Την Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023, ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Σωτήρος στον Άνω Πλάτανο Αιγιαλείας, όπου χειροτόνησε εις Διάκονον τον ευλαβέστατο κ. Παναγιώτη Γκολφινόπουλο.
Ο π. Παναγιώτης κατάγεται από τη Σκοτάνη Καλαβρύτων, είναι έγγαμος με την διακόνισσα Μαρία, κόρη του Αρχιερατικού Επιτρόπου Ακράτας, Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Σπυρίδωνος Σιαφλά, και πνευματικό ανάστημα του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ηλία Δροσινού, Ιερατικού Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Ζωοδόχου Πηγής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ο οποίος έδωσε τη Συμμαρτυρία. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Για πολλά έτη εργαζόταν και προσέφερε ταπεινά και σιωπηρά πολύτιμες υπηρεσίες στην ιστορική Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, υπηρετώντας την Παναγία την Μεγαλοσπηλαιώτισσα, την Οποία σέβεται και τιμά με εξαιρετική ευλάβεια.
Ο Σεβασμιώτατος, εκφράζοντας την ιδιαίτερη χαρά του προς τον νεοχειροτονηθέντα, τόνισε ότι ο Κύριος, ο Οποίος γνωρίζει τα μύχια της ψυχής του κάθε ανθρώπου, διαβλέποντας την ταπείνωση, την απλότητα και την προσευχητική του αφοσίωση, με την οποία διακονούσε την Υπεραγία Μητέρα Του στο Μέγα Σπήλαιο, τον επιβραβεύει την ημέρα αυτή, εισάγοντάς τον πλέον στα Άγια των Αγίων, ώστε να καταστεί διάκονος του Ιερού Θυσιαστηρίου Του και του λαού του Θεού.
Αναφερόμενος στο εκκλησιαστικό ήθος και την ένθεη αγάπη και ευσέβεια του νεοχειροτονηθέντος, ο Σεβασμιώτατος τον συμβούλευσε πατρικά να έχει σταθερή πίστη, ταπείνωση, υπομονή και πολλή αγάπη για το δύσκολο έργο που αναλαμβάνει, εισερχόμενος στον Κλήρο και τη διακονία της Εκκλησίας μας, καθώς ζούμε σε μία εποχή, κατά την οποία στην κοινωνία μας εισάγονται, προβάλλονται και επιβάλλονται ξενόφερτα ήθη, αντίθετα προς την Ιερά μας Παράδοση και το εκκλησιαστικό ήθος.
Γι΄ αυτό στην διακονική του πορεία τον συμβούλευσε, πρώτον, να έχει ως γνώμονα και οδηγό του τη φωνή του Τιμίου Προδρόμου «μετανοείτε ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών», να καλεί τον λαό σε μετάνοια και επιστροφή στην πίστη του Χριστού, διότι μόνο με τον τρόπο αυτό θα επανέλθει η χάρη και το έλεος του Θεού στον κόσμο, μόνο τότε θα σταματήσουν οι πόλεμοι, η βία, οι φυσικές καταστροφές και η εγκληματικότητα, τα οποία είναι αποτελέσματα της αποστασίας του ανθρώπου από τον Θεό. Τον παρότρυνε να είναι μεν ασυμβίβαστος και άτεγκτος με την αμαρτία, όμως, να περιβάλλει με αγάπη και κατανόηση τον αμαρτωλό, οδηγώντας τον στο ιερό Μυστήριο της Μετανοίας και της Εξομολογήσεως και εν συνεχεία στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ώστε ο απελπισμένος άνθρωπος, που αναζητά το αληθινό φως και την πραγματική ελπίδα στη ζωή του, κοινωνώντας το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, να ενώνεται μαζί Του, γενόμενος κατά χάριν Άγιος.
Δεύτερον, ο Σεβασμιώτατος τον συμβούλευσε να εφαρμόζει έμπρακτα την Παύλεια διδασκαλία «στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι’ επιστολής ημών…» (Β’ Θεσ. β’,15)». “Το μήνυμα του Αποστόλου Παύλου είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Πρέπει να μείνουμε σταθεροί στις ορθόδοξες παραδόσεις μας και να τις διαφυλάξουμε ως «κόρη οφθαλμού». Οτιδήποτε άλλο, είναι ψευδώνυμος γνώση (Τιμ. α’ 6, 20) και πρέπει να απορρίπτεται και να εκβάλλεται από το Σώμα της Εκκλησίας. Η απομάκρυνση από την εμπειρία των Αποστόλων, των Πατέρων και των Αγίων, μεταβάλλει την εν Χριστώ ζωή σε εγωιστικό και αιρετικό τρόπο υπάρξεως, που φυσικά δεν μπορεί να προσφέρει σωτηρία στον άνθρωπο. Μάλιστα, δημιουργεί σύγχυση και σκανδαλισμό μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας.
Για να επιτελείται, λοιπόν, το πνευματικό έργο ορθόδοξα και να είναι ευλογημένο από τον Θεό, θα πρέπει ο Διάκονος και ο κάθε Κληρικός να έχουν την αναφορά τους στον Επίσκοπο, να είναι ενωμένοι και συναρμοσμένοι με τον Επίσκοπο, όπως οι χορδές με την κιθάρα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (βλ. Εφεσ. IV,1, ΒΕΠ, Β’, σ. 265). Όποιος κάνει ενέργειες στην Εκκλησία κρυφά από τον Επίσκοπο, λατρεύει τον διάβολο (Σμυρν. IX,1, ΒΕΠ, Β’ σ. 281). Χωρίς την έγκριση του Επισκόπου ούτε βαπτίζει, ούτε αγάπη -Θεία Λειτουργία- τελεί (Σμυρν.VIII, 2, ΒΕΠ, Β’, σ. 281). Διότι ο Επίσκοπος αποτελεί την εγγύηση της παρουσίας του Χριστού, γιατί ανάγει την ιερωσύνη του στον ίδιο τον Χριστό, μέσω της αποστολικής διαδοχής, που αποτελεί αδιάσπαστη αλυσίδα ενότητας με τους Αποστόλους. Είναι Πατέρας Πνευματικός για τον κληρικό του. Όταν τηρείται η ενότητα αυτή, τότε όλα τα προβλήματα υπερβαίνονται και λύνονται κατά Θεόν.”
Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος κ. Ιερώνυμος, αφού κάλεσε τον υποδιάκονο «να εισέλθει στη χαρά του Κυρίου», προέβη εις την εις Διάκονον χειροτονία του, ενώ κλήρος και λαός αναφώνησε το «Άξιος».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Αιδεσιμολογιώτατος π. Σπυρίδων Σιαφλάς εξέφρασε τις εγκάρδιες ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, ενώ οι πιστοί ευχήθηκαν στον νέο Διάκονο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
