Εκοιμήθη σήμερα, Δευτέρα 25 Μαρτίου στις 6 το πρωί, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός Χαρκιανάκης σε ηλικία 83 ετών.
Ο Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός είχε προσβληθεί από την επάρατη νόσο και τον τελευταίο καιρό έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Ήταν εκ των μεγαλύτερων σύγχρονων Θεολόγων της Εκκλησίας μας. Εμβληματική προσωπικότητα με γνώσεις και δυναμική.
Ο Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης στις 29 Δεκεμβρίου 1935. Σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από όπου αποφοίτησε το 1958.
Χειροτονήθηκε διάκονος το 1957 και ιερέας το 1958. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη συστηματική θεολογία και τη φιλοσοφία της θρησκείας στη Βόννη της Γερμανίας, από το 1958 έως το 1966.
Στους διδασκάλους του συμπεριλαμβανόταν ο Καρδινάλιος Γιόζεφ Ράτσινγκερ, ο οποίος αργότερα έγινε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄.
Έγραψε τη διατριβή του αναπτύσσοντας τον ισχυρισμό πως η Ορθόδοξη Εκκλησία κατείχε το αλάθητο όταν ενεργούσε από κοινού με την Συνοδικότητα (π.χ. τα Οικουμενικά Συμβούλια).
Το 1965, ενώ ολοκλήρωνε τις μεταπτυχιακές του σπουδές, ανακυρήχθηκε καθηγητής Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το 1966 ορίστηκε ηγούμενος στη Μονή Βλατάδων στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ιδρυτικό μέλος, στη συνέχεια αντιπρόεδρος και εν τέλει πρόεδρος, του Πατριαρχικού Ινστιτούτου Πατερικών Μελετών στη μονή.
Από το 1969 έως το 1975, δίδαξε συστηματική θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Το 1970, εξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Μιλητουπόλεως (ενώ παρέμενε στην Ιερά Μονή Βλατάδων) ως έξαρχος υπεύθυνος για θέματα που απασχολούσαν τη βόρεια Ελλάδα και το Άγιον Όρος.
Το 1975, ο Στυλιανός Χαρκιανάκης εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας και Έξαρχος Ωκεανίας. Κατέχοντας αυτή τη θέση, συμμετείχε σε αρκετούς διαλόγους μεταξύ της Ορθοδοξίας και άλλων Χριστιανικών ομάδων.
Η πλέον περίοπτη θέση που κατείχε ήταν αυτή του αντιπροέδρου του θεολογικού διαλόγου με τη Ρωμαικαθολική Εκκλησία, αλλά και με την Αγγλικανική εκκλησία.
Δίδαξε θεολογία και πνευματικότητα στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ από το 1975. Το 1986, αναγορεύθηκε ο πρώτος κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ανδρέα, όπου επίσης κατέχει τη θέση του διδάκτορα στη Συστηματική Θεολογία.
Το 1973, του απονεμήθηκε το Διεθνές βραβείο Χέρντερ. Επίσης του απονεμήθηκε το Βραβείο Ποίησης από την Ακαδημία Αθηνών το 1980, και
βραβεύθηκε ως ο ποιητής με εκτενή βιβλιογραφία και αξιοσημείωτη ποίηση.
Το 1985 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ από το Πανεπιστήμιο του Λούμπλιν στη Πολωνία. Ακόμη, ένα από τα ποιήματα του, το «Μετά Εφιάλτου», μελοποιήθηκε από τον Κώστα Τσικαδέρη.
Το 2014 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Συνεδέετο με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο με φιλία ετών , από τα χρόνια της Χάλκης καθώς και με τον Νικομηδείας Ιωακείμ τον από Χαλκηδόνος. Τα τελευταία χρόνια δεν πήγαινε πλέον στο Φανάρι, ούτε δέχθηκε να συμμετάσχει ποτέ στην Σύνοδο του Οικουμενικού Θρόνου όταν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος διεύρυνε την σύνθεσή της και με εκτός Φαναρίου Ιεράρχες.
Το κενό που αφήνει ο Στυλιανός μεγάλο και δυασαμαπλήρωτο. Ας ελπίσουμε το Φανάρι να προβληματιστεί και να αποφασίσει σωστά για το «ποιός» θα διαδεχθεί τον Στυλιανό και να μην πειραματιστεί πάλι με Ιεράρχες που δεν ξέρουν την ψυχοσύνθεση της ομογένειας στην Αυστραλία αλλά ούτε και να διασπάσει και διχοτομήσει την ενιαία Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, όπως έκανε στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής για να ικανοποιήσει και τακτοποιήσει ημετέρους.
