Η Μνήμη των Αγίων Μεγάλων Ισαποστόλων και Φωτιστών των Σλαύων Κυρίλλου και Μεθοδίου, τιμήθηκε και εφέτος εις την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, μέσα από τις εόρτιες λατρευτικές και επιστημονικές εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν προς τιμήν των δύο Αγίων Θεσσαλονικέων.
Επίκεντρο όλων των λατρευτικών εκδηλώσεων ήταν ο περικαλλής Ιερός Ναός που είναι αφιερωμένος στους δύο Αγίους και ο οποίος ευρίσκεται στην περιοχή του Περιβολακίου-Λαγκαδά.
Το εσπέρας της παραμονής της εορτής 10 Μαΐου 2017, τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετ΄ Αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Χρυσοστόμου και συνχοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Θερμών κ.κ. Δημητρίου, ενώ το πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε, ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως π. Αναστάσιος Παρούτογλου.
Την κυριόνυμο ημέρα της μεγάλης αυτής εορτής τελέσθηκε λαμπρό Αρχιερατικό Συλλείτουργο, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου και συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος χοροστάτησε του Πανηγυρικού Όρθρου, και των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Θεουπόλεως κ.κ. Παντελεήμονος και Θερμών κ.κ. Δημητρίου.
Μεταξύ του πολυπληθούς εκκλησιάσματος παρέστησαν ο Δήμαρχος Λαγκαδά κ. Ιωάννης Καραγιάννης, ο Πρόεδρος της Κοινότητος Περιβολακίου κ. Αθανάσιος Ζάρβαλης, καθώς επίσης εκπρώσοποι του Δημοτικού Συμβουλίου Λαγκαδά, αντιπροσωπία του Πολιτιστικού Συλλόγου Περιβολακίου ενδεδυμένοι με τις παραδοσιακές τους φορεσιές και μαθητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως κρατώντας την Ελληνική Σημαία ανά χείρας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, αναφέρθηκε στις δύο μεγάλες αυτές μορφές της Ορθοδοξίας, κάνοντας λόγο περί της σπουδαιότητας του μεγάλου ιεραποστολικού έργου που επιτέλεσαν στα Σλαβικά Έθνη, το οποίο και τυγχάνει της παγκοσμίου αναγνωρίσεως έως και σήμερα.
Εν συνεχεία, εις την κεντρική αίθουσα του Ιερού Ναού, πραγματοποιήθηκε η Στ΄ Θεολογική – Αγιολογική Ημερίδα αφιερωμένη στους δύο μεγάλους Θεσσαλονικείς Αγίους, με κεντρικό τίτλο «Οι των Σλαύων Απόστολοι».
Πρώτος εισηγητής ήταν ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς μας Μητροπόλεως π. Αναστάσιος Παρούτογλου, ο οποίος και ανέπτυξε το θέμα: «Το Ιεραποστολικό Έργο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος ως εκφρασταί αυτού», τονίζοντας μεταξύ των άλλων ότι «οι δύο αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος προετοιμάζονταν για τις μεγάλες αποστολές, στις οποίες επρόκειτο να κληθούν. Κατείχαν αξιόλογη ικανότητα για δράση και είχαν αποκτήσει αξιοζήλευτη επιστημονική κατάρτιση.
Ο Χριστιανισμός βοήθησε τα σλαβικά έθνη, να ισχυροποιήσουν την κρατική εξουσία, να οργανωθούν κοινωνικά και να εισέλθουν στην ομάδα των πολιτισμένων λαών και αυτό οφειλόταν στους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, που είχαν επιδοθεί στο έργο τους με σύστημα και αποτελεσματικότητα.
Η πορεία του Χριστιανισμού στο μέσο των σλαβικών εθνών υπήρξε ραγδαία και μεγαλειώδης. Μετά από μακροχρόνια προετοιμασία άρχισε το 860 και σχεδόν ολοκληρώθηκε μέσα σε είκοσι χρόνια, εκτός από την περίπτωση των Ρώσων, κατά την οποία καθυστέρησε μερικές ακόμη δεκαετίες.
