Προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ.κ. Θεόκλητο

«Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,
αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον…
Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη.»
(Απ. Παύλου, 13 ο κεφ. Προς Κορινθίους επιστολή)

Βαθιά συγκίνηση διακατέχει όλους μας τους πιστούς της Ι. Μητρόπολης Φλωρίνης,
Πρεσπών και Εορδαίας, καθώς έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, που ο Σεβασμιότατος
Μητροπολίτης μας, κ. Θεόκλητος, έθεσε ως λήξη της διαποίμανσης της Μητρόπολής μας.
Από την ημέρα της ανακοίνωσης της εκούσιας παραίτησής του από τον Μητροπολιτικό
θώκο και «την ενεργό διακονία», όπως ο ίδιος αναφέρει σε δημόσια επιστολή του προς τη
Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, η σκέψη μας είναι γύρω από το πρόσωπό
του και την αδιάλειπτη πολύτιμη διακονία του στην περιοχή μας επί πενήντα πέντε
συναπτά έτη.
Γιατί ο Μητροπολίτης μας, κ. Θεόκλητος, είναι μια εξέχουσα πνευματική
φυσιογνωμία της Εκκλησίας της Ελλάδος, που διακρίνεται για την πνευματική και την
κοινωνική προσφορά του, και διαποιμαίνει την Μητρόπολή μας τόσα χρόνια τώρα με
σύνεση και εκκλησιαστικό ήθος, με περισσή αγάπη και συγκατάβαση. Ένας σπουδαίος και
λαμπρός Ιεράρχης, που τον υπολήπτονται και τον τιμούν όλοι.
Ο λαός της περιοχής μας απόλαυσε το προνόμιο να έχει στο πρόσωπό του
Σεβασμιότατου κ. Θεόκλητου έναν αληθινό Πατέρα,  έναν ακοίμητο φύλακα, έναν έμπειρο,
συνετό και διακριτικό καθοδηγητή, με πολύπλευρο πνευματικό και κοινωνικό έργο. Έναν
εμπνευσμένο και δημιουργικό ανακαινιστή και νέο κτήτορα των Ναών και των
Μοναστηριών μας. Έναν ακούραστο αγωνιστή των δικαίων του τόπου μας, έναν δυναμικό
μαχητή των θέσμιων της Εκκλησίας και της Ορθόδοξης παράδοσης.
Από τον πρώτο χρόνο του ερχομού του στην Φλώρινα, το 1968, προσέφερε
απλόχερα το πνευματικό του έργο και την πλούσια αγάπη του προς όλους ανεξαιρέτως κι
έτσι, ο λαός της περιοχής μας τον αγκάλιασε με πολύ ενθουσιασμό και περισσή αγάπη.
«Αγάπης ένεκεν» ήρθε στον τόπο μας και ρίζωσε στις καρδιές μας με την πραότητα και
γλυκύτητα του χαρακτήρα του. Η νηφάλια φωνή του, η πατρική φωνή της αγάπης και της
κοινωνικής αλληλεγγύης, πάντα υψώθηκε θαρραλέα για όλα τα σημαντικά κοινωνικά
θέματα που ταλανίζουν την τοπική κοινωνία και τους συνανθρώπους μας. Πάντοτε με
μοναδικό πνευματικό και εμψυχωτικό τρόπο εισήγαγε την Ορθόδοξη θεώρηση στα κοσμικά
ζητήματα δίνοντας μια άλλη οπτική στην εξεύρεση λύσεων.
Ο κ. Θεόκλητος έγραψε τη δική του ιστορία ως Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών
και Εορδαίας από το 2000, όταν εκλέχθηκε και τοποθετήθηκε από τον μακαριστό
Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, μέχρι και σήμερα που πήρε την απόφαση να παραδώσει τη
σκυτάλη. Φλογερός κήρυκας του Θείου Λόγου, θερμός αγωνιστής για τα εθνικά θέματα, ο

