Όταν εγκαταστάθηκε στην Αλβανία ως Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, εκτός από τα ερείπια ναών και μοναστηριών, βρήκε και ελάχιστους ιερείς, όλοι τους σχεδόν γέροντες, που κουβαλούσαν στην πλάτη τα μαρτύρια του αθεϊσμού και στην ψυχή τους τη μαρτυρία του διωγμού.
Ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή έναν αγώνα για εξεύρεση κατάλληλων προς ιεροσύνη προσώπων, νεαρών ατόμων κατά κύριο λόγο, και αφού επιμορφώθηκαν, χειροτονήθηκαν κληρικοί.
Έτσι υπήρξαν δεκάδες χειροτονίες, ωστόσο οι ελλείψεις παραμένουν, αλλά ο Θεός «στρατολογεί» ανθρώπους, μέσω του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ο οποίος έχει δημιουργήσει μια προχωρημένη εκπαιδευτική ιερατική υποδομή στην Αλβανία, για να υπηρετήσουν το λαό Του.
Και ο νέος διάκονος, έγγαμος κληρικός, προέρχεται από τα σπλάχνα της Εκκλησίας της Αλβανίας, αφού συμμετείχε στα κατηχητικά της και σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία Δυρραχίου.
Ο Μακαριώτατος ανέφερε ακόμη: “Ο Ορθόδοξος ιερέας πρέπει να είναι πάντοτε ένας συνειδητός λειτουργός. Χωρίς τη χάρη των μυστηρίων, είμαστε εντελώς αδύνατοι να τα βγάλουμε πέρα. Μόνοι μας είμαστε πάρα πολλοί αδύνατοι και εύθραυστοι. Αλλά και με τη δύναμη του Θεού όλα είναι δυνατά”.
Επίσης τόνισε: “Σήμερα για την Εκκλησία μας είναι μια μεγάλη ημέρα, γιατί ένας ακόμη εκλεκτός αδελφός μας προχώρησε να γίνει κληρικός, να αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στη διακονία της Εκκλησίας. Για να είναι ένας πρεσβευτής της βασιλείας του Θεού σε μια κοινωνία τόσο δύσκολη και απαιτητική όσο η σημερινή. Το κύριο στοιχείο για την πρόοδο της Εκκλησίας μας είναι οι αγιασμένοι κληρικοί, οι οποίοι θα βοηθούν το λαό του Θεού να αγιάζεται συνεχώς”.
Το θαυμαστό στην πορεία του νεοχειροτονηθέντα π. Εμμανουήλ ήταν ότι από την πρώτη στιγμή, που σήκωσε την άγκυρα της πίστης, έπλεε με κατεύθυνση το λιμάνι του προορισμού του.
Τα σήματα από τα κοσμικά λιμάνια τα περιφρόνησε. Έτσι θα πράξει και από εδώ και στο εξής ως ιερέας.
Με προσηλωμένο το βλέμμα της ψυχής του και του σώματός του στο μεγάλο σκοπό του.
Και δεν είναι διατεθειμένος να το αποσύρει ούτε λεπτό.
Κάθε χειροτονία στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας αποτελεί μια ενατένιση του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου προς το μέλλον της, που προδιαγράφεται φωτεινό, αφού ο ίδιος έβαλε γερά τα θεμέλια για μια τέτοια προοπτική.
Και δημιουργεί ασταμάτητα το ζήλο οι Ορθόδοξοι να προχωρούν μπροστά και μόνο μπροστά και οι εκδηλώσεις τους να ξεδιπλώνονται μέσα στο φως των χριστιανικών ιδανικών.
Κάθε ημέρα, συνεχίζεται μια πορεία, που τους φέρνει πιο κοντά σ’ αυτό, έχοντας στο πλευρό τους άξιους εργάτες του Ευαγγελίου.
Αλλά κάθε χειροτονία είναι και μια ανανέωση της ελπίδας ότι ο Θεός είναι παρόν και τοπικά και τροπικά και χρονικά. Αυτό το αίσθημα οι πιστοί στην Αλβανία το βιώνουν έντονα.