Τα επεισόδια, τα οποία η ιστορία αναφέρει σχετικά με τον εκχριστιανισμό των λαών, φαίνονται ως μεμονωμένες και ασυνάρτητες ενίοτε ενέργειες. Αν αυτό ανταποκρινόταν στα πράγματα, θα έμενε ανεξήγητο πώς μέσα σε εκείνα τα είκοσι χρόνια έγιναν στους Σλάβους τόσα πολλά πράγματα, όσα δεν είχαν γίνει όλους τους προηγούμενους αιώνες. Πράγματι υπάρχει μεταξύ αυτών ένας συνεκτικός δεσμός και πίσω από αυτά διαφαίνεται μία δύναμη η οποία θέτει σε κίνηση καλοσχεδιασμένο πρόγραμμα. Η δύναμη είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο προγραμμάτισε όλο το έργο. Εκτελεστές αυτού του προγράμματος υπήρξαν τα δύο αδέλφια από τη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι εργάστηκαν ακούραστα μεταξύ όλων των σλαβικών λαών, Ρώσων, Μοραβών, Σλοβένων, Κροατών, Σέρβων, Σλοβάκων, Τσέχων, Πολωνών και Βουλγάρων.
Το έργο τους ήταν βασικά θρησκευτικό. Μέσα από τις ενέργειές τις δικές τους και των μαθητών τους όλοι οι σλαβικοί λαοί εισήλθαν στη χορεία των χριστιανικών εθνών. Αλλά μαζί με το χριστιανισμό παραδόθηκαν σε αυτούς και όλες οι εξημερωτικές δυνάμεις. Μαζί με τα ιδεώδη της πίστεως οι απόστολοι δίδαξαν στους Σλάβους την αγάπη και την ευγένεια και τους εμφύτευσαν το πνεύμα της θυσίας. Τους χάρισαν τους πρώτους γραπτούς νόμους, με τους οποίους οργάνωσαν καθεστώς ευνομίας και ευταξίας. Τους πρόσφεραν γλώσσα γραπτή και έτοιμη να χρησιμοποιηθεί στη θεολογία, τη λογοτεχνία, την επιστήμη και την παιδεία. Η γλώσσα αυτή αποτέλεσε κρίκο που συνέδεσε όλον τον σλαβικό κόσμο.
Γι’ αυτό τα σλαβικά έθνη αισθάνονται αιώνιο χρέος στους δύο Θεσσαλονικείς αδελφούς, ενώ η Θεσσαλονίκη μαζί με ολόκληρο τον ελληνισμό αισθάνεται δίκαια υπερηφάνεια γι’ αυτούς».
Εν συνεχεία, δεύτερος εισηγητής ήταν ο Ομότιμος Καθηγητής Νευρολογίας και Διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου δια την Νόσον του Αλτσχάιμερ και λοιπών εκφυλιστικών παθήσεων του εγκεφάλου και μελέτης του Γήρατος, κ. Σταύρος Μπαλογιάννης, ο οποίος και ανέπτυξε το θέμα: «Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος: Το φως εν τη σκοτία φαίνει».
Ο κ. Καθηγητής μέσα από την εμπεριστατωμένη και άκρως επιστημονικά τεκμηριωμένη εισήγηση του, επεσήμανε μεταξύ των άλλων ότι: «Το 863 μ.Χ, οι Θεσσαλονικείς Κωνσταντίνος και ο Μεθόδιος ανέλαβαν την Ιεραποστολή εις την Μεγάλη Μοραβία, επί Μιχαήλ του ΙΙΙ και επί Πατριάρχου Φωτίου, τη αιτήσει του Rοstislav διαδόχου του Μojmir I, o οποίος επεδίωκε την αντιρρόπηση της διεισδυτικής επιδράσεως του φραγκικού κράτους εις την κεντρική Ευρώπη. Κατά τους Τσέχους ιστορικούς η Mikulfice ήτο το κέντρο της Μεγάλης Μοραβίας, η πρωτεύουσα των Rastislav, Svatopluk και Mojmir I, και η σημαντικότερη πόλις των Σλάβων της κεντρικής Ευρώπης. Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος εργάσθησαν μετά θυσιαστικής αγάπης εν μέσω των σλαβικών λαών, οι οποίοι ήσαν ειδωλολάτρες, εστερούντο γραφής, είχαν πολλές επί μέρους διαλέκτους, ήσαν διασπασμένοι σε πολλές φυλές, χωρίς σαφή πολιτική οργάνωση και εδέχοντο πιέσεις πανταχόθεν και ιδίως από τους Φράγκους.
Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος εισήγαγαν το κατάλληλο αλφάβητο (την γλαγολιτική γραφή αρχικώς και εν συνεχεία την κυριλλική) διά τας φωνητικές απαιτήσεις των σλαβικών γλωσσών, εις αντίθεσιν προς το δόγμα της τριγλωσσίας, το οποίον επικρατεί εις την Ευρώπη κατά τον 9ον αιώνα, συμφώνως προς το οποίον τα γραπτά κείμενα και ο προφορικός λόγος εις την Εκκλησία θα πρέπει να διατυπούνται μόνον εις την Ελληνική, την Λατινική και την Εβραϊκή γλώσσα, καθ’ όσον εις αυτές τις γλώσσες συνετάχθη η επιγραφή, η οποία ετέθη υπό του Πιλάτου εις τον Σταυρόν του Κυρίου.
