Πολλές φορές ή και σε καθημερινή βάση αναζητάμε έναν Θεό στα μέτρα μας. Έναν Θεό που θα κάνει τα πάντα για εμάς, να μας δώσει την υγεία μας, εργασία είτε σε εμάς είτε στα παιδιά μας, χρήματα, καλή και άνετη ζωή, ένα θαύμα, να μας κάνει καλά από κάποια πιθανή ασθένεια. Το θέμα δεν είναι ότι απλά Τον αναζητάμε κάτω από αυτό το πρίσμα, αλλά δυστυχώς έτσι Τον έχουμε σαν θεωρία μέσα στο μυαλό μας. Εκείνος να μας δίνει τα πάντα, ενώ εμείς να μην κάνουμε και να μην δίνουμε τίποτα σε Εκείνον. Έναν Θεό στα μέτρα μας, μόνο και μόνο για να είμαστε καλά. Πώς είναι δυνατόν όμως κάτι τέτοιο να είναι και στην πραγματικότητα; Πώς είναι δυνατόν μια σχέση αγάπης να την μετατρέπουμε σε αγάπη του δούναι και λαβείν και το χειρότερο μόνο να παίρνουμε από τον Θεό; Άραγε το ίδιο κάνουμε και στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους; Μόνο να παίρνουμε και όχι να δίνουμε;