Του Σωτήρη Μ. Τζούμα

Τα πάντα ρεί.. Και μάλιστα στην Εκκλησία.Το ένα φέρνει το άλλο. Μέχρι σήμερα επικρατούσε η συνήθης άπνοια και νηνεμία στον εκκλησιαστικό χώρο αφού ο Αρχιεπίσκοπος δεν θέλει να πονοκεφαλιάζει με πολλά αλλά με τα απολύτως αναγκαία. 

Άλλωστε . ο κορονοΐός  κατάφερε να αποσυντονίσει την Εκκλησία και παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις περί επιστροφής των πιστών στους ναούς ο απολογισμός είναι θλιβερός αφού πολλές εκκλησίες δεν έχουν καταφέρει να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. 

Αλλά και οι  φερόμενοι μέχρι πρότινος δελφίνοι κλείστηκαν στο καβούκι τους αφού ήταν ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν μια τέτοια πανδημία και όλες τις συνέπειες που μας επέβαλε. 

Ωστόσο ένα αναπάντεχο γεγονός ήλθε να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά  και να οδηγήσει δύο προβεβλημένους Ιεράρχες της Εκκλησίας μας σε κατάσταση προσωπικής αναμέτρησης.

Συγκεκριμένα το Ίδρυμα Τήνου το οποίο δεν ανήκει στην Μητρόπολη Σύρου αλλά είναι ένα αυτοδιοίκητο ΝΠΔΔ, που εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας με σπουδαίο έργο και προσφορά σύμφωνα  με το Νόμο υποχρεούται, κάθε χρόνο, σε εισφορά του 5% των ακαθάριστων εσόδων του προς την Αποστολική Διακονία.

Το Ιερό Ίδρυμα, όμως, αρνείται από το 1985 την καταβολή του νενομισμένου ποσού προς την Αποστολική Διακονία με απόφαση που έλαβαν τα πρόσωπα, που απάρτιζαν την τότε Διοικούσα Επιτροπή.

Η Αποστολική Διακονία, κατέφυγε στα Δικαστήρια απαιτώντας τα χρήματα αυτά και επέτυχε αμετάκλητη απόφαση του Δικαστηρίου, για το διάστημα 1999 μέχρι 2005 στο ποσόν των 1.216.011,71 ευρώ, που με τις προσαυξήσεις φθάνει στο ποσό των 2.993.394,44 ευρώ.

Για το διάστημα 2006-2009 έχουν καταλογιστεί εισφορές 1.068.340,94 ευρώ, για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί ακόμη, ούτε πρωτόδικη απόφαση.

Για το διάστημα 2010 και εφεξής, που ο χώρος του Φροντιστηρίου είναι κλειστός, τα σκεπτικά των δικαστικών αποφάσεων είναι επιβαρυντικά για την καταβολή της εισφοράς υπέρ της Αποστολικής Διακονίας, χωρίς, όμως, τούτο να έχει ακόμη αποτελέσει αντικείμενο κρίσης και επομένως απόφασης  δικαστηρίου.

Η Αποστολική Διακονία για να προστατεύσει τα χρήματα που της αναλογούν έχει προχωρήσει σε κατασχέσεις και δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών του ΠΙΙΕΤ.

Κατεβλήθησαν προσπάθειες για τη σύναψη συμφωνίας σταδιακής αποπληρωμής των οφειλομένων με ορίζοντα εικοσαετίας, όμως αυτό προσέκρουσε στις νομικές προβλέψεις περί διαγραφής χρεών μετά από συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Για την υπέρβαση αυτού του αδιεξόδου χρειαζόταν νομοθετική ρύθμιση, που βεβαίως θα έπρεπε να γίνει με πρόταση από την Ιερά Σύνοδο προς την Κυβέρνηση.

Η Σύνοδος το ζήτησε  και όλα δείχνουν ότι αυτό θα επιτευχθεί. 

Ομως ο εκ των Συνοδικών μελών Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος και άσπονδος φίλος του Σεβ. Σύρου Δωροθέου Β´ φαίνεται πως έχει άλλη γνώμη. 

Θεωρώντας  οτι όλο αυτό γίνεται προς ρουσφετολογική εξυπηρέτηση του συνεπισκόπου του άρχισε από χθες να ρίχνει τα  πυρά του προς όλους τους εμπλεκομένους. 

Βγήκε και «άδειασε» δημοσίως πρώτο  τον Αρχιεπίσκοπο και μετά  τη Σύνοδο, αρνούμενος δημοσίως ότι συζητήθηκε το  θέμα αυτό  στη Σύνοδο. 

Το περίεργο είναι ότι ο Σεβ. Μεσσηνίας εδώ και αρκετό καιρό είχε λουφάξει. Δεν έπαιρνε θέση για τίποτα  προς μεγάλη έκπληξη των μελών της Συνόδου. Η μόνη ισχυρή παρουσία του ήταν στο να πρωτοστατήσει στο Α βάθμιο Δικαστήριο που συμμετείχε στην καθαίρεση του Αρχιμ. Διονυσίου Καλαμπόκα δια να ευχαριστήσει τον φίλο του Σεβ. Θεσσαλιώτιδος Τιμόθεο. Έκτοτε δεν ακούσθηκε. Μάλιστα κατά τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του κρατούσε χαμηλή φωνή ακόμη και αν αυτά που έλεγε ήταν αντίθετα από την επίσημη γραμμή της Εκκλησίας. Επομένως άλλη η συμπεριφορά του  εκτός και άλλη εντός της Συνόδου: ναι σε όλα! Και  άμα το πέρας των συνεδριάσεων απέφευγε να κάνει δηλώσεις.  

