Η Ι. Μ. Ελευθερουπόλεως διωργάνωσεν ημερίδα δια τα νέα συγκρητιστικά θρησκευτικά την 26ην Μαρτίου 2018. Εις το τέλος αυτής με παρρησίαν ετοποθετήθη επί του θέματος ο οικείος Ποιμενάρχης, ο οποίος εξέφρασεν αληθείας που αποτελούν καταπέλτην κατά των συγγραφέων του πολυθρησκειακού προγράμματος.
Παραθέτομεν απομαγνητοφωνημένον απόσπασμα:
«Όλη αυτή η αντίσταση, η αντίθεση, ο θόρυβος που δημιουργήθηκε γύρω από το θέμα αυτών των βιβλίων δεν ήταν άνευ σημασίας. Όσα αποθέματα ανοχής και καλωσύνης όλοι μας να έχουμε στην ψυχή μας και έτσι ακριβώς να δούμε τα καινούρια βιβλία των θρησκευτικών, τα οποία θα έρθουν στα χέρια των παιδιών μας, δεν θα μπορέσουμε να υποστηρίξουμε ότι αυτοί που τα έγραψαν και τα έδωσαν στην εκπαίδευση, τα διοχέτευσαν στην εκπαίδευση, δεν ήσαν άνθρωποι καλής διαθέσεως, καθόλου. Δεν είχαν καλό σκοπό. Δηλαδή, όπως μας παρουσίασε εδώ ο καλός μας ομιλητής, και έτσι ακριβώς όπως έγραψαν τα βιβλία και έτσι ακριβώς όπως τα ζωγράφισαν και μας τα παρέδωσαν, δεν είχαν σκοπό να διδάξουν απλώς στα παιδιά μας τις άλλες θρησκείες, ώστε απέναντι στις άλλες θρησκείες τα παιδιά μας να είναι ανεκτικά, να φέρονται με αγάπη, σήμερα μάλιστα που η κοινωνία μας αποτελείται από άτομα διαφόρων θρησκευτικών κατευθύνσεων.
Όχι… να συγχαρούμε όλους εκείνους εδώ τους αγαπητούς μας αδελφούς από την Ιερά Σύνοδο μέχρι τον τελευταίο πολίτη της Χώρας μας, ο οποίος εναντιώθηκε σε αυτό το νέο συγγραφικό κίνημα με θέματα ιδιαίτερα των θρησκευτικών, όχι δεν είχαν καλό σκοπό. Καθόλου καλό σκοπό δεν είχαν…
Τώρα τι να κάνουμε ύστερα από αυτή την καινούρια θύελλα; Δεν έφταναν οι άλλες θύελλες μέσα στο πέλαγος που εμφανίστηκαν, μέσα στο πέλαγος του έθνους μας έμελλε να έρθει και αυτή η θύελλα εξαιτίας του θρησκευτικού μαθήματος. Μα δεν ντρέπονται όσοι το έκαναν αυτό, ότι ακούουν τόσες στεναχώριες, τόσες πικρίες, τόσα βάσανα στην ψυχή του λαού μας απ’ όλη αυτή την οικονομική δυσπραγία, ιδίως οι πτωχοί, οι οικογενειάρχες με τα μικρά και περιορισμένα εισοδήματα ήθελαν να έχουν στο μυαλό τους και την έννοια του θρησκευτικού μαθήματος; Χαίρομαι βέβαια τώρα τελευταία, πολύ χαιρόμεθα, που η ανωτάτη δικαιοσύνη της Χώρας μας εδικαίωσε τον καλόν αγώνα των πιστών εργατών του Πνεύματος του Θεού… και είπε έτσι με μία βαρυσήμαντον απόφαση ότι έχετε άδικο. Όλοι εσείς που καθίσατε κάτω και πιάσατε να γράψετε αυτά τα βιβλία έχετε άδικο. Δεν θέλετε το καλό των παιδιών και ούτε επιθυμείτε το καλό της πατρίδας, για κάποιον άλλον δουλεύετε. Κάποιου άλλου κακού κάματε τα θελήματα.
Και μπράβο, εύγε στους ανθρώπους αυτούς που είναι ομολογητές σήμερα της πίστεως, τους 20 από τους 25 ανθρώπους που συγκροτούν το ανώτατο δικαστήριο της Χώρας μας που απερίφραστα απέρριψαν αυτά τα βιβλία και είπαν ότι έχετε λάθος. Η δε τιμή την οποία θα πάρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μόνο από τα καλά λόγια, τους επαίνους και τα εγκώμια των ευσεβών ανθρώπων εδώ της Χώρας μας η της Ιεράς Συνόδου, αλλά το μεγάλο έπαινο ότι θα περιμένουν τον ίδιο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Έτσι δεν είπε; «Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσι υμάς οι άνθρωποι», εάν σας κοροϊδέψουν οι άνθρωποι για εμένα. Και τούτους τους κορόιδεψαν και τι δεν τους είπαν; Σκοταδιστάς, του μεσαίωνος, του παρελθόντος. Μπράβο τους• βλέπω πάνω από τα κεφάλια αυτών των ανθρώπων να αιωρούνται στεφάνια, ωραία στεφάνια από τον ίδιο τον Θεό. «και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα ψευδόμενοι ένεκεν εμού», θα πουν ψέματα για μένα».
