Του π. Ηλία Μάκου
Τα πεπραγμένα την τριακονταετία 1992-2022, αλλά και νέοι οραματισμοί, ήταν το θέμα της Κληρικολαϊκής Συνέλευσης της Εκκλησίας της Αλβανίας, που συνήλθε στα Τίρανα, την ημέρα συμπλήρωσης τριών δεκαετιών από την ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστασίου.
Ο Μακαριώτατος μίλησε, ενώπιον των Μητροπολιτών Κορυτσάς Ιωάννου, Αργυροκάστρου Δημητρίου, Ελμπασάν Αντωνίου, Φίερι Νικολάου και Αμαντίας Ναθαναήλ, αλλά και των μελών της Κληρικολαϊκής Συνέλευσης, για “δώρα του Θεού όλα αυτά τα έτη”, όπου πιστοί ξεκίνησαν σε μικρή ηλικία δίπλα του και τώρα είναι ώριμοι άνδρες με υψηλό επίπεδο αρετών.
Νωρίτερα, κατά τη θεία λειτουργία, έκανε λόγο για “πορεία, που συνεχίζεται και αδιάκοπα η αποστολική εμπειρία είναι μπροστά μας για να μας καθοδηγεί. Μια πορεία σταυροαναστάσιμη. Ας θυμόμαστε ότι η Ανάσταση δεν έρχεται μετά τον Σταυρό, αλλά είναι μέσα στο Σταυρό, όταν τον σηκώνουμε με αφοσίωση και προσβλέποντας προς τον Αρχηγό και Τελειωτή της πίστης μας. Η ευχή και η προσευχή μας πρέπει να είναι η προτροπή του Απ. Παύλου: “Περπατήσαι αξίως του Κυρίου εις πάσαν αρέσκειαν, εν παντί έργω αγαθώ καρποφορούντες και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού>> (Κολ. 1:10)”.
Και πρόσθεσε: “Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας είναι μια ευλογία για ολόκληρη τη χώρα. Να παρακαλούμε το Θεό να αυξάνει συνεχώς την αγάπη μας προς Αυτόν, αλλά και στους συνανθρώπους μας, που είναι εικόνες Του “.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η πρώτη Κληρικολαϊκή συνέλευση στην Αλβανία, μετά την πτώση του αθεϊστικού καθεστώτος, πραγματοποιήθηκε στις 2 Αυγούστου του 1991, 31 χρόνια πριν, όταν ο κ. Αναστάσιος ήταν ακόμη Πατριαρχικός Έξαρχος, παρουσία μόνο 15 κληρικών και 30 εκπροσώπων των Μητροπόλεων.
Ωστόσο στις 3 Νοεμβρίου του 2006 η Κληρικολαϊκή Συνέλευση, η πρώτη μετά την ψήφιση του νέου Συντάγματος της Δημοκρατίας της Αλβανίας το έτος 1998, αποτέλεσε σταθμό, καθώς επικύρωσε τον ισχύοντα Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Αλβανίας.
Κατά την Κληρικολαϊκή Συνέλευση ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος ανέλυσε την εκπαιδευτική δράση της Εκκλησίας της Αλβανίας με σύγχρονα εκπαιδευτήρια σε όλες τις βαθμίδες της παιδείας (και στην επαγγελματική κατάρτιση, ήταν η πρώτη, που λειτούργησε τεχνικές σχολές), όπου επιτελείται ουσιαστική μόρφωση με δύο κατευθύνσεις. Τη μεταφορά ουσιαστικών γνώσεων και τη διάδοση του λόγου του Θεού.
Ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Αντώνιος αναφέρθηκε στη δημιουργία εκκλησιαστικών πλαισίων με τη χειροτονία κληρικών και την ανάδειξη κατηχητών και ιεροψαλτών, μέσα από την κατάλληλη εκπαίδευση.
Ο π. Nikolla Kodheli παρουσίασε το πολύ πλούσιο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας της Αλβανίας, με φιλανθρωπίες, έργα υποδομής και πολλά άλλα, που δεν περιορίζεται μόνοι στους Ορθόδοξους, αλλά εκτείνεται σε όλους τους Αλβανούς, ανεξάρτητα από καταγωγή, γλώσσα και θρησκεία.
Ο διευθυντής της κλινικής “Ευαγγελισμός” στα Τίρανα κ. Vasil Kristo ανέπτυξε διεξοδικά τις υγειονομικές πρωτοβουλίες του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου σ’ ολόκληρη τη χώρα, που ανακούφισαν πλήθος πονεμένων ανθρώπων.
Η κ. Nina Gramo, υπεύθυνη του Ιδρύματος “Διακονία Αγάπης” σημείωσε ότι δαπανήθηκαν εκατομμύρια δολάρια σε άτομα και ομάδες, προκειμένου να δημιουργήσουν δικές τους επιχειρήσεις και να σταματήσει το ρεύμα της μετανάστευσης.
Ο υπεύθυνος των κατηχητικών Miron Çako αναφέρθηκε στα προγράμματα για παιδιά και νέους, που απέδωσαν εξαιρετικά και ποιοτικά αποτελέσματα.
Ο κ. Andrea Rëmbeci επεσήμανε την αναπλαστική και πολιτιστική προσφορά της Εκκλησίας της Αλβανίας.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η ανόρθωση της Εκκλησίας της Αλβανίας έγινε αποκλειστικά από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, στις πλάτες του οποίου έπεσε ένα τεράστιο βάρος.
Δεν λύγισε, τα κατάφερε θεάρεστα, και κέρδισε την ολόθυμη εμπιστοσύνη και αδιάκοπη αφοσίωση των Ορθοδόξων, αλλά και την αναγνώριση της συντριπτικής πλειοψηφίας του αλβανικού λαού.
Η αγάπη των ανθρώπων στο πρόσωπό του, που εκφράζεται με βαθύ συναίσθημα, αποτέλεσμα της δικής του απεριόριστης και αγνής αγάπης προς αυτούς, εξουδετέρωσε και προσπάθειες ακραίων να τον υπονομεύσουν.
Έτσι τα δύσβατα μονοπάτια της άρνησης και της καχυποψίας και της αμφιβολίας διαδέχθηκε ο ενθουσιασμός της αποδοχής της αναγεννητικής πορείας.
Παρ’ ότι δεν λείπουν τα εμπόδια, εν τούτοις το φως αγάπης του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου ακτινοβολεί πλέον τη φωτεινότητά του στην κάποτε δύσπιστη αλβανική κοινωνία.
Αυτό το φως Αγάπης ήταν, που, από μηδενική βάση, τον οδήγησε στο να επιτύχει θαυμαστά πράγματα στην Αλβανία, για τα οποία μιλάει με σεβασμό η Οικουμένη.
Ναι, το θαύμα της ανάστασης και της ανασύστασης της Εκκλησίας της Αλβανίας συντελέστηκε, του Θεού προηγούντος και συνεργούντος, από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.
