Ἀγαπητοί Ἀδελφοί,
Τά τελευταῖα 24ωρα ἡ Πατρίς μας κατακαίεται ἀπό τάς πυρκαϊᾶς. Διά τοῦτο εἶναι αὐτονόητον χρέος μας νά ζητήσωμεν τήν παρέμβασιν τοῦ Κυρίου.
Ὅθεν θερμῶς παρακαλῶ, ἐν ὅσῳ διαρκεῖ αὐτή ἡ κατάστασις, εἰς ἁπάσας τάς Ἱεράς Ἀκολουθίας, ἥτοι Ὄρθρου, Ἑσπερινοῦ, Παρακλήσεων καί κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν νά λέγεται μεταξύ τῶν δεήσεων καί ἡ ἀκόλουθος:
”Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐνισχύσεως τῶν πυροπαθῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, καταπαύσεως τῶν πυρκαϊῶν καί ἐνδυναμώσεως τῶν πυροσβεστῶν καί πάντων τῶν ἀγωνιζομένων διά τήν κατάσβεσίν των.”
Ἐπίσης πρό τῆς ἀπολύσεως νά ἀναπέμπεται μέ εὐκρίνειαν καί ἡ συνημμένη εὐχή.
Σᾶς ἱκετεύω μή παύσετε δεόμενοι διά τό ἔλεος τοῦ Κυρίου.
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
καί Ἐντολῇ Αὐτοῦ
Ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος
Ἀρχιμ. Νήφων Συριανός
ΕΥΧΗ
ΔΙΑ ΚΑΤΑΠΑΥΣΙΝ ΠΥΡΚΑΥΙΩΝ
(ποίημα Μητροπολίτου Γλυφάδας Ἀντωνίου)
Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν ἡ δύναμίς Σου εἶναι ἀνείπωτος καί ἡ δόξα Σου ἀκατάληπτος, τό ἔλεός Σου εἶναι ἀμέτρητον καί ἡ φιλανθρωπία Σου ἀπροσμέτρητος.
Διά τοῦτο, αὐτάς τάς ἡμέρας κατά τάς ὁποίας ἡ Χώρα ἡμῶν εὑρίσκεται εἰς τό ἀνθρωπίνως ἀκαταμάχητον ἔλεος τῶν πυρκαϊῶν, φλέγεται ἀπό ἄκρου εἰς ἄκρον καί διέρχεται τήν τραγικήν δοκιμασίαν τῆς κατακαύσεως τῶν δασῶν, τῶν ζώων, τῶν πτηνῶν, τῆς χλωρίδος, τῆς πανίδος, τῶν πνευμόνων τῆς ζωῆς ἡμῶν, ὡς καί τῶν οἰκιῶν καί τῶν περιουσιῶν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, προστρέχομεν καί πάλιν ταπεινῶς, ἐξουθενωμένοι καί κατησχυμένοι, εἰς τό πέλαγος τῆς εὐσπλαχνίας Σου καί ἐν συντετριμμένῃ καρδίᾳ ὁλοψύχως Σέ παρακαλοῦμεν καί δεόμεθα Σου˙ ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, εἰς Σέ καί μόνον ἐστηρίξαμεν ὅλας τάς ἐλπίδας. Μή ὀργισθῆς ἐναντίον ἡμῶν διά τήν ἀχαριστίαν καί τήν ἀποστασίαν ἡμῶν ἀπό Σοῦ, τοῦ δημιουργοῦ καί εὐεργέτου ἡμῶν.
Ἴλεως γενοῦ ἡμῖν καί διάσωσον ἡμᾶς ἐκ τοῦ πυρός, ὅπως διέσωσας ἐκ τῆς πυρακτωμένης καμίνου τούς ἁγίους Τρεῖς Παῖδας, τήν ἁγίαν Ὁσιομάρτυρα Παρασκευήν, τόν ἅγιον Δάδαν τόν Πέρση καί πολλούς ἁγίους Μάρτυρας.
Εἰρήνευσον Κύριε τήν ὁρμήν τῶν ἀνέμων, πού αὐξάνουν τήν καταστροφικήν δύναμιν τῶν φλογῶν. Κατάπαυσον τήν ἀναζωπύρωσιν τῶν ἑστιῶν τοῦ πυρός. Ἀποσόβησον τήν περαιτέρω ἐξάλπωσιν τῆς καταστροφῆς.
Ἐνίσχυσον τούς πυροσβέστας καί ὅλους ὅσους ἀγωνίζονται θυσιαστικά νυχθημερόν, ἄυπνοι καί ἄσιτοι, διά τήν κατάσβεσιν τῶν πυρκαϊῶν μή ὑπολογίζοντες οὔτε τήν ἰδίαν τήν ζωήν των.
Δός δύναμιν καί ὑπομονήν εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι διέρχωνται ὥρας δυσχερεῖς καί ἐπιπόνους, βλέποντες τάς περιουσίας των νά γίνωνται στάκτη ἀπό τῆς μιᾶς εἰς τήν ἄλλην στιγμήν.
Δέσποτα Φιλάνθρωπε, πάντα ἐγένοντο παρανάλωμα τοῦ πυρός. Θλίψις βαθυτάτη κατέλαβε τάς καρδίας ἡμῶν. Μή ἀποστήσῃς πλέον τό ἔλεός Σου ἀπό ἡμᾶς, ἄν καί δικαίως ὑφιστάμεθα τά δεινά ταῦτα, διότι ἡμεῖς ἀπέστημεν ἀπό Σοῦ καί τώρα ἀντιλαμβανόμεθα τήν μικρότητα καί τήν ἀδυναμίαν τῆς ὑπάρξεως ἡμῶν. Τώρα βιοῦμεν, ὅτι χωρίς τήν παντοδύναμον βοήθειάν Σου εἴμεθα κάλαμοι ὑπό ἀνέμου σαλευόμενοι καί φύλλα φθινοπωρινά πίπτοντα μέ τήν πνοήν καί μόνον τοῦ ἀέρος. Διά τοῦτο θερμῶς Σέ παρακαλοῦμεν, δός ἡμῖν μετάνοιαν καί ἐπιστροφήν εἰς Σέ, ρῦσαι ἡμᾶς ἐκ τῆς καταστροφικῆς μανίας τῶν πυρκαϊῶν καί ἀξίωσον ἡμᾶς ἐν εὐγνωμοσύνῃ πολλῇ νά δοξάζωμεν τό πανάγιον Ὄνομά Σου, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν
