Μνήμη τῆς εὑρέσεως καί ἀνακομιδῆς
τῶν ἱερῶν λειψάνων
τῆς ἐκ Ζαγλιβερίου καταγομένης
Ἁγίας Ἀκυλίνης (Ἀγγελίνης) 8.02.2012
τοῦ
Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Ὄσσης
τῆς
Μητροπόλεως Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης
καί
Προϊσταμένου τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνηματικοῦ Ναοῦ
Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Ὄσσης
Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Ἰωάννου Ἀρσενιάδη
Τό 2011 ἦτο ἔτος ἀφιερωμένον εἰς τά 260 χρόνια ἀπό τοῦ μαρτυρίου τῆς Ἅγιας καί Ἐνδόξου Νεομάρτυρος Κυράννης τῆς Ὀσσαίας (1751). Εἰς τά πλαίσια τῶν ἐορτίων ἐκδηλώσεων πρός τιμήν τῆς μνήμης τῆς Ἁγίας καί τοῦ μαρτυρίου της 28 Φεβρουαρίου 2011, ἔλαβε χῶραν, ἐκτός του Ἀρχιερατικοῦ Συλλειτούργου, Θεολογική-Ἁγιολογική Ἡμερίς σχετική μέ τόν βίον καί τό μαρτύριόν της εἰς τήν ὁποίαν συμμετεῖχαν ἐξέχουσαι προσωπικότητες τῆς θεολογικῆς ἐπιστήμης ὑπό τήν εὐλογίαν καί τήν αἰγίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ.κ. Ἰωάννου εἰς την λῆξιν τῆς ὁποίας εὐχήθηκε ὅπως ἡ Ἁγία φανερώσῃ ποῦ ἐνταφιάστηκαν τα σεπτά λειψανά της.
Ἡ εὐλογία καί ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἱκανοποίησαν τό αἴτημα τῶν προσευχῶν του Σεβασμιωτάτου μας πρός τήν Ἁγίαν προκειμένου
νά φανερωθῇ καί νά ἀποκαλύψῃ ποῦ ἐτάφη καί ποῦ εὐρίσκονται τά σεπτά καί χαριτόβρυτα λείψανά της. Αἱ προσευχαί ἐξεπληρώθησαν τήν 12ην Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 2011, ἡμέραν κατά τήν ὁποίαν ἡ σκαπάνη τῶν ἐργατῶν ἀνέσκαψε τό ἐπιλεγμένον πιθανόν σημεῖον ταφῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων της εἰς τό ἱερόν τοῦ παλαιοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ταξιαρχῶν Ὄσσης.
Ὁ ζῆλος καί ἡ ἀγάπη τοῦ Σεβασμιωτάτου μας διά τούς Ἁγίους και ἡ ἐπιμονή του να μην ἐγκαταλείπῃ τάς προσπαθείας ἔφεραν τό ἐπιθυμητόν ἀποτέλεσμα. Κατάλληλοι συνεργᾶται καί συμπαραστάται του εἰς αὐτήν τήν προσπάθειαν ὑπῆρξαν ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Εἰρηναῖος Δεληδῆμος, διδάσκων εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Α.Π.Θ. καί ὁ π. Μάξιμος Ἰβηρίτης, ἔχων γνώσιν εἰς τά περί ἀνευρέσεως λειψάνων Ἁγίων.
Ὁ π. Εἰρηναῖος, ἐρευνήσας τα μαρτύρια τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων, παρέθεσε πολλά στοιχεῖα καί γεγονότα τά ὁποῖα ἐνίσχυσαν καί ἐπιβεβαίωσαν τό ἀληθές τῆς γνησιότητος. Ὁ δέ π. Μάξιμος, γνωρίζων πολλά περί τῶν σημείων ταφῆς τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων μέσα εἰς τούς Ναούς, τά ὁποῖα ὡς ἐπί τό πλεῖστον εἴναι συγκεκριμένα, ἐβοήθησε τά μέγιστα καί τό ἀποτέλεσμα τοῦ γνωστικοῦ του πεδίου ἦτο ἀποκαλυπτικόν.
Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν-Ὄσσης καί συγκεκριμένως εἰς τά δεξιά τῆς Ἁγίας Τραπέζης, κατά τό πρῶτον κτύπημα τῆς σκαπάνης καί κατά τήν ἀφαίρεσιν τοῦ πρώτου πλακιδίου τοῦ δαπέδου, ἀνεδύθη μία εὐωδία ρόδου ἡ ὁποία ἐπλημμύρησεν ὅλον τόν χῶρον, ὁ ὁποῖος ἀξίζει νά σημειωθῇ ὅτι παρουσίαζε εἰκόνα ἀκαταστασίας λόγω ἐργασιῶν πού ἐπετελοῦντο εἰς τόν Ἱερόν Ναόν εἰς τά πλαίσια τῆς ἀποκαταστάσεώς του.
Καθώς προχωρούσαν αἱ ἐργασίαι ἀνασκαφῆς και μόλις κατήλθομεν 30-40 ἐκατοστῶν ἤρχισαν να ἐμφανίζονται
ἀποτμήματα λειψάνων. Ἡ ἀποκάλυψις αὐτή ἦτο συγκινητική! Ἔκτοτε ἀκολούθησαν ἀλλεπάλληλα θαυμαστά γεγονότα.
Ἀφοῦ ὅλα ἐπιβεβαιώθησαν καί θεολογικῶς καί ἐπιστημονικῶς (ἡλικία λειψάνων, φύλλο κ.ἄ.), τότε μόνον ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας γνωστοποίησε καί ἐπισήμως τό γεγονός εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἀλλά καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ γνωστοποίησις καί ἡ ἀνακοίνωσις τῆς ἀνευρέσεως ἔφερε χαράν καί ἀγαλλίασιν εἰς τόν πιστόν λαόν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μέ πίστιν καί εὐλάβειαν συνέρρεε διά νά προσκυνήσῃ τά λείψανα τῆς Ἁγίας καί νά λάβῃ τήν χάριν καί τήν εὐλογίαν της.
Μία εὐλαβής χριστιανή ἐκ Χαλκιδικῆς τις πρώτες ημέρες τῆς εὑρέσεως καί ἑνῶ ἀκόμη δέν εἶχε ἀνακοινωθεῖ ἐπισήμως ἡ εὑρεση τῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Κυράννης, ἡ ὁποία ἐπί πολλά ἔτη ἐπεσκέπτετο, ὡς προσκυνήτρια, τήν Ἁγίαν Κυράννα, διότι ἔφερε το ὄνομά της, κατέστησε γνωστόν ὅτι τῆς ἐφανερώθη εἰς ἐνύπνιον ἡ Ἁγία καί τῆς ἀπεκάλυψε ὅτι δέν εἶναι μόνη ἀλλά ἔχει καί τήν φίλην της την Ἀγγελίνα μαζί. Ὁ Ἐπίσκοπός μας, ὅταν τό ἔμαθε ἦτο ἀρχικῶς ἐπιφυλακτικός καί μέ πολλήν προσοχήν προσήγγισε τό γεγονός, ἐρευνώντας ἐνδελεχῶς τήν περίπτωσιν πιθανῆς συνδέσεως τοῦ ὀνόματος Ἀγγελίνα μέ τήν Ἁγίαν Ἀκυλίναν.
Ὅταν, ὅμως, πρόκειται διά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅλα τά ἐμπόδια παραμερίζονται καί ὅλα ὁδηγοῦν εἰς τήν ἀποκάλυψιν τοῦ Ἁγίου Θελήματός Του. Καί ἰσχύει αὐτό πού ἡ Γραφή αναφέρει: «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ».
Τό ἐνδιαφέρον τοῦ Ἐπισκόπου μας ἦτο ἀνύστακτον καί συνεχές. Ἔτσι, ἔδωσε τήν ἐντολήν νά συλλεχθοῦν πληροφορίαι εἰς τό Ζαγλκιβέριον, τόπον καταγωγῆς τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας,
ἔστω καί αἱ πλέον ἀσήμαντοι, ὡς συμπληρώματα εἰς τά ἤδη ὑπάρχουσας πληροφορίας. Καθοριστικῆς σημασίας ὑπῆρξε ἡ περίπτωσις κατά τήν ὁποίαν ὁ π. Μάξιμος ὁ Ἱβηρίτης, εἰς ἔρευναν τήν ὁποίαν διεξήγαγε, ἀνεῦρεν εἰς μίαν οἰκίαν, πλησίον τῆς οἰκίας τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας, ἕνα παλαιόν συνέκδημον τόν ὁποῖον ἐφύλαττε μία ἡλικιωμένη κυρία. Εἰς τό συνέκδημον τοῦτον ἀναφερόταν ἡ 27η Σεπτεμβρίου ὡς ἡμέρα μνήμης τῆς Ἁγίας Ἀγγελίνας. Ἐπρόκειτο, πράγματι, περί συγκλονιστικοῦ καί θαυμασίου γεγονότος καθώς ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα ἀναφερόταν ὡς Ἀγγελίνα, ἀκριβῶς τό ὄνομα τό ὁποῖον εἶχε ἀναφέρει ἡ Ἁγία Νεομάρτυς Κυράννα εἰς τό προαναφερθέν ἐνύπνιον.
Τόν Ἰανουάριον τοῦ 2012, μετά τήν πανήγυριν τῆς Ἁγίας Κυράννης, ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα ἐφανερώθη εἰς ἄλλην εὐσεβή γυναίκα, τήν ὁποία προέτρεψε νά διαβάσῃ τόν Παρακλητικόν Κανόνα τοῦ Ἁγίου Παρθενίου, Ἐπισκόπου Λαμψάκου, διότι ὁ μακαρίστος πλέον Ἱερισσοῦ Νικόδημος ἧτο ἀσθενής, γεγονός το ὁποῖον δέν ἦτο τότε γνωστόν σέ κανέναν. Καί ἐπιπλέον ἐζήτησε νά μήν ψάχνουν νά τήν βροῦν, διότι γνωρίζουν πού εἶναι, δεικνύουσα εἰς ἐνύπνιον τό σημεῖον, ὅπου ἦτο ἐνταφιασμένη και πολλές λεπτομέρειες για το μαρτύριο της. Καί τό σημεῖον τοῦτον δέν ἦτο ἄλλον ἀπό ἕν σημεῖον παραπλησίως τῆς ἐξωτερικῆς θύρας τοῦ Ἱεροῦ Βήματος εἰς τόν αὔλειον χῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ταξιαρχῶν στήν Όσσα.
Ἕνα ἄλλο ἐνθαρρυντικόν γεγονός πού προέτρεψε τόν Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη μας νά δώσῃ ἐντολήν ἀνασκαφῆς εἰς τόν χῶρον ἐκεῖνον ἦτο τό ὅτι ἐνῶ ὅλος ὁ αὔλειος χῶρος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἦτο χιονισμένος, εἰς τό συγκεκριμένον σημεῖον τό ὁποῖον ὑπεδείχθη ὡς πιθανός χῶρος εὑρέσεως τῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας, δέν ὑπῆρχε χιόνι. Τό φαινόμενον αὐτό παρετηρήθη ἐπανειλημμένως ὅσας φοράς ἐχιόνισε κατά τήν περίοδον Ἱανουαρίου – Φεβρουαρίου 2012.
Ἔτσι, λοιπόν, μέ ἐντολήν τοῦ Σεβασμιωτάτου μας καί ὑπό τήν εὐθύνη τοῦ γράφοντος ξεκίνησαν αἱ ἐργασίαι ἐγκαρσίας τομῆς διά τήν εὕρεσιν τῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας στις 8 Φεβρουαρίου 2012. Παρόντες ἦσαν ὁ Ὀσιολογιώτατος π. Μάξιμος Ἰβηρίτης καί ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Θωμάς ἐφημέριος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἁγ.Κυράννης, οἱ ὁποῖοι κατέστημεν μάρτυρες τῆς ἀνευρέσεως τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τῆς Ἁγίας καί ἐνδόξου Νεομάρτυρος Ἀκυλίνας (Ἀγγελίνας).
Ἀμέσως μετά τήν ἀνεύρεσιν τῆς ἁγίας κάρας καί τῶν ὑπολοίπων λειψάνων ἐνημερώθηκε ὁ Σεβασμιώτατός Ποιμενάρχης μας, ὁ ὁποῖος προσῆλθε ἀμέσως εἰς τόν χῶρον ἔχοντας μαζί του καί τόν Καθηγητήν τῆς Ἰατροδικαστικῆς κ. Νικόλαον Βασιλειάδην, προκειμένου νά πραγματοποιηθῇ μία πρώτη ἰατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη (φῦλον, ἡλικία ὀστῶν κ.ἄ).
