Εκοιμήθη σήμερα, Δευτέρα 28 Ιουνίου ο Γέροντας Ιωακείμ, Δικαίος της Ιεράς Σκήτης Προφήτου Ηλιού του Αγίου Όρους.
Ο 82χρονος Γέροντας Ιωακείμ, τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ο Γέροντας Ιωακείμ διετέλεσε Στρατιωτικός Ιερέας της 11ης Μεραρχίας Πεζικού, Εφημέριος για 28 συναπτά έτη στην πόλη της Καβάλας και Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Αγίου Σίλα ενώ έχει συγγράψει δεκάδες βιβλία.Ήταν πολυγραφότατος και δεινός ρήτωρ.
Ήταν η εποχή που ήλθε σε σύγκρουση με τον Μακαριστό Μητροπολίτη Φιλίππων Προκόπιο διότι συνετάχθη με την πλευρά αισχρών συκοφαντών του αειμνήστου Προκοπίου. Αυτό στάθηκε μοιραίο στη ζωή και στην κατοπινή εξέλιξη του Γέροντα Ιωακείμ διότι ο Προκόπιος όχι μόνο τον εξεδίωξε από την Καβάλα αλλά και στάθηκε τροχοπέδη για την ανέλιξη του σε Μητροπολίτη.
Συγκεκριμένα ο αείμνηστος Γέρων Ιωακείμ συνεδέετο από τα χρόνια φοίτησης του στη Χάλκη με τον αείμνηστο Μητροπολίτη Σερρών Μάξιμο Ξύδα με τον οποίο διατηρούσε άριστες σχέσεις. Στα χρόνια της Αρχιεπισκοπείας του Χριστοδούλου ο Μάξιμος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο του παρά τω Αρχιεπισκόπω Χριστοδούλω και να προωθήσει τον Ιωακείμ σε Μητροπολίτη. Έγινε η πρώτη προσπάθεια για την κενή τότε Μητρόπολη Σιδηροκάστρου( που γειτνίαζε με τις Σέρρες, αφού είναι ενιαίος νομός) αλλά η Ιεραρχία υπό τον νυν Θεσσαλονίκης Άνθιμο( τότε Αλεξανδρουπόλεως) και τον αείμνηστο Φιλίππων Προκόπιο και την πλεοψηφία των Ιεραρχών ενώθηκαν σε ένα μέτωπο για να πάνε κόντρα στην εκλογή Ιωακείμ.
Πρόταξαν τον εκλεγέντα τότε νυν Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο( πνευματικό ανάστημα του Ανθίμου). Ήταν η πρώτη και τελευταία εκλογή που «έχασε» ο Χριστόδουλος, παρά την παντοδυναμία του.
Τη δεύτερη φορά που πάλι ο Μακαριστός Σερρών Μάξιμος είχε επιχειρήσει να εκλέξει τον αείμνηστο Γέροντα Ιωακείμ σε Μητροπολίτη ήταν στην κενή γειτονική του Μητρόπολη Ζιχνών και Νευροκοπίου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος προσπάθησε να διερευνήσει το κλίμα στην Ιεραρχία και να τον προτάξει και πάλι ως υποψήφιο αλλά οι διαθέσεις των Ιεραρχών( Φιλίππων Προκοπίου, Ιωαννίνων Θεοκλήτου κ.ά.) που δεν ήθελαν τον Γέροντα Ιωακείμ είχαν γίνει ακόμη πιο άγριες.
Ο Χριστόδουλος κοινοποίησε τις διαθέσεις της Ιεραρχίας στο Μάξιμο,ο οποίος επέμενε στην εκλογή του Ιωακείμ σε Ζιχνών. Ο Χριστόδουλος το απέκλεισε( παρ´οτι ήταν πολύ υποχρεωμένος στο Μάξιμο για τον αγώνα του να εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος) γεγονός που διατάραξε τις σχέσεις τους.
Να πούμε για ιστορικούς λόγους ότι οι δύο άνδρες Χριστόδουλος και Μάξιμος δεν ξαναμίλησαν έκτοτε ούτε τηλεφωνικά μέχρι που έφυγε αιφνίδια από τη ζωή ο Μάξιμος από καρδιακό επεισόδιο ευρισκόμενος σε επίσκεψη στην Μητρόπολη Καστοριάς. Ο Χριστόδουλος πληροφορήθηκε το δυσάρεστο αυτό γεγονός ευρισκόμενος στο εξωτερικό.
