Του π. Ηλία Μάκου
Για τους μαθητές των σχολείων, με την ευκαιρία της έναρξης του σχολικού έτους, διαβάστηκε ευχή στους ναούς της Αλβανίας την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος από τον καθεδρικό ναό των Τιράνων απευθύνθηκε στους μαθητές, τονίζοντας ότι “θα σας παρακαλέσω, λοιπόν, στο σχολείο να προσφέρετε ο καθένας και η καθεμιά πολλή αγάπη. Αγάπη στους συμμαθητές σας. Αγάπη στους διδασκάλους και καθηγητές σας. Περισσότερη αγάπη στους γονείς σας. Είμαι απολύτως βεβαιωμένος ότι δεν υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο στη ζωή του ανθρώπου από την αγάπη. Ένα σχολείο δεν είναι καλό μόνο όταν έχει καλούς μαθητές και καλούς δασκάλους. Αλλά όταν έχει πολλή αγάπη σε όλους όσους είναι μέσα στο σχολείο”.
Τόνισε ακόμη ότι “είναι ένα μεγάλο δώρο του Θεό ότι μπορούν να πηγαίνουν στο σχολείο. Υπάρχουν και άλλα παιδιά στον κόσμο, που δεν έχουν αυτή την ευλογία και την ευχέρεια. Θέλουμε να πούμε στα παιδιά ότι μπορούν να προσφέρουν και αυτά στο σχολείο τους. Θα χρειαστεί πολλή μελέτη και προσευχή για να είναι καλοί μαθητές. Γιατί μόνο έτσι θα μπορούν να πετύχουν στη ζωή τους”.
Και πρόσθεσε: “Όλοι μας έχουμε κάτι πολύτιμο, το οποίο μπορούμε να προσφέρουμε. Και εσείς, που είστε ακόμη στα παιδικά σας χρόνια, και εμείς, που είμαστε στα πολύ μεγάλα χρόνια. Όλοι μπορούμε να προσφέρουμε, όσες δυσκολίες και αν έχουμε, όσο φτωχοί και αν είμαστε, το μεγάλο δώρο, που λέγεται αγάπη”.
Μάλσιτα στους μαθητές δόθηκε ως ευλογία εικόνα της Παναγίας, που στο πίσω μέρος της είχε λίγα λόγια του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου περί αγάπης.
“Αγαπημένο μου παιδί!
Τα πουλιά πετούν με δύο φτερά.
Τα παιδιά των Χριστιανών υψώνονται με τα φτερά της διδασκαλίας και της προσευχής.
Είθε ο Θεός να ευλογεί τις προσπάθειές σας κάθε μέρα”!
Είναι σημαντικό και αποδοτικό το εκπαιδευτικό έργο της Εκκλησίας της Αλβανίας. Αλλά και απαραίτητο.
Μέσα στην κοινωνία το κακό μαίνεται. Οι πειρασμοί κυκλώνουν την νεανική ψυχή είτε σαν προκλήσεις προς την αμαρτία, είτε σαν ακούσματα, είτε σαν θεάματα, είτε σαν ο,τιδήποτε άλλο το πνεύμα της πονηρίας επινοεί.
Ποιος μέσα σ’ αυτή τη θύελλα περνά σταθερός, ακλόνητος, άτρωτος, και με πορεία προς τα άνω;
Ποιος είναι ικανός να διασχίσει το πεδίο αυτό το ναρκοθετημένο σε κάθε βήμα, με θάρρος, αποφασιστικότητα και προ παντός νικηφόρα;
Ο νέος, η ψυχή η νεανική, που έχει πιει και έχει μεθύσει από το κρασί της διδασκαλίας του Ευαγγελίου.
Την οπλίζει με τεράστιες δυνάμεις το κρασί αυτό.