κ. Θεόκλητος, με τον μειλίχιο χαρακτήρα και την απέραντη υπομονή που τον διακρίνει,
είναι ο πνευματικός πατέρας που ενσαρκώνει στο πρόσωπο του τα βαθύτερα νοήματα της
ανιδιοτέλειας, της συγχωρητικότητας και της αγάπης που διδάσκει η Εκκλησία μας.
Πολύ πλούσιο το εκκλησιαστικό και πνευματικό έργο του Μητροπολίτη μας!
Εγκαίνια Ιερών ναών, εκκλησιαστικά Συνέδρια, σπουδαίες εκδηλώσεις, εκδόσεις
σημαντικών τόμων για τον πολιτισμό και την ορθόδοξη παράδοση της περιοχής,
δημιουργία τεσσάρων νέων Ιερών Μονών, σημαντικό φιλανθρωπικό έργο και υποστήριξη
των αναξιοπαθούντων της περιοχής του, πολλά καθημερινά συσσίτια, οικονομική στήριξη
συμπολιτών μας, λειτουργία υποστηρικτικών δομών και ιδρυμάτων και ένα πλούσιο
πνευματικό έργο είναι κάποια από τα πολλά σημαντικά έργα του.
Σε μια Μητρόπολη μεγάλη σε έκταση, που την απαρτίζουν ενορίες από τρεις
νομούς, στην εσχατιά της πατρίδας μας, ο Σεβασμιότατος, με την πραότητα, την ευγένεια
και την καλοσύνη του, έχει να παρουσιάσει ένα πολύ πλούσιο φιλανθρωπικό έργο με
ιδιαίτερη αξία και σημασία σε εποχές δύσκολες, όπου η οικονομική και ανθρωπιστική
κρίση δημιουργούν ακραίες συνθήκες επιβίωσης. Στις δύσκολες στιγμές που πέρασε η
πατρίδας μας με την μεγάλη κρίση, το φιλανθρωπικό έργο του κ. Θεόκλητου αυξήθηκε,
καθώς ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας έγιναν κοινωνοί της αγάπης του.
Έτσι, στα χρόνια της ποιμαντορικής δράσης του Μητροπολίτη κ. Θεόκλητου, με
προσωπικές του ενέργειες και με τη βοήθεια του πιστού λαού της Μητρόπολής μας, έχουν
δοθεί μεγάλες ποσότητες τροφίμων σε αναξιοπαθούντες και άπορους συνανθρώπους μας,
χωρίς εξαιρέσεις και διαχωρισμούς και με πολλή φροντίδα. Καθημερινά συσσίτια με
εκατοντάδες μερίδες φαγητού προσφέρονται σε αδυνατούντες συμπολίτες μας, που
δοκιμάζονται από τη φτώχεια.
Επίσης, η διαρκής φροντίδα του για τους ηλικιωμένους μας αποκρυσταλλώθηκε με
τη λειτουργία του Γηροκομείου και η αγάπη του για τις γυναίκες με τη λειτουργία του
Κέντρου στήριξης κακοποιημένων γυναικών «Η Αγία Σωσσάνα». Ο Σεβασμιότατος ανέκαθεν
έτρεφε μεγάλη αγάπη για την εκπαίδευση και την μάθηση των παιδιών και αυτό
αποδεικνύεται με τη λειτουργία του Εκκλησιαστικού Γυμνασίου και Λυκείου και των
Οικοτροφείων, όπου δίνεται η δυνατότητα σε παιδιά με οικονομικές δυσκολίες να
ολοκληρώσουν τη βασική τους εκπαίδευση.
Με τις ευλογίες του ιδρύθηκε και λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία το Κέντρο
Νεότητας «Άγιος Κήρυκος», υπό την εποπτεία του Αρχιμανδρίτη π. Θεωνά Αθανασιάδη, με
πλούσιο έργο, θεατρικές παραστάσεις, εκδηλώσεις, χορωδίες και συναυλίες, αλλά και
πολλά Κατηχητικά, με εκσυγχρονισμένο πνεύμα, ελκυστικά και ενδιαφέροντα για τα παιδιά
και τους νέους της εποχής μας, καθώς και Κατηχητικά για όλες τις ηλικίες, με πλούσιες
δράσεις, εκδηλώσεις και προσκυνηματικές εκδρομές, σε όλη την επικράτεια της
Μητρόπολής μας, αλλά και στη γειτονική Αλβανία, όλα από πιστούς εθελοντές και γενναίες
εθελόντριες.
Πινελιά χαράς και ευλογίας η λειτουργία των μαθητικών και φοιτητικών
Κατασκηνώσεων της Μητρόπολής μας στην Πρώτη Φλώρινας, με συμμετοχή πολλών
παιδιών από όλη την Ελλάδα, ως συνέχεια του μεγάλου έργου του Μακαριστού

