Παντανάσσης (Στούπαινας)  στα Ιωάννινα.
 

Την παραμονή της εορτής, Τρίτη 4 Ιουλίου 2023, εψάλη πανηγυρικός Εσπερινός μετ’  αρτοκλασίας, προεξάρχοντος του δραστήριου και λόγιου ηγούμενου της Μονής, πρωτοσύγκελου της Μητρόπολης Ιωαννίνων, αρχιμανδρίτη π. Θωμά Ανδρέου, ο οποίος, έχοντας την θερμή παρότρυνση και την αμέριστη συμπαράσταση του Μητροπολίτη Ιωαννίνων Μάξιμου, την ανακαίνισε.

Προς το  τέλος του Εσπερινού  έγινε λιτανεία λιτανεία της εικόνας του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτη περιμετρικά του Μοναστηριού, η οποία, μέσα στη σιγαλιά της καλοκαιριάτικης φύσης, είχε κατανυκτικότητα.

Ανήμερα της εορτής τελέστηκε Όρθρος και Θεία Λειτουργία μετ’  αρτοκλασίας, από τον π. Θωμά Ανδρέου,   στο παρεκκλήσιο του αγίου, όπου, να σημειωθεί ότι φυλάσσονται τα λείψανα των πατέρων της Μονής, αλλά και τριών παιδιών, που μαρτύρησαν από τα στρατεύματα κατοχής τον Απρίλιο του 1941 και βρέθηκαν σε ειδικά διαμορφωμένη κρύπτη. 

Η ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΠΑΙΝΑΣ

Η ιστορική Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Περιβλέπτου Ιωαννίνων, ή Στούπαινας, όπως επικράτησε να ονομάζεται,  έχει αναγνωριστεί ως πολιτιστικό μνημείο.
 
Η Μονή ήταν εγκαταλελειμμένη. Ώσπου ο Θεός οδήγησε τα βήματα εκεί του  π. Θωμά Ανδρέου, ο οποίος, έχοντας την στήριξη και την καθοδήγηση του κ. Μαξίμου, με ομάδα εθελοντών, δεν πτοήθηκε από την εγκατάλειψη, αλλά ξεκίνησε με όρεξη την κτιριακή ανακαίνιση της Μονής και ταυτόχρονα πέτυχε και τη λειτουργική της αναγέννηση και όλα αυτά με την ευλογία και τη στήριξη. Ως αποτέλεσμα τούτων ήρθε και η μοναστική αναζωογόνηση με την εγκατάσταση δύο μοναζουσών.
 
Το καθολικό της Μονής είναι μονόκλιτη βασιλική με τέσσερις εσωτερικούς θόλους, οι αγιογραφίες, που έχουν υποστεί πολλές φθορές στην πάροδο του χρόνου, ανάγονται στο πρώτο τέταρτο του 18ου αιώνα, ενώ της ίδιας εποχής είναι και το ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Αυτό το τέμπλο έχει μια πρωτοτυπία: Η Παναγία εικονίζεται μ’ ένα βλέμμα αυστηρό, ελεγκτικό, επιβλητικό και όχι πράο, όπως συνηθίζεται.
 
Στην ακμή της η Μονή έφτασε να φιλοξενεί σαράντα μοναχούς, ενώ καταστράφηκε το 1941, πλην του καθολικού, από τα στρατεύματα Κατοχής, άνδρες των οποίων φρόντισαν να χαράξουν τα ονόματά τους πάνω σε αγιογραφίες, αφήνοντας το κατάμαυρο στίγμα τους.
 
Σ’ αυτό το Μοναστήρι παίρνουμε το μήνυμα οι άνθρωποι, ότι δεν πρέπει να ξοφλήσουμε, να αισθανόμαστε νεκροί πριν πεθάνουμε, να είμαστε οι δειλοί της ζωής, οι προσκυνημένοι του μηδενισμού. 
Και πως η αληθινή επιθυμία για τον πιστό δεν είναι τίποτε άλλο από το δείγμα της πίστης στην αιωνιότητα. Όλες οι άλλες επιθυμίες είναι καταλυτικές, τυλίγουν τον άνθρωπο με δεσμά. Η επιθυμία της πίστης σπάζει τα δεσμά του χρόνου. Είναι η ασίγαστη λαχτάρα για το πέρασμα από την προσωρινότητα στην αιωνιότητα. Από τη φθορά στην αφθαρσία. 
 
ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ
Μετά από σπουδές στην Κων/πολη επέλεξε να αφιερωθεί στο Θεό και έτσι μόνασε αρχικά σε Μονή στο όρος Κυμινάς της Μικράς Ασίας και στη συνέχεια μετέβη στο Άγιο Όρος.
 
Εκεί έχτισε έναν ναό προς τιμήν της Παναγίας, πολλά κελιά, αλλά και την ονομαστή και αρχαιότερη στο Άγιο Όρος Μονή της Μεγίστης Λαύρας. 
 
Έφυγε σε μεγάλη ηλικία, όταν συμμετείχε με άλλους μοναχούς στη μετασκευή της οροφής του ναού, η οποία κατέρρευσε και τον οδήγησε στο θάνατο, μαζί με τους υπόλοιπους. 
 
Ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης με τις αρετές του ανέβηκε προς το θείο, το άφθαστο μεγαλείο, ανοίγοντας και σε μας το δρόμο. Ναι, ανοίγει και σε μας τον δρόμο προς την ειρήνη και τη χαρά. Και η δική μας ειρήνη και χαρά έχει και ένα άλλο καλό αποτέλεσμα. Διδάσκει και τους άλλους ανθρώπους πολύ. Τους οικοδομεί και τους παρακινεί να πλησιάζουν και αυτοί τον Κύριο, για να αποκτήσουν τη δύναμη και γαλήνη, την οποία οι πιστοί βρίσκουν κοντά στον Θεό.
 
π. Ηλίας Μάκος