H πρώτη μετάφραση της Αγίας Γραφής εις την Κοινή Σλαβονική γλώσσα εγένετο υπό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου το 885 εις την Μοραβία (Codex Zographensis). Παραλλήλως μετεφράσθη η Θεία Λειτουργία και πολλά εκ των εκκλησιαστικών λατρευτικών κειμένων. Οι Άγιοι εδίδαξαν διά της πνευματικής κληρονομίας των ότι πρέπει να υφίστανται «Ίσα δικαιώματα εν μέσω των λαών και εν μέσω των γλωσσών». Αι διδασκαλίαι των κατέδειξαν την δύναμιν του Λόγου και της σοφίας, η οποία θα παραμένη πάντοτε ακατανίκητος από τας ανθρωπίνους δυνάμεις. Διά της τελέσεως της Θείας Λειτουργίας εις την εθνική γλώσσα των σλάβων οδήγησαν αυτούς εις την συμμετοχήν των εις τας υψηλοτέρας ηθικάς αξίας εις το πλαίσιο της ορθοδόξου πνευματικότητος. Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος συνέδεσαν τους λαούς με τας δημοκρατικές αρχές και τον σεβασμό προς το ανθρώπινο πρόσωπο. Κατέδειξαν την παγκόσμιο αξία της Ορθοδόξου πίστεως, την παγκόσμιο αξία της παιδείας και της γνώσεως, ενώ διατήρησαν μετά σεβασμού την εθνική ταυτότητα, την ιστορία, την γλώσσα και τις παραδόσεις των λαών. Ως εκ τούτου δικαίως και ευλόγως αναγνωρίζονται ως φωτισταί των Σλάβων και πάσης Ευρώπης, μοναδικά και αιώνια πρότυπα ιεραποστόλων και εισηγητές της αληθούς παγκοσμιοποιήσεως».
Τρίτη και τελευταία εισήγηση ήταν του κ. Ιωάννου Νικολόπουλου Δρ. Θεολογίας του Α.Π.Θ., ο οποίος και ανέπτυξε το θέμα: «Ο Άγιος Κύριλλος και ο διάλογος με το Ισλάμ», υπογραμμίζοντας στην αρχή με συντομία τα πλούσια ακαδημαϊκά και πνευματικά χαρίσματα των Ιεραποστόλων αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου, αλλά και την σημασία του τεράστιου τους έργου τους, για τους λαούς της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Στο κυρίως μέρος της εισηγήσεως του ο ομιλητής αναφέρθηκε εκτενέστερα στις Θεολογικές συζητήσεις που διεξήγαγε ο νεαρός Κωνσταντίνος (Κύριλλος) με τους Μουσουλμάνους Άραβες στην Βαγδάτη περί το 855 μ.Χ., ως επικεφαλής της αντιπροσωπίας του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄, ενώ παράλληλα τονίσθηκε η ευστροφία και η ετοιμολογία του Αγίου, η οποία και εντυπωσίασε του Άραβες, προκαλώντας τον φθόνο τους για την αποτυχία τους να τον κατατροπώσουν διαλεκτικά, το οποίον και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τον δηλητηριάσουν.
Στα συμπεράσματα ο κ. Νικολόπουλος αντιπαρέβαλε την τακτική του Αγίου Κυρίλλου από την σύγχρονη τακτική του Θεολογικού συσχετισμού, την οποία ακολουθούν στις διαθρησκιακές τους προσεγγίσεις ορισμένοι Θεολόγοι στην εποχή μας.
Μετά το πέρας των εισηγήσεων στον ληκτικό του χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνη κ.κ. Ιωάννης, ευχαρίστησε όλους τους ομιλητές για την τόσο καίρια και σωστή ανάπτυξη των θεμάτων τους, φωτίζοντας άγνωστες πλευρές από το βίο, το έργο και την προσωπικότητα των δύο Αγίων Ισαποστόλων Θεσσαλονικέων Κυρίλλου και Μεθοδίου, που μέσα από το χριστιανικό διαφωτιστικό και αποστολικό έργο τους υπηρέτησαν το θέλημα του Θεού, οδηγώντας στο δρόμο της σωτηρίας τούς λαούς των χωρών των Σλάβων.
Για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε εδώ.
