Του Σωτήρη Τζούμα
Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με έκτακτη Ιεραρχία, το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019, αποφάσισε να δώσει χείρα βοηθείας στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και να αναγνωρίσει την Εκκλησία της Ουκρανίας, πρώτη Εκκλησία από όλα τα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες.
Και αυτό ο ιστορικός του μέλλοντος θα το λάβει σοβαρά υπόψη.
Πρόκειται για μία ιστορική απόφαση η οποία θα παρασύρει και τις άλλες Εκκλησίες ώστε να κάνουν και αυτές το ίδιο και να τακτοποιηθεί η εκκρεμότητα που υπάρχει.
Η απόφαση της Συνόδου που αναγνωρίζει την Εκκλησία της Ουκρανίας δεν βγήκε ομόφωνα, όπως ήθελε και επεδίωκε ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά κατά πλειοψηφία.
Δηλαδή οι περισσότεροι των Μητροπολιτών μας- παρά τις διαφωνίες που ενδεχομένως να έχουν και αυτοί για τον τρόπο που αναγνωρίστηκε η Εκκλησία της Ουκρανίας – αποφάσισαν να συνταχθούν με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και να την αναγνωρίσουν ως Αυτοκέφαλη Εκκλησία.
Ωστόσο κάποιοι εκ των Ιεραρχών της Ελλαδικής Εκκλησίας διαφωνούν με αυτή την εξέλιξη και δεν θέλησαν να συνταχθούν με τον Αρχιεπίσκοπο και την πλειοψηφία.
Και μάλιστα αυτοί που διαφωνούν με την αναγνώριση είναι οι πλέον ηχηροί και θορυβώδεις από τους πολλούς που αποφάσισαν να σταθούν στο πλάι του Πατριάρχη σε αυτή την δύσκολη μάχη, κατά την οποία αμφισβητούνται θεμελιώδη και πανάρχαια προνόμια του Οικουμενικού Θρόνου, θεσπισμένα μέσα από αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων.
Και κάποιοι εξ αυτών που διεφώνησαν και μειοψήφισαν δεν έμειναν στην αρνητική στάση που κράτησαν,αλλά εξακολουθούν να βροντοφωνάζουν την διαφωνία τους και μάλιστα με τεκμηριωμένα θεολογικά επιχειρήματα και αναλύσεις, οι οποίες δεν προσφέρουν τίποτα στο ευρύ κοινό αλλά παρατείνουν τον διχασμό που άρχισε να δημιουργείται στην Εκκλησία.
Οι αναλύσεις αυτές και τα ακαταλαβίστικα κείμενα, για παράδειγμα ,που εκδίδει με πρωτοφανή άνεση ο Σεβ. Κυθήρων θα είχαν νόημα αν ο λαός μας ήταν εκπαιδευμένος σε τέτοια υψηλά νοήματα και σε μία θεολογία που δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ούτε οι μεγαλύτεροι εχθροί της Εκκλησίας μας. Αλλά ο λαός μας είναι απαίδευτος και τα όσα λέγονται και γράφονται δεν τα κατανοεί!
Ο λαός δυστυχώς, θεωρεί ότι όλα αυτά γίνονται για τα …προνόμια των δεσποτάτων όπως λένε.
Γιαυτό καλά θα ήταν να σιγήσουν οι κάλαμοι των αντιμαχομένων διότι εις ουδέν οφελούν οι φωνές και διαφωνίες! Ασφαλώς και κατεγράφησαν ως μονάδες και όλοι γνωρίζουμε πλέον ποιός είναι με ποιόν!
Μάλιστα το Ουκρανικό μεταξύ των άλλων μας δίδαξε και κάτι ακόμη: ότι μερικοί χρησιμοποιούν διπλή γλώσσα! Δηλαδή από τη μια θέλουν να τα έχουν καλά με τον Πατριάρχη αλλά από την άλλη, δεν θέλουν να αναγνωρίσουν και ευθέως την Εκκλησία της Ουκρανίας. Οι λόγοι πολλοί! Κυρίως δογματικοί και κανονικοί. Το μπάχαλο που δημιούργησε στην Ουκρανία ο Φιλάρετος όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν είναι μικρό και δεν μπορούμε να το προσπεράσουμε χωρίς μα σκοντάψουμε!
Αλλά δεν φταίει μόνο ο Φιλάρετος. Και ο Ονούφριος , παρά το γεγονός ότι όλοι συμφωνούμε ότι είναι ένας σοβαρός Ιεράρχης και οπωσδήποτε σοβαρότερος του Φιλαρέτου έκανε και αυτός τα λάθη του και ενέδωσε πολλές φορές σε αντικανονικές απαιτήσεις και επιδιώξεις της Μόσχας.