Ὁ Σεβασμιώτατός μας, ὅμως, μετά τήν ἀνεύρεσιν τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας, δέν προέβη ἀμέσως εἰς ἐπισήμους ἀνακοινώσεις ἀλλά ἐπέλεξε τήν ὁδόν τῆς ἐνδελεχοῦς ἐρεύνης ὥστε ἡ ταυτότης νά ἐπιβεβαιωθῇ μέ ἐπιστημονικά κριτήρια. Ὡστόσο, ἡ Ἁγία ἐνεφανίσθη καί πάλιν εἰς εὐσεβῆ γυναίκα καί προέτρεψε νά ἀνακοινωθῇ τό γεγονός τῆς εὑρέσεως τῶν λειψάνων της «εἰς τόν Ἱερισσοῦ Νικόδημον». Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, ὅταν ἔμαθε περί τοῦ ἐν λόγῳ ἐνυπνίου, ἐπεσκέφθη ἀμέσως τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἱερισσοῦ κ.κ. Νικόδημον κομίζων μίαν μικρᾶν λειψανοθήκην μετ’ ὀλίγων τεμαχίων ἱερῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας πρός προσκύνησιν. Εἶναι δέ ἄξιον μνείας τό γεγονός ὅτι τήν στιγμήν, κατά τήν ὁποίαν ἀνοίχθη ἡ λειψανοθήκη διά νά προσκυνήσῃ ὁ Σεβασμιώτατος Ἱερισσοῦ καί Ἁγίου Ὅρους κ.κ. Νικόδημος, μία ἄρρητος εὐωδία διεχύθη εἰς τον ἐκεῖ χῶρον.
Εἶναι, ἐπίσης, σημαντικόν νά ἀναφερθῇ ὅτι εἰς τήν δευτέραν πανήγυριν τῆς Ἁγίας Κυράννης, κατά τόν μήνα Φεβρουάριον τοῦ δισχιλιοστοῦ δωδεκάτου σωτηρίου ἔτους, διωργανώθη δευτέρα Θεολογική-Ἁγιολογική Ἡμερίς πρός τιμήν τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος Κυράννης. Κατά τήν διάρκειαν τῶν εἰσηγήσεων τῶν συμμετεχόντων ἐλλογιμωτάτων καθηγητῶν ἐλέχθησαν καί ἠκούσθησαν σημαντικόταται πληροφορίαι, αἵ ὁποῖαι ἑως σήμερον δέν εἶχον ἀξιοποηθῇ ἐπαρκῶς καί καταλλήλως. Συγκεκριμένως, κατέστη γνωστόν ὅτι ἡ Ὄσσα καί τό Ζαγκλιβέριον εἶχον, τήν περίοδον κατά τήν ὁποίαν ἔζησε ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα, καί οἰκονομικόν καί πνευματικόν σύνδεσμον. Ἔτσι, δικαιολογεῖται μέ λογικόν τρόπον ἡ εὕρεσις τῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας, τῆς ἐκ Ζαγκλιβερίου, εἰς τήν Ὄσσαν, ἀφοῦ δέκα και τρία ἔτη πρίν εἴχε μαρτυρήσει ἡ Ἁγία Νεομάρτυς Κυράννα, τήν οποίαν εἶχεν ὡς πρότυπον.
Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ εὕρεσις τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος Ἀκυλίνης (Ἀγγελίνης) τῆς ἐκ Ζαγκλιβερίου στις 8 Φεβρουαρίου 2012, εἰς τήν ἁγιοτόκον Ὄσσαν ἀποτελεῖ μεγάλην εὐλογίαν διά τήν Θεόσωστον ἡμῶν Ἐπαρχίαν τῆς Μητροπόλεως Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης. Ἔτσι, μετά καί τήν ἀνεύρεσιν τῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης (Ἀγγελίνης), μεγαλύνεται καί ὑμνεῖται διά μίαν ἀκόμη φοράν τό ὄνομα τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ καί δοξάζεται ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία.
Ἰδιαιτέρως δέ κατά τήν σημερινήν χρονικήν συγκυρίαν ἡ εὕρεσις τῶν λειψάνων εἶναι πρόνοια Θεοῦ και ἀποτελεῖ ἀληθῆ παρηγορίαν διά τόν πιστόν λαόν τοῦ Θεοῦ κυρίως κατά τούς δυσχειμέρους τούτους καιρούς. Ἅς εὐχηθῶμεν ἡ ζωή και το μαρτύριον τῶν δύο Ἁγίων Νεομαρτύρων γυναικῶν Κυράννης καί Ἀκυλίνης (Ἀγγελίνης) νά εἶναι ἕνα συνεχές παράδειγμα δι’ ὅλους ἡμᾶς. Ἀμήν.
