Διώξε τη λέπρα από πάνω σου. Μια από τις πιο γνωστές παραβολές που διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη είναι η θεραπεία των δέκα λεπρών. Αν μελετήσουμε προσεχτικά το συγκεκριμένο χωρίο από το Ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά θα βρούμε πολλά ωφέλιμα διδάγματα ζωής και διδάγματα για την σωτηρία της ψυχή μας. Διακρίνουμε την αγάπη του Χριστού και Θεού προς το πλάσμα Του, όπου όταν συνάντησε τους δέκα λεπρούς, με θαύμα που έκανε ο ίδιος, τους θεράπευσε την ασθένεια. Από την άλλη πλευρά όμως βλέπουμε την αχαριστία και την ασπλαχνία του ανθρώπου απέναντι στον Θεό, απέναντι σε Αυτόν που του έσωσε τη ζωή, απέναντι σε Αυτόν που με ένα θαύμα Του τον έκανε καλά. Δυστυχώς αυτή είναι η «αγάπη» πολλών ανθρώπων απέναντι στον ευεργέτη τους. Η αχαριστία σε όλο της το μεγαλείο. Δέκα άνθρωποι έγιναν καλά στην υγεία τους, αλλά ένας γύρισε πίσω στον Ιησού Χριστό, για να Τον ευχαριστήσει που τον ελέησε και τον λυπήθηκε. Αυτή η αχάριστη συμπεριφορά των 9 λεπρών είναι πολλές φορές συμπεριφορά δική μας απέναντι στον Χριστό. Πότε δοξάσαμε και ευχαριστήσαμε τον Θεό για το φαγητό, τη στέγη που έχουμε καθημερινά, τα ρούχα που έχουμε να φορέσουμε ή την υγεία μας; Γιατί τόση αχαριστία; Γιατί τόση αγνωμοσύνη; Γιατί τόση αποστροφή προς τον Δημιουργό μας; Γιατί τόση άρνηση σ΄ Αυτόν που με τη θυσιαστική αγάπη Του μάς θεραπεύει από κάθε ασθένεια του σώματος και της ψυχής μας; Όλα αυτά τα αναπάντητα «γιατί», κρύβονται μέσα στη λέπρα της ψυχής, όπου αυτή η λέπρα είναι τα αμαρτήματα του κάθε ανθρώπου. Αμαρτήματα που λερώνουν την ψυχή μας. Μέσα στη λέπρα της ψυχής, στη λέπρα των αμαρτημάτων μας, φωλιάζει πολλές φορές και η αχαριστία μας απέναντι στον Θεό. Όπως η ασθένεια της λέπρας φθείρει το σώμα μας και προσπαθούμε να την διώξουμε, έτσι ακριβώς χρειάζεται να κάνουμε και με τη λέπρα της ψυχής, να την διώξουμε από πάνω μας με το φάρμακο της μετανοίας και εξομολογήσεως στον ιερέα, διότι αν δεν την διώξουμε θα μας οδηγήσει στον αιώνιο θάνατο. Ευαγγελικό ανάγνωσμα Κυριακής ΙΒ΄ Λουκά 17 Ιανουαρίου 2021 (Λουκ. ιζ΄, 12-19)