Πολύ σεμνά και πολύ λιτά, άλλωστε σεμνός και λιτός είναι και ο ίδιος ως προσωπικότητα, εόρτασε την ονομαστική του εορτή στις 6 Δεκεμβρίου ο Μητροπολίτης Φίερι Νικόλαος.

Ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους, κυρίως νέους και παιδιά, που του ευχήθηκαν με την καρδιά τους.

Ανήμερα ιερούργησε στον εορτάζοντα ναό του αγίου Νικολάου του χωριού Βανάγια του Φίερι, μια εκκλησία παλαιά και ιστορική.

Εορτάζοντας τα ονομαστήριά του κάθισε στο ίδιο τραπέζι με πιστούς, δείχνοντας ότι η Εκκλησία είναι πρωτίστως κοινωνία.

Ο Μητροπολίτης Νικόλαος, ακολουθώντας το παράδειγμα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, δίνει καθημερινά τη ζωντανή μαρτυρία της αγάπης, που είναι ευάρεστη στο Θεό.

Και δείχνει με πράξεις ότι η αγάπη προς το Θεό, όπως την εννοεί ο Χριστός, είναι συνάμα και αγάπη προς τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει η πρώτη χωρίς τη δεύτερη. Η δεύτερη μάλιστα επικυρώνει την πρώτη, δείχνει τη γνησιότητα της πρώτης, γιατί φανερώνει ότι είναι ελεύθερη από τον εγωισμό.

Η αγάπη του προς το Θεό θεμελιώνει την αγάπη του προς τον άνθρωπο. Μια αγάπη, που εκφράζεται μέσα από την ταπείνωση, την ιεραποστολή, τη φιλανθρωπία. Επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να φανεί χρήσιμος στους συνανθρώπους του.

Η πορεία του είναι φανέρωση ζωής, εκείνης της ζωής, που ο Κύριος μας διαβεβαιώνει ότι ήλθε στη γη  “για να έχουν οι άνθρωποι και να την έχουν άφθονη. Η ζωή του είναι αναστάσιμη και φανερώνει ότι η ελπίδα δεν χάθηκε…