Ή 12η Δεκεμβρίου 1994 ήταν μια δύσκολη ημέρα για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό,την Εκκλησία της Ελλάδος και ιδιαίτερα για την ακριτική Ήπειρο , καθώς ο Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός, ένας Ιεράρχης του οποίου το όνομα ταυτίστηκε με τους αγώνες για την Βόρειο Ήπειρο, αναχωρούσε για την ουράνια Βασιλεία σε ηλικία 72 ετών.

Γεννημένος στα Καλογρηανά Καρδίτσας το 1922, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε ιεροκήρυκας στη Μητρόπολη Ιωαννίνων από το 1957 ως το 1967 γιαυτό και ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ τον εκτιμούσε ιδιαιτέρως και ουδέποτε πέρασε από το μυαλό του να τον βγάλει από τη θέση του το 1974, τότε που αποκεφάλισε αδίκως και χωρίς απολογία 12 Ιεράρχες.

Τον Ιούνιο του 1967 θα εκλεγεί Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης και θα χειροτονηθεί στην Μητρόπολη Αθηνών από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο τον Α ´.

«Κατά την στιγμήν αυτή καθ’ ην το πρώτον ανέρχομαι τον θρόνο τούτον, η σκέψις μου στρέφεται… προς τους αλύτρωτους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου, τους στενάζοντας υπό τον ζυγόν της πικράς δουλείας, διά να τους διαβεβαιώσωμεν ότι όχι μόνο αι προσευχές μας θα τους συνοδεύουν καθημερινώς, αλλά και παν το δυνατόν θα πράξωμεν, όπως λυτρωθούν των δεσμών της δουλείας…» ανέφερε στον ενθρονιστήριο λόγου του.

Και πράγματι η βιωτή του ως Αρχιερέως, υπήρξε ένας ανιδιοτελής και ανυπέρβλητος  αγώνας για τα δίκαια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Το 1982 ίδρυσε και οργάνωσε τη Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΣΦΕΒΑ).

Το 1987 ίδρυσε τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑΣΥΒΑ) με έδρα την Κόνιτσα, σύνδεσμο στον οποίο συμμετέχουν επιστήμονες και στελέχη του διπλωματικού χώρου. Υπήρξε επίσης εκδότης της εφημερίδας «Βορειοηπειρωτικό Βήμα».

Ο αγώνας του για την Βόρειο Ήπειρο έφτασε μέχρι το Αμερικανικό Κογκρέσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καταγγέλλοντας τις αυθαιρεσίες έναντι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών. Θεσμοθέτησε τον εορτασμό της επετείου της Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου του 1914.

Μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία και τη μαζική φυγή των Βορειοηπειρωτών στην Ελλάδα, από τη πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα τους. Παράλληλα αγωνίστηκε για τον επαναπατρισμό τους με τη βασική αρχή να μην ερημώσει η αρχέγονη περιοχή.

Ο «Υψιπετής Αετός» παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο , στις 12 Δεκεμβρίου 1994, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνος εμπνέοντας με τον αγώνα του και την αγάπη του για τον Χριστό και την Ελλάδα.Η ιστορία και ο λαός μας του επεφύλαξε και δικαίως τον τίτλο του Εθνάρχου του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα.