Του π. Ηλία Μάκου
Με σεμνότητα και λιτά έγινε η πρώτη τελετή τιμής και μνήμης έγινε την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου στη Νικόπολη Πρέβεζας, όπου στις 23 Οκτωβρίου του 1798 Πρεβεζάνοι πολιτοφύλακες, Σουλιώτες και Γάλλοι γρεναδιέροι στρατιώτες του Ναπολέοντα πολέμησαν κατά του Αλή πασά, που ήθελε να καθυποτάξει ολόκληρη την περιοχή και ακολούθησε η μεγάλη σφαγή της Πρέβεζας.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το δήμο Πρέβεζας και τη Γαλλική Πρεσβεία στην Ελλάδα και ανακοινώθηκε ότι από κοινού θα αναγείρουν μνημείο στο σημείο, αλλά και θα υλοποιήσουν επιστημονικό συνέδριο για τη Μάχη της Νικόπολης, όπου θα παρουσιαστεί και η διαχρονική σχέση της Πρέβεζας με τη Γαλλία μέσα στο πέρασμα του χρόνου.
Μετά την επιμνημόσυνη δέηση από το Μητροπολίτη Πρεβέζης Χρυσόστομο, ο δήμαρχος Πρέβεζας Νικόλαος Γεωργάκος και ο εκπρόσωπος του Γάλλου Πρέσβη Nicolas Eybalin, διευθυντής του IFG Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας, κατέθεσαν, σε μια συμβολική κίνηση, από κοινού στεφάνι, προκειμένου να καταδειχθεί η διαχρονικότητα της Ελληνογαλλικής συμμαχίας, φιλίας και συνεργασίας.
Κατατέθηκε και ένα ακόμη στεφάνι, από τον Ανώτερο Διοικητή Φρουράς Λευκάδας Σμήναρχο Αργύριο Κωστούρο, ως εκπρόσωπο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Όπου και να κοιτάξεις στην Ελλάδα, αιμάτινους αγώνες για την ελευθερία θα δεις.
Και καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι η ελευθερία δεν δίνεται, αλλά αποκτάται. Και αποκτάται συνεχώς όχι εφ’ άπαξ.
Η ελευθερία ζητάει διαρκή επαγρύπνηση και εγρήγορση, προκειμένου να τη συντηρεί κανείς μέσα του και να τον συνοδεύει ακολούθως και στις πράξεις του.
Η ελευθερία δεν είναι δώρο από τρίτους, είναι αγώνας προσωπικός. Οι Έλληνες κάθε εποχής ελευθερώθηκαν, δεν τους ελευθέρωσαν.
Το δίκαιο είναι το σπαθί της ελευθερίας, η οποία ανήκει σ’ εκείνους, που ξέρουν να την κατακτήσουν με τόλμη και αρετή.
Έχουμε παραλάβει βαριά κληρονομιά από τους προγόνους μας, αλλά και την υποχρέωση να αξιοποιήσουμε το ανεκτίμητο αγαθό της ελευθερίας, που με τη θυσία τους μας κληροδότησαν.
Και να μην ξεχνάμε ότι το να σκέπτεται και να πράττει κανένας ελεύθερα είναι ωραίο. Το να σκέπτεται, όμως και να πράττει και με δύναμη καρδιάς ταυτόχρονα, είναι το πιο ωραίο.
Έτσι πολέμησαν οι Έλληνες σ’ όλες τις εποχές και έδιωχναν τις σκιές της σκλαβιάς και έφερναν φως και φωτεινότητα.
