Με βαθύτατη λύπη σας πληροφορούμε ότι σήμερα εκοιμήθη σε ηλικία 91 ετών ο Άρχων πρώην Λαμπαδάριος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και δάσκαλός της Βυζαντινής Μουσικής Βασίλειος Εμμανουηλίδης.
Ο Βασίλειος Εμμανουηλίδης γεννήθηκε στο Σκούταρι (Χρυσούπολις) της Κωνσταντινουπόλεως. Απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής του σχολικού έτους 1952-1953 και του Ωδείου Κωνσταντινουπόλεως του Τμήματος της Τουρκικής μουσικής, φοιτήσας συγχρόνως επί πολλά έτη και εις την Ευρωπαΐκήν μουσικήν.
Μαθήτευσε και διδάχτηκε τα μυστικά της ψαλτικής τέχνης “κατ’ οίκον” επί πολλά χρόνια κοντά στον Θρασύβουλο Στανίτσα. Δίδαξε ως εκπαιδευτικός, ως διευθυντής της κοινοτικής Σχολής Υψωμαθείων (1959-1983) και σε άλλα Ελληνικά σχολεία της Πόλης, ενώ από το 1983 ήταν καθηγητής μουσικής στα τέσσερα Ελληνικά Γυμνάσια-Λύκεια που λειτουργούν στην Πόλη. Την περίοδο 1982-84 δίδαξε την ψαλτική τέχνη στο Σύνδεσμο Μουσικοφίλων Κων/πόλεως όπου οργάνωσε Βυζ. Χορό με τον οποίο έψαλλε πολλές Ι. Ακολουθίες σε διαφόρους Ι. Ναούς.
Καλλίφωνος με ωραία μελωδική φωνή και γνήσιο εκκλησιαστικό ψαλτικό ύφος της Πατριαρχικής Σχολής ο Β. Εμμανουηλίδης διακρίνεται για την σεμνότητα και ευπρέπεια της ψαλμωδίας του και την υψηλή επίγνωση της ευθύνης της ιερής αποστολής του. Έψαλλε σε διάφορους ναούς της Πόλης, στον Προφήτη Ηλία στο Σκούταρι, στους Αγίους Θεοδώρους στη Βλάγκα, στον Αγιο Ιωάννη των Χίων στο Γαλατά, στην Αγία Ευφημία Χαλκηδόνος (Καντίκιοϊ), στον Καθεδρικό Ναό Παναγίας στο Πέραν ως αριστερός χοράρχης, στην Αγία Τριάδα του Πέραν ως δεξιός χοράρχης και τέλος κλήθηκε τον Απρίλιο του 1979 στον Πατριαρχικό Ναό “έξωθεν”, ως ο καταλληλότερος για την κενωθείσα θέση του Λαμπαδαρίου μετά την αποχώρησην του Ελευθέριου Γεωργιάδη το έτος 1978. Με εξαίρετο ήθος, αρετή και με σταθερή πεποίθηση για την συνέχιση της Πατριαρχικής μουσικής παραδόσεως, υπηρέτησε με ευλάβεια και αφοσίωση το Ιερόν Αναλόγιο της Μ.τ.Χ.Ε. επάξια και αποδοτικά.
Ο Βασίλειος Εμμανουηλίδης από παιδί αφοσιωμένος στο αναλόγιο, βαθύς γνώστης της Βυζαντινής Μουσικής και πιστός τηρητής της πατριαρχικής παραδόσεως τιμά επάξια το στασίδι του Λαμπαδάριου του Πατριαρχικού Ναού με τη γλυκιά και εύστροφη φωνή του μιμούμενος εις πολλά σημεία το δάσκαλο του και είναι ο συνεχιστής του γνήσιου Πατριαρχικού ύφους. Έντεχνος και ηδύς, αποτυπώνει εξαίρετα στις ερμηνείες του την ενδοστρεφή κατάνυξη ενός συγχρόνου Ρωμιού ψαλτή της Πόλης.
Τον Μάρτιο του έτους 1999 προσεκλήθη από την εφοροεπιτροπή του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Ινδιανουπόλεως Αμερικής, για να ψάλη στην λειτουργία κατά την επίσκεψη του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ.κ. Σπυρίδωνος και να παραβρεθή στην τιμητική υπέρ αυτού εκδήλωση.
«Το Πατριαρχικόν Ψαλτικόν Ύφος » εις τον Ι. Ν. της Παντανάσσης την 7ην Απριλίου 2003, ο Παγκρήτιος Σύλλογος Φύλων Βυζαντινής Μουσικής “Ο Οσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης” στο Ηρακλείον της Κρήτης στας 2 Απριλίου 2006, στην Συναυλία Βυζαντινής Μουσικής στο Δήμο Χολαργού Αθηνών στας 10 Απριλίου 2006, και η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς 16 Δεκεμβρίου 2007.
Το 2013 το Σχολείον Ψαλτικής, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, τον τίμησε για τη μεγάλη προσφορά του σε αυτό αλλά και στην εκκλησιαστική μουσική εν γένει.
