Λίγες ημέρες πριν από την ενθρόνισή του ο νέος Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, ανοίγει τα χαρτιά του και με συνέντευξή του στον Ορθόδοξο Κόσμο (The orthodox world)μιλά για τους στόχους του.
Πώς αισθανθήκατε όταν πληροφορηθήκατε ότι η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου σας εξέλεξε ως επόμενο Αρχιεπίσκοπο Θυατείρας και Μεγάλης Βρετανίας;
Με κάλεσαν στη μέση της νύχτας και μου είπαν ότι εξελέγην Αρχιεπίσκοπος Θυατείρως και Μεγάλης Βρετανίας. Αρχικά σκέφτηκα ότι ονειρευόμουν. Στη συνέχεια τηλεφώνησα στον αδερφό μου και κάναμε μερικά άλλα τηλεφωνήματα. Μετά την αποβολή του αρχικού σοκ, κάλεσα τους Πατέρες του Αγίου Όρους και ζήτησα τις προσευχές τους. Ζήτησα από έναν από αυτούς να πάει στην Εικόνα του Άξιον Εστί και να ζητήσοει από τη Θεοτόκο να καθοδηγήσει τα βήματά μου στην πορεία της αλήθειας και της αγάπης.
Σταδιακά άρχισα να αντιλαμβάνομαι το τεράστιο έργο που μου ανετέθη. Σκέφτηκα αν είμαι άξιος και αναρωτήθηκα πώς να ξεκινήσω. Φυσικά, κι εγώ ήμουν συγκινημένος από το γεγονός ότιμε επέλεξε ο Οικουμενικός Πατριάρχης για αυτή τη μεγάλη τιμή. Είναι, πράγματι, μεγάλη τιμή, αλλά και μεγάλη πρόκληση.
Ποιες είναι οι βασικές προτεραιότητές σας;
Νομίζω ότι η πρώτη προτεραιότητα είναι η εκπαίδευση – σε πολλά επίπεδα. Πρώτον, πρέπει να βοηθήσουμε τους κληρικούς και να τους προετοιμάσουμε καλύτερα για να υπηρετήσουμε τον λαό. Πρέπει να τους προσφέρουμε τους κατάλληλους πόρους για να ανταποκριθούμε στις αυξανόμενες και πιεστικές ανάγκες της κοινότητας. Αντιμετωπίζουμε τόσα πολλά νέα και αναπτυσσόμενα ζητήματα αυτές τις μέρες – πρέπει να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε σε αυτά και να προσφέρουμε μια ορθόδοξη απάντηση – μια απάντηση που βασίζεται στην παράδοση της πίστης μας.
Πρέπει επίσης να εκπαιδεύσουμε τον λαό μας, έτσι ώστε να γνωρίζουν τι πραγματικά πιστεύουμε. Πολύ συχνά οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ξέρουν τι πιστεύουμε, αλλά δεν έχουν σαφή κατανόηση των δογμάτων μας. Έχω ήδη μιλήσει στον κληρικό για την έναρξη ενός προγράμματος «ενήλικης θρησκευτικής εκπαίδευσης».
Πιστεύω επίσης ότι είναι απαραίτητο να εκπαιδεύσουμε το ευρύ κοινό για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Πολλοί άνθρωποι μας έχουν ακούσει, αλλά δεν γνωρίζουν τίποτα για μας. Πρέπει να ανοίξουμε τις πόρτες και να μοιραστούμε όσα έχουμε.
