Του π. Ηλία Μάκου
Πολύ παραστατικά η μαθήτρια Αλεξία Ντεμίρη μετέφερε τις εντυπώσεις της: “Η τάξη μας Α΄ Λυκείου οργάνωσε μια σύντομη εξόρμηση στο χιονισμένο βουνό Τσαγιούπι! Η μέρα ξεκίνησε κανονικά με την προσευχή στο σχολείο μας, και αμέσως μετά αναχωρήσαμε γύρω στις 8:30 το πρωί . Όλοι ήμασταν πολύ χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι για την εκδρομή . Η διαδρομή ήταν αρκετά ευχάριστη , με συζητήσεις , αστεία και χαμόγελα … Από ένα σημείο και έπειτα το χιόνι εμφανίστηκε μπροστά μας και μας προετοίμαζε για το χιονισμένο τοπίο που θα αντικριζαμε. Όταν φτάσαμε , θυμηθήκαμε ξανά τα παιδικά μας χρόνια και ξεκινήσαμε να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες όπως : χιονοπόλεμο , φτιάξαμε χιονάνθρωπους και γενικά εξερευνήσαμε την χιονισμένη περιοχή … Τα γέλια, ο ενθουσιασμός και οι χαρούμενες στιγμές, μας συνόδευαν σε όλη την διάρκεια της εκδρομής. Η επιστροφή ήταν εξίσου όμορφη και όταν γυρίσαμε πίσω στο σχολείο ξεκινήσαμε να συζητάμε με τους υπόλοιπους μαθητές την εμπειρία μας στο βουνό! Όλα ήταν πανέμορφα και ελπίζουμε η επόμενη εκδρομή να είναι ακόμη καλύτερη!!!”.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στους νέους, ώστε να θωρακιστούν, μέσα από διάφορες δράσεις πνευματικά και να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται και να αντιστέκονται στους πειρασμούς της ζωής και να κρατάνε την ψυχή τους καθαρή.
Και να αποφεύγουν τις κακές αφορμές, με την αρετή τους. Γιατί οι κακές αφορμές ανοίγουν τον δρόμο και προετοιμάζουν την ψυχή στο να συνθηκολογήσει με την πνευματική μόλυνση, να αποκοιμηθεί, να αδυνατίσει τη θέλησή της και και να εξουδετερωθούν οι εσωτερικές δυνάμεις της.
Οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες στα Σχολεία της Εκκλησίας της Αλβανίας είναι στοχευμένες. Μέσω αυτών εκδηλώνεται ο πόθος, αλλά ξετυλίγεται και η πνευματική μέθοδος να ισχυροποιήσουν οι νέοι το χαρακτήρα τους, να κατανικήσουν τα ελαττώματά τους, να τελειοποιηθούν, να κάνουν έργα υψηλά. Καρπούς.
Όμως οι καρποί έρχονται ύστερα από το όργωμα και ο θερισμός ύστερα από τη σπορά. Ύστερα από τον κόπο, από την προσπάθεια, από τον ιδρώτα.
Η συνεχής υπενθύμιση της Εκκλησίας της Αλβανίας είναι να διαφυλάξουν την καθαρότητα και την αληθινότητα της ψυχής του απέναντι σε ό,τι σάπιο. Όταν χαθεί η ψυχή, δεν μπορείς να την εξαγοράσεις με τίποτα. Διότι γι’ αυτή δεν υπάρχει κανένα αντάλλαγμα.
Η ψυχή δεν χάνεται όταν κανείς ζει σαν μέλος της Εκκλησίας, όταν αισθάνεται την αγάπη του Θεού και το βάθος της ανθρώπινης αθλιότητας και το ύψος, που μας ανεβάζει ο Χριστός.
