Αγαπητέ κύριε Τζούμα , για ευνόητους λόγους δεν θα ήθελα να δημοσιευθεί το όνομά μου. Πήγαινα χθες σε μία υποχρέωση (με το σχετικό μήνυμα μετακίνησης στο κινητό…) και πέρασα με το αυτοκίνητο, 4 το απόγευμα, από την Αγία Βαρβάρα Παλαιού Φαλήρου, η εκκλησιά σημαιοστολισμένη, αλλά σφαλισμένες οι πόρτες και ούτε ένα προσκυνητάρι μπροστά… Ενδεικτικά το αναφέρω και ως αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις.
Κύριε Τζούμα τις πταίει για αυτό; Δεν εννοώ ότι φταίει ο καλός επίσκοπος της περιοχής, εννοώ ας δούμε την αιτία για την οποία συμβαίνει αυτό.
Ποια είναι η αιτία; Το άθεο, λίμπεραλ κράτος; Όχι βέβαια, αυτή είναι η ιδεολογία του κράτους, αυτά πράττει. Φταίνε οι αντίχριστοι δημοσιογράφοι; Όχι βέβαια, αφού είναι αντίχριστοι κάνουν αυτό που τους υπαγορεύουν οι αρχηγοί τους, ορατοί και αόρατοι, καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Ιδού ποιος φταίει που είναι οι εκκλησίες κλειστές: Φταίει ο φόβος, αγαπητε κύριε Τζούμα. Ο ΦΟΒΟΣ.
Οι ποιμένες μας δεν δημιούργησαν τον φόβο, δεν ευθύνονται για τη δημιουργία του. Ευθύνονται όμως για τη συντήρησή του, για τη μη διάλυσή του, για το ότι δεν άνοιξαν κανένα παράθυρο στον σκοτεινό τοίχο να μπει το φως του Χριστού. Έλεγε ο άγιος Πορφύριος “μην μάχεστε το σκοτάδι, ανοίξτε τα παράθυρα να μπει ο ήλιος, ο Χριστός”.
Ας δούμε τα πράγματα ξεκάθαρα:
Όταν ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών (και των πιστών) φοβόμαστε για τη ζωή μας, όταν λόγω φόβου δεν αφήνουμε την Χάρη του Θεού να ενεργήσει στη ζωή μας, δεν υπάρχει λόγος να πάμε να προσκυνήσουμε την εικόνα της εορταζόμενης αγίας Βαρβάρας (εν προκειμένω), αφού δυνητικά η εικόνα της πολυαγαπημένης θαυματουργής αγίας θα γίνει (υποτίθεται) φορέας μόλυνσης και θανάτου. Δυστυχώς, αυτή είναι η απόρροια της ψυχολογίας ακόμα και του “πιστού” που διακατέχεται όμως από φόβο και όχι από δυνατή πίστη.
Ο φόβος του θανάτου είναι ο πλέον δυνατός φόβος στον άνθρωπο. Όποιος θέλει να ελέγξει την κοινωνία, την ελέγχει με τον φόβο, και ουδείς φόβος ισχυρότερος από αυτόν του θανάτου. Αυτό είναι διαχρονικό. Όποιος γνωρίζει λίγη ιστορία, το κατανοεί.
Αυτόν όμως τον φόβο, όχι απλά τον φόβο, αλλά τον θάνατο τον ίδιο, ήρθε να καταργήσει ο Σταυρός και η Ανάσταση του Κυρίου Ιησού.
