Μέλημα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου από την πρώτη στιγμή, που βρέθηκε στην Αλβανία, όπου είχαν απομένει ελάχιστοι ιερείς και αυτοί προχωρημένης ηλικίας, ήταν να χειροτονηθούν νέοι και μορφωμένοι κληρικοί, ώστε να επανδρωθούν ενορίες.

Παρότι οι ελλείψεις είναι ακόμη πολλές, εισήλθαν, κατά τα 30 αυτά χρόνια, στην ιεροσύνη δεκάδες άτομα, ενώ η Θεολογική Ακαδημία Δυρραχίου, δημιούργημα εξ αρχής του κ. Αναστασίου, λειτουργεί ως φυτώριο υποψήφιων κληρικών.

Ένα από αυτά τα άτομα είναι και ο νεαρός Ανδρέα Ρεντζάνα, έγγαμος, ο οποίος της Υπαπαντής, Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου, χειροτονήθηκε διάκονος από το Μητροπολίτη Ελμπασάν Αντώνιο στο ναό του Αγίου Νικολάου της πόλης.

Συνειδητοποιημένα εντάχθηκε στον κλήρο, αφού προέρχεται από ιερατική οικογένεια, καθώς ο πατέρας του κατά τη δεκαετία του 1990 χειροτονήθηκε κληρικός και υπηρετεί στην ορεινή περιοχή του Σπάτιτ.

Και έπαιρνε μαζί του στις ακολουθίες τον μικρό Ανδρέα, ο οποίος ζούσε πνευματικά βιώματα, σε χρόνια, που δεν ήταν και πολύ εύκολα, και, αφού τελείωσε τη στοιχειώδη εκπαίδευση, σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία Δυρραχίου, νυμφεύτηκε και με χαρά και με πρόθεση προσφοράς και με διάθεση αφοσίωσης προσήλθε στην ιεροσύνη.

Μάλιστα ο Μητροπολίτης Αντώνιος στην ομιλία του αναφέρθηκε στο συμβολισμό της ημέρας, δηλαδή την υποδοχή του Ιησού στο ναό και παρότρυνε το νέο κληρικό, που, κατά την ανάμνηση αυτής της εορτής, εισήλθε στον κλήρο, να δείξει προσήλωση στην υψηλή αποστολή του.

Με αυτό τον τρόπο είναι βέβαιο πως θα γυρίζουν τα φύλλα του ημερολογίου της ζωής του μπροστά και θα χαίρονται την ημέρα της χειροτονίας του.

Μέλημα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, όπως και των Μητροπολιτών της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, είναι οι κληρικοί να προχωρούν με το μάτι στηλωμένο στο Χριστό και την καρδιά γοητευμένη από την έκπαγλη λάμψη Του.

Και από εκεί να παίρνουν δύναμη για την ποιμαντική και κοινωνική προσφορά τους.

Έτσι η περπατησιά τους στο χώρο της Εκκλησίας θα γίνει σταθερή.

Θα ξεδιπλώνουν στον Κύριο τους πόθους τους και την ακόρεστη λαχτάρα τους.

Με αταλάντευτες αποφάσεις, σταυροαναστάσιμο προσανατολισμό και φρόνημα εκκλησιαστικό, θα υπερνικήσουν, μοχθώντας, τις τραχύτητες και τις απογοητεύσεις.

Και θα περιδιαβαίνουν στους πανέμορφους και αρμονικούς κόσμους της θεϊκής δημιουργίας.