Αυγουστίνου Καντιώτη. Επίσης, σημαντικό έργο υπήρξε και η λειτουργία του Ραδιοφωνικού
Σταθμού της Ι. Μητρόπολης Φλωρίνης, που άφησε τις καλύτερες αναμνήσεις σε όλους μας.
Εκτός των άλλων, για πολλά χρόνια λειτούργησε με επιτυχία η «Σχολή Γονέων» της
Μητρόπολής μας, με πλούσια δράση, με περισσότερες από 25 πνευματικές εκδηλώσεις
ετησίως και με ομιλητές τους πιο εκλεκτούς επιστήμονες και πνευματικούς ταγούς από όλη
την Ελλάδα. Χαίρομαι αληθινά, που επί πέντε συναπτά έτη είχα την τιμή να έχω την ευθύνη
και την οργάνωση της λειτουργίας της, ως συνεργάτιδα του Μητροπολίτη μας, ενώ στη
συνέχεια ανέλαβαν τη σκυτάλη άξιοι συνεχιστές του θεσμού.
Την ομορφιά και γενναιοδωρία της ψυχής του είχα την ευλογία να γνωρίσω από την
προσωπική μας επαφή και την βαθιά πνευματική μας σχέση. Με απεριόριστη εκτίμηση
προς το πρόσωπο του Μητροπολίτη μας, του απευθύνω κι εγώ από καρδιάς τις πιο θερμές
ευχές μου για υγεία και μακροημέρευση και για πολλά ακόμη χρόνια σημαντικής
πνευματικής και κοινωνικής προσφοράς, που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος μας.
Σεβασμιότατε Ιεράρχη της απέραντης αγάπης, «τι Σοι δώρον προσάξω, της
ευχαριστίας ανθ΄ ώνπερ απήλαυσα, των Σων δωρημάτων και της Σης αμέτρου
χρηστότητος;» Αντίδωρο της αγάπης, μόνο η αγάπη είναι: «η αγάπη εκ του Θεού εστί, και
πας ο αγαπών εκ του Θεού γεγέννηται και γινώσκει τον Θεόν. Ο μη ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω
τὸν Θεόν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν». Κι εσείς, μέσα στην αγάπη βαφτισμένος, χαρίζετε
απλόχερα την αγάπη αυτή σε όλους μας 55 χρόνια τώρα!
Τις ημέρες αυτές, που κλείνει ο κύκλος της ενεργού διακονίας σας, οι ευχές και οι
φωτεινές σκέψεις όλων μας θα σας συνοδεύουν στη συνέχεια της ζωής και της δράσης σας.
Αντίβαρο στις θλίψεις της ζωής ας είναι η αγάπη του ποιμνίου σας! Εύχομαι να σας
περιβάλουν «έκγονα ετών με κλάδους αγαθοεργίας»! Να εξακολουθήσετε να είστε «δέντρο
αγλαόκαρπο και ξύλο ευσκιόφυλλο»! Πολλά τα έτη σας και η Αρχιερατεία σας να είναι
υπόδειγμα και φάρος για τους διαδόχους σας!
Η αγάπη του Κυρίου μεθ΄ ημών ες αεί! Η αγάπη που «μακροθυμεί και χρηστεύεται,
που συγχαίρει για την αλήθεια, που τα πάντα στέγει, τα πάντα πιστεύει, τα πάντα ελπίζει
και τα πάντα υπομένει.» Η αγάπη που «ουδέποτε εκπίπτει»…
Όλγα Μούσιου Μυλωνά

Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Π.Ε. Φλώρινας

Δρ. Διδακτικής της γλώσσας

* «Φανερών εαυτόν, τοις Μαθηταίς σου Σωτήρ μετά την Ανάστασιν, Σίμωνι δέδωκας την των προβάτων νομήν,
εις αγάπης αντέκτισιν, την του ποιμένειν φροντίδα αιτών».
(Εξαποστειλάριο ΙΑ’, Εωθινό ια’, ήχος πλάγιος δ’)