Εσείς, όμως, είδατε σε μηνύματα επισκόπων, αλλά και πρεσβυτέρων να γίνεται λόγος για υπέρβαση του θανάτου διά του Ιησού Χριστού, πλην ελαχίστων;
Είδατε να τολμήσει κάποιος επίσκοπος ή πρεσβύτερος (πλην ελαχίστων) να πει “αδελφοί, και να μην πεθάνουμε από κορωνοϊό, θα φύγουμε από κάτι άλλο. Αδελφοί σκοπός της ζωής μας είναι όχι να γλιτώσουμε τον κορωνοϊό (που φυσικά θα πρέπει να μας απασχολεί, ως ανθρώπους, και να λάβουμε τα μέτρα μας και για τους άλλους και για εμάς), αλλά να γλιτώσουμε τον θάνατο τον αιώνιο”; Είδατε να γίνεται λόγος για καρκινοπαθείς και καρδιοπαθείς που υποφέρουν διπλά και πεθαίνουν, επειδή όλα πλέον στρέφονται γύρω από τον Covid-19; Ακούσατε τίποτα για μετάνοια; Ακούσατε να υπενθυμίζεται από χείλη κληρικών το “ἀγαθόν μοι ὅτι ἐταπείνωσάς με, ὅπως ἂν μάθω τὰ δικαιώματά σου” (Ψαλμός 118);
Τα είδατε αυτά πουθενά σε “μηνύματα” και “εγκυκλίους”; Ναι, ευτυχώς, τα ακούσαμε από ελάχιστους κληρικούς, δοξα τω Θεώ, τους οποίους δεν θέλω να αναφέρω για να μην τους διαφημίσω ή τους εκθέσω.
Όμως δεν τα ακούσαμε από τη συντριπτική πλειονότητα όσων εκκλησιαστικών μίλησαν… Για μερικούς, μάλιστα, έχω την υπόνοια ότι δεν πιστεύουν καν στον Χριστό (ας με συγχωρέσει ο Θεός για τη σκέψη μου αυτή…).
Τι μήνυμα άραγε δίνουν επίσκοποι που λειτουργούν ή χοροστατούν με μάσκες, που προσκυνούν τις άγιες εικόνες με μάσκες, που τελούν μνημόσυνα αρχιεπισκόπων με μάσκες; Μήνυμα υπέρβασης φόβου και θανάτου ή μήνυμα θανατίλας, μήνυμα “υγεία πάνω από όλα”, όπως κακώς λένε οι ακατήχητοι χριστιανοί;
Μήπως ήλθε ο Χριστός στη γη και υπέμεινε Σταυρό και θάνατο για να μας δωρίσει την αιώνια υγεία; Αν ήταν έτσι, θα είχε θεραπεύσει “μαγικά” όλους τους αρρώστους της Παλαιστίνης της εποχής του, γιατί όχι και όλης της γης.
Αιώνια υγεία ήλθε να φέρει ο Κύριος Ιησούς ή αιώνια ζωή; Μήπως βρισκόμαστε σε απίστευτη σύγχυση και ξεχάσαμε το Ευαγγέλιο σε κάποιο ράφι, επειδή πλέον δεν το χρειαζόμαστε, και το αντικαταστήσαμε με το “μέτρον πάντων άνθρωπος”;
Από τους πνευματικούς μας ποιμένες περιμέναμε να είναι σε θέση να μας πουν κάτι παραπάνω από τους ακατήχητους χριστιανούς που ποιμαίνουν…
Έχω περάσει, προσωπικά, έντονα τη δοκιμασία της ασθένειας, όπως άπειροι άλλοι συνάνθρωποί μου, και ευχαριστώ τον Κύριο για αυτό. Όμως, αν είναι να ακούω από τον επίσκοπο συμβουλές υγειονομικού χαρακτήρα, ότι πρέπει να πλένω χέρια και δόντια και να φοράω μασκούλα, δεν τον χρειάζομαι, να με συγχωρείτε. Αν θέλω να πάω τα παπούτσια μου στον τσαγκάρη, αλλά ο τσαγκάρης μου δίνει συμβουλές μαγειρικής, αντί να μου φτιάξει τα παπούτσια, δεν τον χρειάζομαι τον τσαγκάρη. Με καταλαβαίνετε ασφαλώς…
Η πανδημία λειτούργησε και λειτουργεί ως κόσκινο. Σε ό,τι με αφορά, αυτό το κατάλαβα καλά και δεν μπορεί κανείς “νουνεχής¨ κληρικός να μου το βγάλει από το μυαλό μου με αγαπουλίστικα υγειονομικά κηρύγματα…
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα σας εύχομαι.
Τα στοιχεία του αναγνώστη μας είναι στη διάθεση μας.
