“Πάντοτε στην καρδιά μας υπάρχει μια ρωγμή απιστίας. Αλλά ο Κύριος θεραπεύει αυτές τις ρωγμές και απαντά σ’ αυτή τη φτωχιά κραυγή και προσευχή μας. Πιστεύω, Κύριε. Βοήθει μοι, Κύριε, τη απιστία μου”.

Αυτά τόνισε, με φωνή συγκινημένη από ευγνωμοσύνη προς το Θεό, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος τη Δ΄ Κυριακή των Νηστειών, σε μια σύντομη προσλαλιά του στον καθεδρικό ναό της Ανάστασης στα Τίρανα.

Ανέφερε ακόμη ότι “ο διάλογος, που μας έχει διασώσει ο Ευαγγελιστής Μάρκος μεταξύ του Κυρίου μας και του πονεμένου εκείνου πατέρα, διατηρεί πάντοτε μια πολύ μεγάλη επικαιρότητα.  Αν μπορείς, λέει ο πατέρας, βοήθησέ μας.

Αλλά ο Κύριος τονίζει ότι είναι λάθος αυτή η παράκληση.  Αν μπορείς εσύ να πιστέψεις ότι όλα είναι δυνατά από το Θεό”.

Και πρόσθεσε: “Και ο πονεμένος εκείνος πατέρας με μια κραυγή, που νομίζω ότι διατηρεί πάντοτε την επικαιρότητά της, είπε: Πιστεύω Κύριε. Βοηθήσέ με στην απιστία. Αισθάνεται ότι υπάρχει η πίστη μέσα του, αλλά και ότι υπάρχει και μια σκιά και μια μαύρη τρύπα μέσα του.  Η Εκκλησία μας έχει μερικές πολύ σύντομες προσευχές. Το Κύριε ελέησον, το δόξα σοι ο Θεός. Νομίζω ότι και αυτή η κραυγή αυτού του πατέρα, μπορεί να προστεθεί στις σύντομες προσευχές μας. Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μοι τη απιστία”.

Να σημειωθεί ότι τα λόγια του Αρχιεπισκόπου, που έχουν ουσία, μας θυμίζουν ότι ένα από τα όπλα μας στον πνευματικό αγώνα είναι η δύναμη της πίστης μας.

Όσο και τρομερός και αν φαίνεται ο διάβολος, όσο και αν κάνει τον γίγαντα, τον αήττητο, αήττητος δεν είναι.

Αντίθετα, γίνεται παίγνιο, κυριολεκτικά ράκος και άχυρο για τον αληθινά πιστό Χριστιανό.

Όταν μας βλέπει ατρόμητους να αντιστεκόμαστε, όταν μένουμε πιστοί στο Θεό και  έχουμε σταθερό σύμμαχο τον Ιησού Χριστό.

Αν αγωνιστούμε, θα σωθούμε. Αν πετάξουμε τα πνευματικά όπλα και παραδοθούμε, θα χαθούμε ολότελα.