Μίλησε χθες ο Άγγελος Τσιαμούρας στους Πρωταγωνιστές στον Αlogs. Και έμεινα άφωνος! Κι ένιωσα πρωτόγνωρα συναισθήματα! Λες και ήταν δικό μου παιδί που με έκανε υπερήφανο! Τι πλάσμα είναι αυτό; Τι μεταξωτό πλάσμα! Τι ευαίσθητο παιδί! Τι καλοσύνη και ευγένεια ψυχής!

Είπε:

«Κάθε βράδυ έχω εφιάλτες. Τα τρία πρώτα βράδια δεν κοιμήθηκα αλλά μετά με επισκέπτονται, δεν με αφήνουν ακόμα. Ίσως θέλουν κάτι να μου πουν. Βλέπω συνέχεια την Ιφιγένεια, δεν με έχει αφήσει ακόμη. Την πρώτη βραδιά είδα και το άλλο παιδί που ήταν στο βαγόνι αλλά την Ιφιγένεια την βλέπω πολύ καθαρά. Ήμουν στο βαγόνι 6 και δεν είχα καταλάβει ότι είχε γίνει σύγκρουση. Είδα μία γιαγιά που είχε κόψει το φρύδι της και μετά άκουγα φωνές. Εγώ τη βοήθησα και άλλοι ήθελαν απλά να πάρουν τα πράγματα και να φύγουν. Μετά πήγα στα μπροστινά βαγόνια, φώναζα αν ήταν κανείς στα βαγόνια…Στην αρχή δεν είχα απάντηση και μετά είχα. Ανάμεσά τους ήταν και ο κ. Γιώργος που εμφανίστηκε σαν άγγελος. Το βαγόνι 3 και 4 είχαν σπάσει οι πόρτες και βγήκαμε από τα παράθυρα. Ο κ. Γιώργος θυσίασε τα δικά του χέρια να κοπεί και μετά να μπω εγώ. Μου είπε να φωνάξω την ΕΜΑΚ να φέρουν ψαλίδια και φορεία. Όταν βγήκα πάνω στο δρόμο συνάντησα το αγόρι της Ιφιγένειας και μου είπε ότι είχε σπάσει τον λαιμό της. Δεν τήρησα την υπόσχεση να τη φέρω σώα και αβλαβή και με βασανίζει ακόμη».

Καλή επούλωση στα ραγίσματα της ψυχής σου, Άγγελε. Έκανες το καλύτερο που μπορούσες. Το καλύτερο! Άνθρωπος ήσουν και είσαι. Άνθρωπος που δεν εγκατέλειψε ανθρώπους. Άνθρωπος που έβαλε τα δυνατά του να σώσει ακόμα έναν. Ακόμη έναν. Τα δυνατά σου έβαλες! Δεν φταις εσύ γιαυτό που συνέβη! Δεν φταις εσύ για τίποτα. Για τίποτα!