Έχετε υπηρετήσει προηγουμένως στην Ασία και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πώς αυτές οι εμπειρίες σας, σας προετοίμασαν για το ποιμαντορικό σας έργο στην Ευρώπη;
Η Ασία ήταν μια πολύ ιδιαίτερη ευκαιρία για μένα, καθώς ήμουν σε θέση να υπηρετήσω ως ιεραπόστολος ιερέας. Αυτό ήταν μια σαφής υπενθύμιση σε μένα ότι η Εκκλησία πρέπει πάντα να έχει ένα ιεραποστολικό όραμα. Πολύ συχνά, καθόμαστε στην άνεση των κοινοτήτων μας και των ενοριών και δεν ερχόμαστε σε επαφή ή δεν θυμόμαστε τις προκλήσεις μιας ιεραποστολικής εκκλησίας. Κατά καιρούς, πρέπει να αναπτύσουμε μια νέα και διαφορετική «γλώσσα» για να επικοινωνούμε με την πίστη. Η εμπειρία στην Ασία, μαζί με αυτό που έζησα στις Ηνωμένες Πολιτείες (ως κληρικός και ως εκπαιδευτικός), με έκανε να δω τον κόσμο και τη ζωή με διαφορετικό τρόπο. Όταν ζούμε έξω από τη προσωπική μας «ζώνη άνεσης», μαθαίνουμε πολλά πράγματα, ειδικά σεβασμό για τον άλλο και τους τρόπους και τα πρότυπα της ζωής του.
Η κοινωνία αντιμετωπίζει πολλές αλλαγές και προκλήσεις. Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος του Ορθόδοξου Ιερέα στον εικοστό πρώτο αιώνα;
Η κοινωνία, πράγματι, αλλάζει και η Εκκλησία πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο βοηθώντας την κοινωνία να θεραπευτεί. Είναι απαραίτητο, ως ιεράρχης και εκπρόσωπος του Χριστού, να τονίσω τη σημασία της οικογένειας και της κοινότητας. Νομίζω ότι οι νέοι και η κοινωνία, γενικά, επικεντρώνονται στον ατομικισμό. Η Εκκλησία είναι μια κοινότητα και πρέπει να υπενθυμίσουμε στους ανθρώπους αυτό. Και ότι υπάρχει ένας χώρος για όλους στην Εκκλησία, γιατί στην Εκκλησία είμαστε θεραπευμένοι, αποκατασταμένοι και αγιασμένοι. Η Εκκλησία πρέπει να είναι το έρμα στις καταιγίδες της ζωής.
Συχνά λέω – κοιτάξτε τους πολιτικούς μας ηγέτες – όλοι μας υπόσχονται απαντήσεις και λύσεις σε όλα τα προβλήματα της ζωής. Και όμως, οι υποσχέσεις τους δεν γίνονται ποτέ πραγματικότητα. Η μόνη πραγματική ελπίδα και λύση είναι ο Χριστός. Εάν ζούμε σύμφωνα με τον λόγο Του, πολλά από τα προβλήματα θα εξαφανιστούν. Ο ρόλος μου είναι να προσπαθήσω να ζήσω αυτό το μήνυμα.
Μαζί με την εκλογή σας, είχαμε την εκλογή και νέων Αρχιεπισκόπων στην Αμερική και την Αυστραλία.
Πώς βλέπετε αυτές ιεραρχικές αλλαγές;
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι οι τρεις εκλογές αφορούσαν αγγλόφωνες επαρχίες. Παρόλο που όλοι μπορούμε να έχουμε τις δικές μας προκλήσεις, μοιραζόμαστε πολλά κοινά, ειδικά για θέματα που αφορούν τις νεότερες γενιές, τη χρήση της γλώσσας, τις μεταφράσεις και πολλά άλλα. Ας ελπίσουμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες.
Προέρχομαι από μια χώρα όπου γνωρίζουμε τις ενδοορθόδοξες σχέσεις, τις οικουμενικές δραστηριότητες, ακόμα και τον διαθρησκειακό διάλογο. Πιστεύω ότι η εξοικείωσή μου με αυτά θα χρησιμεύσει ως σπουδαίος πόρος για μένα στο νέο μου υπουργείο. Μπορώ να χρησιμοποιήσω την εμπειρία μου και τους πόρους αυτούς για να αγκαλιάσω και να συνεργαστώ με άλλους Ορθόδοξους Χριστιανούς και ανθρώπους άλλων παραδόσεων. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια κοινωνία διαφόρων λαών.
Πιστεύω ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας επέλεξε (τους νέους αρχιεπισκόπους), ελπίζοντας ότι μπορούμε να φέρουμε ένα μήνυμα ελπίδας στον κόσμο. Είμαστε η φωνή του Φαναρίου εκτός της Τουρκίας.
