Ένας σημαντικός αριθμός παιδιών (αγοριών και κοριτσιών), αλλά και φοιτητών,  φιλοξενήθηκε στις κατασκηνώσεις σε διάφορες περιοχές της Αλβανίας, που οργανώνει, σε εκκλησίες, σε μοναστήρια, αλλά και σε άλλους χώρους, η Ορθόδοξη Εκκλησία της χώρας.

Είναι και οι κατασκηνώσεις μια έκφραση και απόδειξη της ανύστακτης και ενθουσιώδους μέριμνας του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για τη νεολαία. Έζησαν, τα παιδιά, για λίγες ημέρες μέσα σ’ ένα χαρούμενο περιβάλλον, σε μια καθαρή ατμόσφαιρα, απαλλαγμένη από τα αποπνικτικά καυσαέρια της αμαρτίας.

Έζησαν στην ομαδική ζωή μιας νεανικής κοινωνίας, όπου κυριάρχησε η αγνή και άδολη αγάπη.

Βίωσαν αξέχαστες στιγμές, όπου τους δόθηκε η δυνατότητα να βρουν τον τρόπο και το χρόνο να επικοινωνήσουν με τον εαυτό τους και με το Θεό.

Η πειθαρχημένη ζωή, η πνευματική τροφοδοσία, το αθώο τραγούδι, το  παιχνίδι, οι ομιλίες, οι μορφωτικές προβολές,  οι ώρες ψυχαγωγίας, η προσευχή, η θεία λειτουργία και άλλες ωφέλιμες δράσεις, ήταν μια γεύση από το καθάριο μεγαλείο της χριστιανικής ζωής, αλλά και ένα άρωμα της φροντίδας του Μακαριώτατου.

Αξίζει ειδικής αναφοράς η κατασκήνωση φοιτητών στο Μοναστήρι του αγίου Θεοδώρου της Δέρμης, όπου, μεταξύ άλλων έγινε αγρυπνία και λιτανεία κατά την εορτή του πατρο Κοσμά, ενώ μίλησε ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Τιράνων Άντι Ρεμπέτσι με θέμα “Εκκλησία και Πολιτισμός”.

Οι κατασκηνώσεις ήταν μια ευκαιρία, έστω και σύντομη, για ανανέωση της ψυχής, για ανασυγκρότηση των δυνάμεων, για…ξεστράτισμα από τα καθημερινά, τα συνηθισμένα, για αποφυγή όλων αυτών των καταστάσεων, που κουράζουν και ταλαιπωρούν τα παιδικά νεύρα.

Αλλά και οι γονείς των νέων, που πέρασαν από τις κατασκηνώσεις της Εκκλησίας της Αλβανίας, το ομολογούν με πολλή χαρά ότι τα παιδιά τους γύρισαν αλλιώτικα, τα πρόσωπά τους ηρέμησαν.

Οι κατασκηνώσεις είναι ένα ζωτικός τομέας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, που προσφέρει στην καθοδήγηση και στην προκοπή των παιδιών.

Γι’ αυτό οργανώνονται με μεγάλη επιμέλεια και διατίθενται χρήματα για την καλύτερη λειτουργία τους.

Στις κατασκηνώσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι νέοι ενός φτωχού κράτους γνωρίζουν ακόμη περισσότερο το θεό.

Γνωρίζουν να έχουν πληρότητα ζωής.

Γνωρίζουν να ζούνε μέσα στο φως.

Γνωρίζουν τη μέθοδο να είναι η ζωή τους πλημμυρισμένη από τη χαρά και τη χάρη Εκείνου, που είναι η πηγή της ευτυχίας.