Την 14η τρέχοντος μηνός ετελέσθη εις τον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών δισαρχιερατικό μνημόσυνο επί τη συμπληρώσει πενταετίας από της κοιμήσεως του Μακαριστού Μητροπολίτου Ευρίπου κυρού Βασιλείου (Παναγιωτακόπουλου).

Του μνημοσύνου επρόκειτο να προστεί ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, λόγω όμως της ανακυψάσης κηδείας του τέως Βασιλέως εκπροσωπήθηκε από τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κηφισίας κ. Κύριλλον.

Εις την επιμνημόσυνον δέησιν συγχοροστάτησε ο  Μητροπολίτης Θαυμακού κ. Ιάκωβος, ηγούμενος της Ι. Μονής Πετράκη.

Μετά το πέρας του μνημοσύνου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κηφισίας, ο οποίος έζησε από κοντά ως κατηχητόπουλο, αλλά και ως διάκονος τον Μακαριστό Γέροντα, αναφέρθηκε επί μακρόν με θερμά λόγια στην ασκητική βιωτή του, την «ξεχωριστή και διακριτή προσωπικότητά του, την αφιλοχρηματία του, τον ιεραποστολικό ζήλο, στην προσήνειά του, την απλότητα, την σοβαρότητα, την σεμνότητα και την  αυστηρότητά του, αλλά και την ευλάβειά του».

Επειδή τα λόγια του Σεβασμιωτάτου κ. Κυρίλλου αποτελούν βαρυσήμαντο μήνυμα προς πάντας στην σημερινή ταραγμένη εποχή, ο «Εξάψαλμος» θεώρησε χρήσιμο να φιλοξενήσει κατωτέρω ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του.