Το εξαώροφο ορφανοτροφείο στην Πρίγκηπο, κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και είναι το μεγαλύτερο ξύλινο κτήριο στην Ευρώπη.

Λειτούργησε για χρόνια σαν ορφανοτροφείο για την κοινότητα των Ρωμιών της Πόλης, μέχρι τι κλεισιμό του την δεκαετία του 60. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1898, αρχικά ως πολυτελές καζίνο και ξενοδοχείο από την εταιρεία σιδηροδρόμων Compagnie des Wagons- Lits, ιδιοκτήτρια του περίφημου Οριάν Εξπρές.

Στόχος της εταιρείας ήταν να προσελκύσει τους εύπορους Ευρωπαίους ταξιδιώτες που ήθελαν να εξερευνήσουν τα μυστήρια της Κωνσταντινούπολης. Σχεδιασμένο από τον αγαπημένο στην Πύλη Γάλλο αρχιτέκτονα Αλεξάντρ Βαλορί, δημιουργό του ξενοδοχείου Πέρα Παλλάς, το ξύλινο κτίσμα ολοκληρώθηκε το 1989 αλλά δεν πήρε ποτέ άδεια λειτουργίας. Ο σουλτάνος Αβδουλχαμίτ Β θεωρούσε οτι τα καζίνο είναι κέντρα ακολασίας και αμαρτίας. Το κτήριο πουλήθηκε τελικά σε εύπορο Ρωμιό τραπεζίτη που το δώρισε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το 1903 το ξύλινο μέγαρο, μετετράπη σε ορφανοτροφείο. Ξιλοξένησε 5.800 οργανά, μέχρι την διακοπή της λειτουργίας του το 1964.

Μετά την διακοπή της λειτουργίας του, το ορφανοτροφείο έπαψε να συντηρείται και αφέθηκε στα στοιχεία της φύσης. Παρά τις καταστροφές, πολλά απο τα 220 δωμάτια του κτηρίου διατηρούν τα σημάδια της μεγαλοπρέπειας του αρχικού μεγάρου. Εντυπωσιακή είναι η αίθουσα χορού, με τα θεωρεία, τον εξώστη και τους κίονες. Η Τουρκική κυβέρνηση έκλεισε το ορφανοτροφείο το 1964, σε μια εποχή όξυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων λόγω του Κυπριακού…

Τώρα η ορθόδοξη κοινότητα της Πόλης μαζί με το Πατριαρχείο θέλουν να σώσουν το ορφανοτροφείο που καταρρέει. Τον Απρίλιο ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατέθεσε επίσημα αίτημα προς την κυβέρνηση της Τουρκίας για την διάσωση του ιστορικού κτηρίου. Το έθεσε το θέμα και στον ίδιον τον Ερντογάν στην τελευταία τους συνάντηση στο Λευκό Παλάτι.