Όσες φορές και αν ακούσει κανείς κάποια μαγνητοσκοπημένη ομιλία ή ακόμη και ένα μέρος αυτής, του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου αναντίρρητα θα αναφωνήσει: Πού είσαι Χριστόδουλε;

Ακούστε τον σας παρακαλώ στο βιντεάκι. Ακούστε τον!

Μιλάει με παλμό, με πειθώ, με σιγουριά, με γνησιότητα. Μιλάει την γλώσσα της αλήθειας. Πιστεύει αυτά που λέει!

Ο Χριστόδουλος δεν μασούσε τα λόγια του. Ήξερε τα κακώς κείμενα στον εκκλησιαστικό μας χώρο και τα στηλίτευε.

Και πόσο επίκαιρος δεν είναι;

Σίγησαν οι άμβωνες. Και ναι, δυστυχώς κατά την ρήση του Χριστοδούλου πολλοί «λένε αρλούμπες»! Ξενέρωτα κηρύγματα, γλώσσα ξύλινη, στερεότυπες φράσεις, όπως πάλι λέει ο Χριστόδουλος: «ήρεμο ποταμάκι που περνάει απαρατήρητο και κανείς δεν του δίνει σημασία»! Άλλοτε πάλι, γλυκανάλατα κείμενα –λίγοι κηρύττουν από στήθους- χωρίς αμεσότητα, που χαϊδεύουν αυτιά.Ακόμη και ο πρώτος άμβωνας της Αθήνας στην Μητρόπολη μετά την εποχή του Παντελεήμονος Καθρεπτίδη έχει περιέλθει σε μεγάλη παρακμή. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Ιεροκήρυκος Αρχιμ. Νεκταρίου το κήρυγμα παραμένει σε παλιά καλούπια. Κήρυγμα σε χρόνο μέλλοντα δεν ακούμε για να σκιρτήσουμε και να πούμε ότι η Εκκλησία μας υπάρχει.

Ούτε πάλιωσε, ούτε γέρασε το κήρυγμα του Ευαγγελίου του Χριστού. Η Εκκλησία είναι αιώνια και ο λόγος του Θεού διαχρονικός. Αλλά δεν γίνεται να λένε οι ιεροκήρυκες συνεχώς τα ίδια τετριμμένα πράγματα. Όπως λέγει ο Χριστόδουλος και το υπερασπίζεται με πάθος, «πρέπει επιτέλους η Εκκλησία να κάνει αισθητή την παρουσία της και την μαρτυρία της μέσα στον σύγχρονο κόσμο».

Όπως το έπραξε πρώτος εκείνος!

 Επί Χριστοδούλου, η Ελλαδική Εκκλησία έζησε μέρες Κυρίου! Ο λαός μας τον αγάπησε γιατί εκείνος πρώτος αγάπησε τον λαό μας. Η νεολαία ακούμπησε επάνω του, γιατί εκείνος πρώτος την αποδέχθηκε όπως ήταν. Ο Χριστόδουλος δεν ανήκε στους ιεροκήρυκες «λαπάδες, του γλυκού νερού», γι’ αυτό και πολεμήθηκε. Τάραξε τα νερά του κατεστημένου, που ήθελε την Εκκλησία βουβή, μόνο για τους παππούδες και τις γιαγιάδες, χωρίς να υποτιμώ την σεβαστή τρίτη ηλικία.

Ο Χριστόδουλος είχε Θεό μέσα του! Γεύθηκε το Ουράνιο μάνα, γι’ αυτό και δεν μπορούσε να το κρατήσει μόνο για τον εαυτό του. Ήθελε να δώσει Χριστό σε όλους, και κυρίως στους νέους ανθρώπους, που έχασαν την ελπίδα και τον προσανατολισμό τους.

Ενθυμούμαι μια επίσκεψή του σε σχολική μονάδα. Ρώτησε τους μαθητές:

-Θέλετε να γίνετε κιμάς;

-Όχι!!! φώναξαν δυνατά και με ενθουσιασμό εκατοντάδες μαθητές.

-Ε, αυτό είναι παγκοσμιοποίηση! Κιμάς αλεσμένος! Γι’ αυτό πρέπει να γνωρίζουμε και να μην απεμπολίσουμε την ιστορία μας, τις παραδόσεις μας, τα ήθη και τα έθιμά μας…

Ποιός μιλάει γι’ αυτά;

Πέστε μου ειλικρινά σας παρακαλώ. Κανείς! Ούτε ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης που δυστυχώς τρέχει για να καλύπτει τις απρέπειες του Αμερικής Ελπιδοφόρου.

Θα τολμούσαν, μήπως, οι πολιτικοί μας, να εφαρμόσουν, όσα εφήρμοσαν στην μετά Χριστόδουλο εποχή, αν ζούσε ο Χριστόδουλος; Αδύνατο!

Ποιός αμφιβάλλει ότι ο Χριστόδουλος θα ήταν με τους Μακεδόνες στις Πρέσπες; Μόνο αυτοί που πιστεύουμε ότι θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να μην έρθει η αποφράδα εκείνη ημέρα της υπογραφής!!!

Θα ξεσήκωνε τον λαό μας εναντίον όποιου επιβουλεύθηκε την πίστη μας, τον ρωμαίϊκο πολιτισμός μας, την ιστορία μας, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, τα εθνικά μας συμφέροντα, το μέλλον των παιδιών μας.

Ο Χριστόδουλος απέδειξε ότι δεν ήταν αρεστός στους μεγάλους και ισχυρούς της γης, γι’ αυτό και φρόντισαν να απαλλαγούν από την παρουσία του.

Ακόμη και αυτά τα βιντεάκια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, κάνουν κάποιους να χάσουν τον ύπνο τους!

Ας τον θυμόμαστε κάπου κάπου για να αφυπνιζόμαστε και να ελεγχόμαστε και να ελέγχουμε την Εκκλησία μας και τους υποτονικούς ταγούς μας!