Η εκλιπούσα είχε 4 παιδιά, ανάμεσά τους και την αδ. Αγαπία μοναχή.Και ήταν άνθρωπος λιτός και με αγάπη προς όλους!

Υπήρξε «πιστή και δημιουργική εργάτρια στην Αρχιεπισκοπή» Αμερικής, όπως δήλωσε ο σεβαστός Αρχιεπίσκοπος πρώην Αμερικής Δημήτριος, η οποία «προσέφερε με διορατικό τρόπο τις υπηρεσίες της στα διάφορα καθήκοντα της Εκκλησίας που χρειάζονταν την συμβολή της-υπήρξε ένας εξαιρετικός σύνδεσμος με σημαντικούς δημοσιογράφους στην περιοχή της Νέας Υόρκης».

Η αείμνηστη πρεσβυτέρα εργάστηκε πολλά χρόνια στον τμήμα δημοσίων σχέσεων της Αρχιεπισκοπής Αμερικής επί αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Ιακώβου και επί Δημητρίου. Ήταν ο πυλώνας της Αρχιεπισκοπής για δεκαετίες και στο πέρασμά της στην άλλη ζωή είναι κατ’ άνθρωπον μεγάλη απώλεια.

Ο σύζυγός της π. Ρόμπερτ (Χαράλαμπος) Στεφανόπουλος, είναι εξαίρετος κληρικός της Εκκλησίας της Αμερικής και για πολλά χρόνια υπήρξε προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναό Αγ. Τριάδος Νέας Υόρκης.Τον είχε εξοστρακίσει από τη θέση του Προϊσταμένου του Καθεδρικού ο θλιβερός πρώην Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων για να προωθήσει στη θέση του σκανδαλοποιούς  και επίορκους κληρικούς οι οποίοι στο τέλος, ευτυχώς, καθαιρέθηκαν! Τα είχε βάλει μαζί του γιατί ο γυιός του George δεν του είχε κλείσει ραντεβού με τον Πρόεδρο Μπίλ Κλίντον και τον τιμώρησε με την απομάκρυνσή από τη θέση του Προϊσταμένου. Τον τιμώρησε, τιμωρώντας την πρόοδο του πρώτου ναού της Αρχιεπισκοπής.Τόση αγάπη είχε!

Την πρεσβύτερα Νίκη τη γνώρισα ως φοιτητής στη Νέα Υόρκη. Ήταν η δεύτερη Νίκη της Αρχιεπισκοπής. Η πρώτη ήταν η διευθύντρια του Αρχείου της Αρχιεπισκοπής επί Αρχιεπισκόπου Ιακώβου η Ερίτιμη Νίκη Καλέ, άλλη μία σπουδαία στυλοβάτις που εκπαραθυρώθηκε από τον Ελπιδοφόρο αυτή τη φορά, για να μαζέψει και αυτός  δίπλα του όλους τους ακριβοπληρωμένους συμβούλους εξ Ελλάδος, το τέλος των οποίων προδιαγράφεται όχι ευοίωνο.

Η πρεσβύτερα Νίκη ήταν ένας χρήσιμος άνθρωπος προς κάθε συνάνθρωπο που την είχε ανάγκη. Βέβαια έπρεπε πρώτα να σε συμπαθήσει! Αν δεν σε συμπαθούσε έμενε αδιάφορη! Και αυτή η στάση είχε κατά τη γνώμη μου ανθρώπινα και καθαρά ψυχολογικά κίνητρα. Την ευγνωμονούμε για όσα έπραξε υπέρ ημών σε μια εποχή που ήμασταν άγνωστοι και ασήμαντοι σε μια μεγαλούπολη.Και σε μια Εκκλησία που ξέρει να προωθεί πάντα αυτούς που είναι του χεριού της! Κι εγώ «του χεριού» δεν υπήρξα ποτέ! Άλλωστε αυτό  το έλεγε πολλές φορές περιπαικτικά  και ο μεγάλος Ιάκωβος, τον οποίο πάντοτε  τον θυμόμαστε και τον ευγνωμονούμε!

Στα χρόνια που έμεινα στη Νέα Υόρκη ως φοιτητής, τρεις άνθρωποι στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής,εκτός από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο που ήταν εξ αρχής συμπαραστάτης και συναντιλήπτωρ μου σε όλα και για όλα, υπήρξαν ακόμη κοντά μου  ο αείμνηστος Μητροπολίτης (τότε Επίσκοπος) Μελόης Φιλόθεος, η αείμνηστη Πρεσβυτέρα Νίκη και ο εμβληματικός π.Αλεξ Καρλούτσος, ο άνθρωπος που γινόταν τα πάντα τοις πάσι για όλους! Και εξακολουθεί μέχρι σήμερα. 

Ευχόμαστε ολόψυχα ο αρχηγός της ζωής και του θανάτου, Ιησούς Χριστός να κατατάξει την μακαρία ψυχή της «εν χώρα ζώντων» και να χαρίσει την εξ ύψους παρηγοριά στην εκλεκτή της οικογένεια. Αιωνία της η μνήμη.

Σ. Μ. Τζούμας