Επομένως ας μην ψάχνουμε να βρούμε ποιός έκανε τα περισσότερα λάθη! Γιατί λάθη έγιναν από όλες τις πλευρές! Το κυνήγι των μαγισσών δεν μας βοηθά
σ´αυτή την περίπτωση.
Είπαμε εξάλλου, ότι το θέμα μας είναι να κρατήσουμε ψηλά το Φανάρι και να μην αφήσουμε τους Ρώσους να το ποδοπατήσουν! Όλη αυτή την περίοδο της κρίσης των δύο Εκκλησιών για το Ουκρανικό είδαμε ότι οι Μοσχοβίτες δεν έχουν αναστολές . Έφτασαν στο σημείο μα κατηγορήσουν το Φανάρι ότι χρηματίστηκε για μα δώσει την Αυτοκεφαλία!Μα δεν έμειναν στις αθλιότητες αυτές που εκσφενδόνισαν κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Πίεσαν και εκβίασαν κι άλλες Εκκλησίες για να μην ενδώσουν για το Αυτοκέφαλο. Αν ρωτήσουμε προς την Αλεξάνδρεια και τα Ιεροσόλυμα έχουμε να μάθουμε πολλά!
Στην Εκκλησία της Ελλάδος, ευτυχώς ισχύει το Συνοδικό σύστημα, δηλαδή αυτό που μετρά είναι η γνώμη των πλειόνων.
Κάποιοι εκ των Ιεραρχών που διαφωνούν με την αναγνώριση,διαχώρισαν τη θέση τους και αυτό κατεγράφη. Εντούτοις εξακολουθούν να διατυμπανίζουν την διαφορετική γνώμη τους.
Όμως ήλθε η ώρα να σιωπήσουν όλοι!Και οι μεν και οι δε!
Το θέμα μας δεν ήταν θεολογικό- δογματικό ή κανονικό όπως θέλουν να μας πείσουν! Η στόχευση των Ρώσων είναι άλλη! Το διακύβευμα είναι άλλο.
Και εξαιτίας αυτού θα έπρεπε όλοι- εκόντες, άκοντες -να σταθούμε στο πλευρό του Πατριάρχη μας και να δώσουμε ένα ηχηρό μάθημα στην Εκκλησία της Μόσχας.
Η Εκκλησία της Ρωσίας έχει κάνει μεγαλύτερο κακό με την συμπεριφορά της και τα όσα εξαπολύει κατά των άλλων Εκκλησιών.
Επειδή έχει την οικονομική άνεση και υπεροχή θεωρεί ότι μπορεί να το πράξει και προσπαθεί αυτό να το τεκμηριώσει και ως δικαίωμα . Αλλά δεν θα της περάσει!
Η Εκκλησία της Μόσχας με τη συμπεριφορά αυτή έχει προκαλέσει μεγαλύτερο κακό στην Ορθοδοξία απ´το κακό που ενδεχομένως να έπαθε
επειδή εισήλθαν στις τάξεις της κάποιοι.. σχισματικοί. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό!.
Όπως, όμως, γνωρίζουμε και το έχουμε τονίσει κατ´επανάληψη:η Εκκλησία είναι «ο χώρος του αχώρητου που τα πάντα χωρεί».
Γιαυτό ας σιωπήσουν όλοι!
Δεν γίνεται να διαβάζουμε κάθε μέρα τις εμμονές του Σεβ Κυθήρων , ο οποίος μάλιστα για να μας πείσει σκαρφίζεται ακόμη και ανακρίβειες, όπως αυτή που με παρρησία κατήγγειλε ο Σεβ. Παροναξίας Καλλίνικος – ένας σοβαρός και συνετός Ιεράρχης της Εκκλησίας μας.
Τα ξέρουμε καλά όλα αυτά που αποτελούν απομεινάρια του …Ζωη-κού βασιλείου! Δεν περνούν πια αυτά στην Εκκλησία μας! Η Εκκλησία μας δεν θέλει πια πιστοποιητικά. Παραδείγματα θέλει!
Ήλθε η ώρα της σιωπής! Και «εγένετο σιγή εν τω ουρανώ ως ημιώριον».
Η μισή ώρα που μας δίνει ο Θεός για να καταλάβουμε το λάθος μας και να επανεύρουμε τον ορθό δρόμο! Ο Θεός θα δώσει τη λύση σε όλα! Ας έχουμε πίστη!
