Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί •

     Εορτή των εορτών και πανήγυρις Πανηγύρεων είναι τα Χριστούγεννα. “Μητρόπολη των εορτών” τα ονομάζει ο Μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

     Συνεορτάζει ο Ουρανός και η γη. “Θεός εφανερώθει εν σαρκί”. “Ο Λόγος σάρξ εγένετο”. “Ο Θεός μεθ ημών”. Ο Εμμανουήλ μαζί μας.

     Ο Προαιώνιος Υιός του Θεού, κλίνει τους ουρανούς και κατεβαίνει στη γη. Γίνεται ίδιος κατά πάντα με μας, πλην της αμαρτίας. Γίνεται άνθρωπος χωρίς ούτε στιγμή να χάσει την Θεότητα Του. Κατεβαίνει από τα ουράνια για να ανεβάσει εμάς στους Ουρανούς. Ανερμήνευτο και ασύλληπτο Μυστήριο η Γέννηση του Θεανθρώπου Σωτήρος για την ανθρώπινη διάνοια!

     Ο άνθρωπος, μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων στον Παράδεισο, πλήρωσε τις μακροχρόνιες συνέπειες αυτής της ανταρσίας εναντίον του Δημιουργού Του. Εκδιώκεται του Παραδείσου και ο στενός δεσμός του με τον Θεό διακόπτεται.

     Όμως η απο μέρους του ανθρώπου αναζήτηση του Θεού παρέμεινε συνεχής και αδιάκοπη. Νοσταλγεί τον απολεσθέντα Παράδεισο. Ζητά τον Δημιουργό του, ελπίζοντας πως θα κατορθώσει έστω και ψηλαφιστά με την σκέψη του να τον βρει, να τον ανακαλύψει. Δεν το κατορθώνει όμως, γιατί ο Θεός δεν ανακαλύπτεται αλλά αποκαλύπτεται.

     Ήρθε όμως κάποτε το πλήρωμα του χρόνου και εξαπέστειλε ο Θεός τον Υιόν Αυτού.

     Ο Θεός εφανερώθει εν σαρκί και ο άνθρωπος ξαναποκτά την υιοθεσία που είχε χάσει.

Αυτός που αιώνες αναζητούσε ο άνθρωπος ζεί πλέον ανάμεσα μας.

     Δύο χιλιάδες είκοσι δύο χρόνια έχουν περάσει από τότε, που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο ουρανός αγκάλιασε τη γη και η γη υποδέχτηκε τον Μεγάλο επισκέπτη.

     “Επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Σωτήρ ημών”. Έτσι Χριστούγεννα σημαίνει για τον άνθρωπο χαρά και ελπίδα. Χριστούγεννα με Χριστό μέσα στο εορταστικό κλίμα και πνεύμα της Εκκλησίας. Χριστούγεννα με Χριστό, μαζί με τον Χριστό και για τον Χριστό.

     Χριστούγεννα χωρίς την θλίψη και κατάθλιψη που μας οδήγησε ο τρόπος της ζωής μας των τελευταίων χρόνων.

     Όχι Χριστούγεννα μόνο των πολύχρωμων φώτων, αλλά του ουράνιου άστρου που οδηγεί στην φάτνη του γεννηθέντος Κυρίου. Χριστούγεννα όχι της κρεπάλης και των κοσμοπολίτικων δαπανών και εξόδων.

     Διαφορετικά τα Χριστούγεννα από τις άλλες χρονιές φέτος. Ίσως λιγότερο εορταστικά. Φθάσαμε μάλιστα στο σημείο να μην λέμε τη λέξη Χριστούγεννα αλλά Εορτές.

     Το ενδιαφέρον των περισσότερων, στην πεσμένη εμπορική κίνηση, με ανθρώπους μάλιστα που θα πάρουν το φαγητό και αυτής ακόμη της ημέρας των Χριστουγέννων από συσσίτια. Με την ανεργία να σκιάζει πολλά σπίτια. Και ο Χριστός των Χριστουγέννων, που είναι;

     Αδερφοί μου •

Πόσο ψεύτικο μας φαίνεται να έχουν περάσει τόσοι αιώνες και χειμώνες χωρίς άνοιξη. Τόσοι αιώνες πέρασαν και όμως είναι σαν να ζούμε ακόμη προ Χριστού.

     Μια ζωή γεμάτη πίκρα, απογοήτευση, φόβο. Τόσα χρόνια πέρασαν από τον ερχομό του Κυρίου στη γη και όμως η γη μας και σήμερα ακόμη, κραυγάζει και στενάζει σαν μελλοθάνατη.

     Τα Χριστούγεννα μας καλούν να ξαναβρούμε το αληθινό νόημα της ζωής. Να αισθανθούμε ότι ο Θεός δεν είναι απόμακρος αλλά δίπλα μας διαρκώς. Να θυμόμαστε ότι και Αυτός έζησε την εγκατάλειψη, τη φτώχεια, τη μοναξιά! Έγινε κι Αυτός πρόσφυγας στα πρώτα χρόνια της επίγειας ζωής Του.

     Αδερφοί “Ώρα ημάς εξ ύπνου εγερθήναι” μας προτρέπει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους Επιστολή του.

 Ξυπνήστε Χριστιανοί!

     Που πάνε τα Χριστούγεννα; Ποια νεφέλη σκοτεινή έκρυψε της Βηθλεέμ το αστέρι; Πού βαδίζουμε; Πού πάμε; Ποιός και πότε θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα των επιλογών μας;

     Δεν είμαστε αδερφοί μου πια δούλοι, αλλά παιδιά του Θεού και κληρονόμοι Θεού κατά χάριν, διά του Σωτήρος Χριστού.

     Με την γέννηση Του έγινε πρωτότοκος αδελφός όλων μας. Μας έδωσε το δικαίωμα να τον ονομάζουμε Πατέρα. Μας αγαπά και μας Ευλογεί. Εγώ και Σεις τον αγαπάμε;

Ο ΒΡΥΟΥΛΩΝ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ.