Του π. Ηλία Μάκου
Ο λόγος του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας είναι πάντοτε αυθεντικός και γνήσιος και συναρπαστικός, με αποτέλεσμα να μεταφέρει ουσιώδη και εποικοδομητικά μηνύματα στη σύγχρονη κοινωνία.
Ο Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου ιερούργησε στον καθεδρικό ναό Ανάσταση των Τιράνων, συμπαραστατούμενος από το Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ και κληρικούς της Αρχιεπισκοπής.
Μιλώντας σύντομα, αλλά πολύ διδακτικά, επί της αποστολικής περικοπής της ημέρας εστίασε στο σημείο, που ο Απόστολος Παύλος λέει: “Συνεργούντες δε και παρακαλούμε μη εις κενόν την χάριν του Θεού δέξασθε”.
Χαρακτήρισε τον λόγο αυτό “πάρα πολύ σημαντικό και επίκαιρο, καθώς καθορίζει τη ζωή μας”.
Ο Μακαριώτατος ανέφερε ότι “ένα μεγάλο θέμα είναι, ότι πολλές φορές δεχόμαστε τη χάρη το Θεού και την αφήνουμε να πέσει στο κενό”.
Και πρόσθεσε ότι ο Απόστολος Παύλος προσδιορίζει με πολύ σαφήνεια τι σημαίνει να αξιοποιούμε γόνιμα τη χάρη του Θεού.
“Να αποδεικνυόμαστε αληθινοί διάκονοι του Θεού. Με σωστή συμπεριφορά, γεμάτοι υπομονή, γεμάτοι αγάπη, γεμάτοι σοφία…”.
Ακόμη επεσήμανε: “Μαθαίνουμε από αυτό το κείμενο της Β’ προς Κορινθ., Κεφ. 6, ποια πρέπει να είναι η διαγωγή μας στις περίεργες συνθήκες, που ζούμε.
Έχει σημασία να προσέχουμε ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός αληθινού πιστού. Μας νομίζουν λυπημένους, εμείς, όμως, πάντοτε χαιρόμαστε. Μας θεωρούν φτωχούς, εμείς όμως κάνουμε τους άλλους να πλουτίζουν πνευματικά. Μας βλέπουν σαν να μην έχουμε τίποτα, κι όμως κατέχουμε τα πάντα”.
Και κατέληξε: “Έτσι η χάρη του Θεού, δεν θα πέσει στο κενό”.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας σε κάθε περίσταση τονίζει και αναδεικνύει με πολύ απλό και συνάμα πειστικό τρόπο τη μεγάλη, τη βασική ανάγκη της ανθρώπινης ζωής.
Πρόκειται για τη χάρη του Θεού, που αποκτιέται μέσω της πίστης. Ναι, αυτή είναι η πρώτη και θεμελιώδης ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου, αν και πολλές φορές έχουμε την ψεύτικη αντίληψη ότι όλα τα άλλα είναι ανάγκες, εκτός από την θεία χάρη.
Αν στ’ αλήθεια θέλουμε να ζήσουμε επιτυχημένα και ικανοποιητικά τη ζωή, είναι ανάγκη να πιστεύουμε ζωντανά, με συνέπεια, χωρίς ψυχική τρικυμία.
Η χάρη του Θεού μας προάγει, μας συντροφεύει και μας προπέμπει “εις το όρος ου ετάξατο ημίν ο Ιησούς”, εκεί όπου είναι ο Χριστός.