Η συμπεριφορά του αυτή παραξένεψε πολλούς και μάλιστα Αρχιερείς και αποτέλεσε αντικείμενο  συζητήσεων ως προς την στάση που ακολουθεί για την επόμενη μέρα . 

Εντούτοις το θέμα της διαφοράς μεταξύ  του ιδρύματος Τήνου και της Αποστολικής Διακονίας έκανε τον μέχρι χθες σιωπηλό και απόμακρο με αυτά που γίνονται στην Εκκλησία μας Σεβ. Μεσσηνίας  να εγερθεί και να σφυρίξει πέναλτι πρώτα προς τον Αρχιεπίσκοπο- τον οποίο εμμέσως πλην σαφώς τον κατηγορεί για  απολυταρχικές μεθοδεύσεις και αδιαφανείς διαδικασίες- και στη   συνέχεια εκθέτει τους υπόλοιπους 11 Συνοδικούς Ιεράρχες αφού είναι σα να τους λέει ότι εκείνοι σιωπούν και κρύβουν λόγια και μόνο εκείνος λέει την αλήθεια. 

Και ασφαλώς το τελικό χτύπημα το αφήνει για    τον Σεβ. Σύρου τον οποίο χωρίς να τον κατονομάζει τον  θεωρεί ηθικό αυτουργό μιας σκευωρίας η οποία τινάζει στον αέρα το Συνοδικό σύστημα της Εκκλησίας. 

Και ερωτάται ο Σεβ. Μεσσηνίας: είναι η πρώτη φορά που βλέπει να γίνονται αυτά στην Εκκλησία; Και αν η απάντηση του είναι καταφατική γιατί εξηγέρθη  τώρα κατά των ενεργειών του Αρχιεπισκόπου για ένα θέμα που δεν χαρίζει χρήματα, ούτε σκεπάζει τρύπες αλλά δίνει μια παράταση χρόνου για να μπορέσει το Ίδρυμα να ανταποκριθεί στην υποχρέωση του έναντι της Αποστολικής Διακονίας . Και γιατί επιτίθεται με αυτόν τον απροκάλυπτο τρόπο ενω έμεινε σιωπηλός μπροστά σε άλλα θέματα που γίνονται και τα γνωρίζουν όλοι οι παροικούντες; Γιατί αυτά τα δύο μέτρα και δύο σταθμά; 

Μήπως για να καταρρακώσει στα μάτια των άλλων Ιεραρχών το προφίλ του Σεβ. Σύρου και να τον παρουσιάσει ως εκλεκτό παιδί του Μητσοτάκη ο οποίος για …χάρη του περνά φωτογραφικές τροπολογίες και  ρυθμίσεις;  Και ότι παρασύρει σε αυτό το ανοσιούργημα και τον …απονήρευτο Αρχιεπίσκοπό μας;

Μάλιστα λέγεται ότι η ρύθμιση αυτή εξυπηρετεί και κάτι άλλους παλαιούς οφειλέτες της  Εκκλησίας  μας γνώριμους σε μας από την εποχή των λεγόμενων  οικονομικών σκανδάλων επί Αρχιεπισκοπείας Σεραφείμ.

 Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί το όλο θέμα. Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει η κυβερνητική βούληση για να περάσει. Την ίδια στάση θα κρατήσει και ο Αρχιεπίσκοπος ο οποίος επ´ουδενί θα ήθελε επι των ημερών του να μπει ταφόπετρα στο Ίδρυμα της Τήνου 

Αναλογιζόμενος την όλη κατάσταση, μου έρχεται στο νου μία διαπίστωση από το κοντινό παρελθόν που με στενοχωρεί.

 Από  την ημέρα που εξελέγη ο Δωρόθεος στην Μητρόπολη Σύρου, τον θυμάμαι να ταλαιπωρεί  τα αφτιά του Μακαριστού  Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και όλων μας για να βοηθήσουμε να δοθεί μια Μητρόπολη στον τότε Αρχιμ. Χρυσόστομο Σαββάτο. 

Η καραμπόλα που δημιουργήθηκε τεχνιέντως στη  Μεσσηνία το 2007,του έδωσε την ευκαιρία να εκλεγεί στην ωραία Μητρόπολη των Καλαμών χωρίς κόπο και αγωνία.

Και τώρα θαρρείς πως ζούμε μιαν  ανάλογη καραμπόλα κατά την οποία προφανώς  ελπίζει οτι θα εξασφαλίσει το ποθούμενο στην μετά Ιερώνυμο εποχή στην Αθήνα. 

Πλην όμως η ιστορία δεν γράφεται πάντα με το ίδιο σενάριο..