Έκκληση προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο για οικονομική στήριξη των ναών από τις συνέπειες της πανδημίας απευθύνει με επιστολή του ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος.
Ο ΙΣΚΕ μιλά ευθαρσώς για κατάσταση «οικονομικής ασφυξίας» των ναών κάτι που οδηγεί σε αδυναμία πληρωμής των παγίων οφειλών τους προς τις μητροπόλεις αλλά και στη διακινδύνευση των θέσεων εργασίας σε αυτούς.Όλα τα παραπάνω τα παρουσιάσαμε προ ολίγων ημερών στον ΕΞΑΨΑΛΜΟ όταν παρουσιάσαμε την άκαιρη και αψυχολόγητη εγκύκλιο της Συνόδου με την οποία δίνεται …τρίμηνη παράταση στο θέμα των εισφορών αυτών. Και είπαμε σαν ένα πρώτο βήμα καλής θέλησης είναι να χαριστεί η τριμηνία αυτή για να μπορέσουν να αναπνεύσουν και οι ναοί και οι Μητροπόλεις στις υποχρεώσεις που έχουν προς Σύνοδο κλπ.
Μάλιστα ο ΙΣΚΕ κάνει ένα βήμα παραπάνω: παραθέτει συγκριτικά στοιχεία με τη στήριξη που παρέχει η Πολιτεία “σε όλες τις πληττόμενες από τα μέτρα κατά της διασποράς τού ιού κοινωνικές ομάδες” ενώ δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο για την Εκκλησία. Και επισημαίνει ο ΙΣΚΕ ότι “σε ανάλογο πνεύμα θα πρέπει να κινηθεί και η Ιεραρχία”.
Στην επιστολή του ο ΙΣΚΕ αναφέρεται επίσης και στο ζήτημα της εξορθολόγησης “του τρόπου υπολογισμού των εισφορών, με απόδοση ποσοστών επί εισπραχθέντων και όχι επί προϋπολογισθέντων εσόδων” καθώς σχετικά με το ισχύον σύστημα αφήνει αιχμές για “υπερβολές και αυθαιρεσίες”, ενώ μιλώντας για τις οικονομικές υπηρεσίες των μητροπόλεων κάνει λόγο για “φοροεισπράκτορες” και ενίοτε για “εξωπραγματικές οικονομικές απαιτήσεις”.
Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή του ΙΣΚΕ προς τη ΔΙΣ
Μακαριώτατε άγιοι Αρχιερείς, Χριστός Ανέστη!
Η Αγία μας Εκκλησία, κλήρος και λαός, πέρασε, ως μη όφειλε, μια μεγάλη δοκιμασία λόγω της απειλής τού λοιμού. Υποταχθήκαμε, ίσως υπέρ του δέοντος, στα κελεύσματα της Πολιτείας και σφραγίσαμε τους Ιερούς Ναούς, κωλύοντας την προσέλευση των πιστών.
Πέραν, όμως, της γενικής πικρίας που δημιούργησε η αναστολή λειτουργίας των ιερών ναών, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος, η οποία δεν έτυχε της δέουσας προσοχής της Διοικούσας Εκκλησίας. Πρόκειται για το ζήτημα της καταβολής των παγίων και των επί των ακαθαρίστων εσόδων εισφορών προς τις οικείες μητροπόλεις. Έχουμε, ήδη, από καιρού επισημάνει την καταχρηστικότητα του άρθρου 6 § 1 Κ. 8/1979, που προβλέπει την καταβολή των εισφορών αυτών επί των προϋπολογισθέντων και όχι επί των εισπραχθέντων τριμηνιαίων ακαθαρίστων εσόδων (περ. γ΄ και δ΄). Η ίδια διάταξη αφήνει στη διακριτική ευχέρεια των Μητροπολιτών την καθιέρωση παγίων εισφορών (κονδύλια), τα οποία πολλές φορές υπερβαίνουν το 35% που μέχρι το 2004 καταβάλαμε υπέρ μισθοδοσίας εφημεριακού κλήρου στο Δημόσιο.
Τα έσοδα των ιερών ναών μειώθηκαν δραματικά από τις πρώτες μέρες του μηνός Μαρτίου, όταν οι πιστοί φοβούμενοι τον ιό απέφευγαν τον εκκλησιασμό, και κατέληξαν μηδενικά με την απαγόρευση τελέσεως κάθε ακολουθίας αρχικώς και προσβάσεως των πιστών στους ναούς εν τέλει. Σε αυτή την κατάσταση έρχεται να προστεθεί και η υποχρεωτική (υπό προϋποθέσεις) περικοπή των μισθωμάτων μηνών Μαρτίου και Απριλίου.
Ούτε η απόφασή Σας για αναστολή καταβολής των πάσης φύσεως εισφορών των ιερών ναών προς τις Μητροπόλεις φαίνεται να επιλύει το πρόβλημα.
Όταν η Πολιτεία με περισσή κατανόηση και συμπάθεια ενισχύει όλες τις πληττόμενες από τα μέτρα κατά της διασποράς τού ιού κοινωνικές ομάδες, σε ανάλογο πνεύμα θα πρέπει να κινηθεί και η Ιεραρχία. Οι ιεροί ναοί που μετά δυσκολίας καταφέρνουν να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα κατά την τελευταία δεκαετία, λόγω της οικονομικής κρίσεως, βρίσκονται πλέον σε κατάσταση οικονομικής ασφυξίας, την οποία δεν φαίνεται να κατανοούν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Καθίσταται πλέον επιτακτική η ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων οικονομικής ενισχύσεως των ναών αρχικώς με την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής των εισφορών προς τις Μητροπόλεις, τουλάχιστον για όσους μήνες διαρκούν τα περιοριστικά μέτρα για την Εκκλησία. Παράλληλα, θα πρέπει να εξετασθεί μια μόνιμη εξορθολόγηση του τρόπου υπολογισμού των εισφορών, με απόδοση ποσοστών επί εισπραχθέντων και όχι επί προϋπολογισθέντων εσόδων και η καθιέρωση ενός συστήματος επιβολής παγίων εισφορών με τρόπο που να αποφεύγονται οι υπερβολές και οι αυθαιρεσίες.
Είναι λυπηρό οι ιερείς να αισθανόμαστε τις οικονομικές υπηρεσίες των Μητροπόλεων ως φοροεισπράκτορες και το αναπόφευκτο άγχος μας για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των ναών μας να γίνεται αποπνιχτικό συνδυαζόμενο ενίοτε με εξωπραγματικές οικονομικές απαιτήσεις.
Μακαριώτατε, Άγιοι Συνοδικοί
Αιτούμεθα το αυτονόητο.
Ελπίζουμε στην άμεση λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ενίσχυση της οικονομικής επιβιώσεως των ιερών ναών και τη διατήρηση, μεταξύ άλλων, των θέσεων εργασίας σε αυτούς.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
Πρωτοπρεσβύτερος
Γεώργιος Σελλής
Ο Γενικός Γραμματέας
Πρωτοπρεσβύτερος
Βασίλειος Χρηστίδησ
