Βρισκόμαστε ήδη στις πρώτες μέρες της αγίας Τεσσαρακοστής. Οι ακολουθίες στην Εκκλησία είναι πιο μεγάλες, πιο κατανυκτικές, τονίζουν έντονα την μετάνοια. Όλα αποσκοπούν στο να συνειδητοποιήσει ο κάθε χριστιανός την πνευματική του κατάσταση και να ξεκινήσει την προσπάθεια.
Τι σημαίνει πνευματική κατάσταση του ανθρώπου;
Ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και ψυχή. Το σώμα έχει άμεση σχέση με τον υλικό και ορατό κόσμο, ενώ η ψυχή με τον πνευματικό και αόρατο.
Η ψυχή δεν έχει τις ανάγκες του σώματος· έχει ανάγκη την πνευματική τροφή και περιποίηση. Η εξομολόγηση, η αγάπη, η χαρά, η ανάγνωση των ιερών γραφών είναι κάποια από τα μέσα που έχουν σχέση με την ψυχή και αναλόγως την χρήση τους από τον καθένα χαρακτηρίζουν και την πνευματική του κατάσταση.
Ποια είναι άραγε η πνευματική κατάστασή μας σήμερα;
Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες που τελείωσε η περίοδος των Απόκρεω. Μια περίοδος που ο περισσότερος κόσμος την έχει συνδυάσει με γλέντι, ξεφάντωμα, μασκαρέματα.
Ενώ όλοι τρέχουν και ξεφαντώνουν, η Εκκλησία ταυτόχρονα, την ίδια περίοδο, μας νουθετεί στοργικά και μας προετοιμάζει για το στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μιλάει, η Εκκλησία, για ταπείνωση, για μετάνοια, για την μέλλουσα κρίση με σκοπό να κατανοήσουμε την κατάστασή μας, πόσο έχει ταλαιπωρηθεί η ψυχή μας από τις πράξεις μας, να ξεκινήσουμε την προσπάθεια να γιατρέψουμε τα τραύματα που της προκαλέσαμε.
Στον λόγο αυτόν και την προτροπή της Εκκλησίας, εμείς προτιμούμε το ξεφάντωμα και τα μασκαρέματα! Η απλή λογική έχει καταργηθεί και βλέπει κανείς να συμβαίνουν αταίριαστα αλλά και τραγελαφικά γεγονότα, όπως για παράδειγμα ένας ντυμένος διάβολος (φευ) να εύχεται χρόνια πολλά και καλή σαρακοστή!!! Η μόδα επιτάσσει να δαιμονοποιούμε τα πάντα· ενώ παλιά ήταν πιο απλά τα μασκαρέματα, στην εποχή μας έχουμε εκτροχιαστεί! Είναι λυπηρό κατάντημα!
Θα ρωτήσει κάποιος, σίγουρα: μα να μη χαρούμε;
Αλλοίμονο! Η χαρά είναι βασικό στοιχείο στην ζωή μας! Ποια χαρά όμως;
Αυτή που έρχεται με λίγο ποτό παραπάνω και λίγο χορό; Δυστυχώς αυτή η χαρά δεν είναι μόνιμη, εξαφανίζεται αμέσως. Αν ήταν μόνιμη κανείς δεν θα έλεγε κάτι.
Η χαρά, όμως, που προτρέπει η Εκκλησία είναι μόνιμη, διότι αποκτιέται με προσωπικό αγώνα και προσπάθεια. Μας ανήκει! Είναι η χαρά που πηγάζει από την ψυχή μας.
Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ποια είναι η πνευματική μας κατάσταση και ποιος τελικά ενδιαφέρεται πραγματικά γι’ αυτήν.
Ας χαρούμε – ανθρώπινο είναι – αλλά όχι εις βάρος της ψυχής μας. Αρκετά την έχουμε αδικήσει με την αδιαφορία μας! Η αδιαφορία μάς ρίχνει στην ακηδία και την τεμπελιά. Οι καιροί είναι δύσκολοι και χρειάζεται εγρήγορση από όλους.
Η πνευματική εγρήγορση βοηθά και την σωματική. Η Εκκλησία μας, σαν στοργική μάνα, ενδιαφέρεται για την πνευματική κατάσταση των παιδιών της και πονάει αφάνταστα με την αδιαφορία μας!
Εμείς άραγε ενδιαφερόμαστε για την πνευματική μας κατάσταση; Ιδού, λοιπόν, το στάδιο των αγώνων άνοιξε ήδη και μας περιμένει όλους, έστω και καθυστερημένα, να αγωνιστούμε τον αγώνα τον καλό και να αξιωθούμε όλοι μαζί να γευθούμε την χαρά της Αναστάσεως!
Καλό υπόλοιπο της αγίας Τεσσαρακοστής!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
