Βεβαίως δεν θα κάνουμε μάθημα γλώσσας, αφού όλοι κατανοούμε τι σημαίνει η λέξη εκλογή.

Ωστόσο  η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος συνέρχεται στην τακτική κατ´έτος συνεδρίαση της  και τις δύο τελευταίες ημέρες- ενδεχομένως να μη χρειαστεί η δεύτερη όπως λένε –  θα διεξαχθούν εκλογές για την πλήρωση τεσσάρων χηρευουσών Ι. Μητροπόλεων: Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Δράμας και  Ηλείας.

 Προβλέπεται κάλπη, ψηφοφορία για την κατάρτιση του  Τριπρόσωπου και τελική ψηφοφορία για το μονοπρόσωπο  και ασφαλώς καταμέτρηση ψήφων και για τις δύο ψηφοφορίες.

Κατά την καταμέτρηση  μερικές φορές το Άγιο Πνεύμα παρεμβαίνει και κάνει αλλαγές των αποτελεσμάτων. Ή καλύτερα τα προσαρμόζει στην Αρχιεπισκοπική βούληση και επιθυμία. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το αποτέλεσμα να είναι αυτό που θέλει ο Πρώτος και η περί αυτόν. Δεν γίνεται καμία διαβούλευση προηγουμένως ώστε να βρουν το κατάλληλο πρόσωπο που κάνει για μια Μητρόπολη ή αν ο διάδοχος θα είναι αντάξιος του προκατόχου ώστε να συνεχίσει το έργο του. Εδώ δεν ισχύουν τέτοιες σκέψεις. Τα πάντα κινούνται στην τροχιά  του εική και ως έτυχε και αρκεί ο υποψήφιος με την εκλογή του  να κλείνει την υποχρέωση του Πρώτου προς τον Γέροντα του που τον προτείνει.   Προς τι όμως να γίνονται όλα αυτά; Προς τι ο εμπαιγμός ότι όλα τελούν και γίνονται εν Αγίω Πνεύματι; Αφού ήδη γνωρίζουμε ποιος θα πάει πού και αυτό όχι από την προηγούμενη ημέρα- αλλά πολλές μέρες πριν την εκλογή  και συγκεκριμένα από τη μέρα που αποφασίζει ο Αρχιεπίσκοπος ποιον θα προωθήσει!

 Όμως όλο αυτό δημιουργεί πολλά σχόλια και αναστάτωση στο Χριστεπώνυμο πλήρωμα διότι απογοητεύεται όταν διαπιστώνει ότι η διοίκηση της Εκκλησίας μας αποφασίζει για όλα αγνοώντας ή περιφρονώντας  το ποίμνιο, τον πιστό λαό που γεμίζει  τους ναούς μας  και δίνει τη δύναμη που έχει η Εκκλησία. Ο Μακαριστός Μεγάλος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έλεγε «ο πιστός λαός είναι η δύναμη της Εκκλησίας μας. Άδειοι ναοί κάνουν τους εχθρούς μας να χαίρονται! Γεμάτοι ναοί μας κάνουν να νιώθουμε πρώτα εμείς  καλά γιατί αυτό φανερώνει ότι εκπληρώνουμε την αποστολή μας και ότι ο λαός μας το καταλαβαίνει και το αναγνωρίζει. Και τότε οι εχθροί μας μας υπολογίζουν περισσότερο». 

Τώρα οι ναοί έχουν αδειάσει. Αλλά οι Αρχιερείς μας αυτό δεν το καταλαβαίνουν. Το θεωρούν περιστασιακό.Σημείο των καιρών και συνέπεια της πανδημίας. Ναι αλλά ποιος βοήθησε για να φτάσουμε έως εδώ; Οι ίδιοι οι Ιεράρχες μας και πολλοί κληρικοί μας. Και  για να επανέλθουμε  στα επίπεδα που είμαστε πρέπει να ιδρώσουμε.

Γιατί να γίνονται, λοιπόν, οι προβλεπόμενες διαδικασίες από την Εκκλησία  ενώ το αποτέλεσμα  των Αρχιερατικών είναι ήδη  προδιαγεγραμμένο; Όλοι το γνωρίζουν και το δημοσιεύουν μάλιστα. Ποιον κοροϊδεύουμε; Τους εαυτούς μας; Το απορφανισθέν ποίμνιο; Τους Ιεράρχες ή το Πανάγιο Πνεύμα; Καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να γίνει η διαδικασία για το τυπικό μέρος αλλά ας μην το κρατάμε ως εφτασφράγιστο μυστικό. Ο λευκός καπνός βγαίνει πολύ πριν ανοίξει η κάλπη.

Μεθαύριο στην χειροτονία των νέων επισκόπων- Μητροπολιτών θα ψάλλει ο Αρχιεπίσκοπος ότι «ψήφοις κανονικαίς η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξε Μητροπολίτη της θεοσώστου Μητροπόλεως τον τάδε…»

Είναι βέβαια ψήφοι, που έπεσαν στην κάλπη, αλλά ψήφοι προ-κατευθυνόμενοι, προκαθορισμένοι πάντοτε από τον Πρώτο ή από τους Γεροντάδες!

Ευτυχώς «η θεία Χάρις, η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα» θα καταστήσει ούτως ή άλλως τον κάθε νεοεκλεγέντα Μητροπολίτη – όποιος και νάναι-  υπηρέτη και διάκονο του Σώματος του Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας.

Μακάρι κάποτε να αλλάξει αυτό και να εκλέγονται οι Ιεράρχες μας ψήφω και κλήρω όλου του χριστεπωνύμου πληρώματος, δηλαδή και κλήρου και λαού, χωρίς να φτάσουμε τα επίπεδα  αθλιότητας των εκλογών της Εκκλησίας της Κύπρου που δεν απέχουν καθόλου από το επίπεδο εκλογών  των πολιτικών μας.