Τα γράφουμε όλα αυτά για λόγους καθαρής εκκλησιαστικής αλήθειας.
Να πούμε τέλος ότι ο Μακαριστός Ιωακείμ ήταν και συμμαθητής στη Χάλκη – ομογάλακτος που λέμε- του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου αλλά και άλλων Ιεραρχών. Δυστυχώς ούτε ο Πατριάρχης ενώ μπορούσε δεν τον εξέλεξε Επίσκοπο η Μητροπολίτη του Θρόνου.
Ο Γέρων Ιωακείμ ασθένησε προ ετών και ταλαιπωρήθηκε αρκετά. Αλλά τον περιποιήθηκαν και τον υπηρέτησαν πιστά τα πνευματικά τέκνα του. Αιωνία του η μνήμη.
🔺Τα πνευματικά του παιδιά από την αδελφότητα της Ιεράς Σκήτης του Προφήτου Ηλιού, ανάρτησαν στο fb λόγια αγάπης για τον Γέροντα Ιωακείμ.
ΜΝΗΜΗ ΔΙΚΑΙΟΥ
Μακαριστε Γέροντα μας,
Θαυμάζουμε σε σένα τρία από τα πολλά χαρίσματα σου.
Την παρρησια σου, την πειθαρχία σου, την καρτέρια σου.
Έχοντας παρρησια ενώπιον του Θεου, μπορούσες και ηλεγχες τα στραβά των ανθρώπων ατοπήματα και αγνοηματα.Δεν λογαριαζες σε πρόσωπο ανθρώπου είτε σε υψηλή είτε σε χαμηλή θέση βρισκόταν.Υπηρξες διαπρυσιος κήρυκας και έτριξε ο αμβωνας όπου διακονησες και ιερατευσες. Θεραπεία ψυχών ήταν ο σοφός λόγος σου στο εξομολογητηριο,όπου η ευχή σου έκανε θαύματα απλή εκείνη μεγάλα και μικρά τα δεύτερα!!
Όλα αυτά τα κατορθώσες χάρις στην σιδερενια αυτοπειθαρχια σου. Ποτέ δεν επέβαλες κάποιο κανονα σε μοναχό ή λαϊκό, προτού τον εφαρμόσεις με αυστηρότητα πρώτα στον εαυτό σου. Για όλους ήσουν επιεικής, συνδυαζες την αγάπη με την δικαιοσύνη με Χριστομιμητο τρόπο και οι έπαινοι σου ήταν συγκρατημενοι για να μη παραθρασεψει ο λογισμός των ενάρετων. Ο στεντορειος ήχος της φωνής σου ακουγόταν από τους αμύητους σαν μυδραλιοβολο, όμως αυτοί που ήξεραν εύρισκαν παραμυθια και αγάπη ανυποκριτη στα λεγόμενα σου.
Μεγάλη και αξιοθαύμαστη ήταν και η καρτερια σου. Χάρις σ αυτήν υπεμεινες πειρασμούς, θλίψεις,συκοφαντίες,ανθρώπινα πάθη από τα οποία πάσχουν κατά κανόνα οι αστηριχτοι και οι πλανεμένοι. Για εμάς η καρτερια σου ήταν στήριγμα στο μοναχικό μας βίο, όπου σαν σε αγαθο πατέρα προστρεχαμε και εσύ μας σκεπαζες. 34 χρόνια εφεξες στην ζωή μας βασταξες τον καύσωνα της ημέρας και τον παγετό της νυχτας ,μας χάρισες την φρεσκαδα του αετίσιου πεταγματος σου πάντοτε κρατούσες το κάτω μέρος της σκάλας στο μοναστήρι για να μη γυρίσει και πέσουμε.Μας κοιτούσες στα ματιά αν είμασταν λυπημενοι σηκωνες από πάνω μας την θλίψη αν είμασταν χαρούμενοι μας σκεπαζες να μην χάσουμε την χαρα Πάντοτε έλεγες και δεχόσουν λίγα λογια και καλά γιατί σ ένα σοφό άνδρα δεν ταιριάζει η αδολεσχια μήτε η πολυλογία.
Σε αποχαιρετούμε σήμερα στην ουράνια πατρίδα μας
Αιώνια σου η μνήμη!
