Του π. Ηλία Μάκου
Το πνευματικό μήνυμα ότι “δεν είμαστε μόνοι μας μέσα στην Εκκλησία, αλλά έχουμε πλήθος, εκατομμύρια Αγίων, οι οποίοι μας στηρίζουν και μας εμπνέουν”, έστειλε από τον καθεδρικό ναό “Ανάσταση” Τιράνων, όπου ιερούργησε την Κυριακἠ των Αγίων Πάντων, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος.
Και πρόσθεσε: “Έχοντας, λοιπὀν, όλο αυτὀ το νέφος των μαρτύρων, με υπομονἠ πολύ συνεχίζουμε και βαδίζουμε και τρέχουμε αυτόν τον αγώνα της ζωής, που έχουμε μπροστά μας.
Όχι απλώς τρέχουμε, αλλά έχουμε αδιάκοπα μπροστά μας ένα πρόσωπο, που μας εμπνέει. Το Χριστό. Αυτός είναι ο μόνιμος εμπνευστής, αρχηγός, η δύναμή μας.
Αυτός ολοκληρώνει όλη αυτή την προσπάθεια προς τον αγιασμό”.
Και κατέληξε ο Μακαριώτατος: “Ας συνεχίσουμε με πίστη και υπομονή τον αγώνα μας, προσηλωμένοι όχι στις δυσκολίες και τα εμπόδια, που παρουσιάζονται, αλλά προσηλωμένοι και ατενίζοντας σταθερά το δικό μας Κύριο, τον Ιησού Χριστό”.
Να σημειωθεί ότι οι αμέτρητες στρατιές των Αγίων μας, έχοντας ως κυρίαρχο όπλο τους την αταλάντευτη πίστη θηριομάχησαν και νίκησαν.
Παρότι ήταν συνήθως διωκόμενοι και κατατρεγμένοι και περιφρονημένοι και αφανισμένοι και περιθωριοποιημένοι, που οι πολλοί τους θεωρούσαν αποτυχημένους, επέδειξαν γενναιότητα και ηρωισμό.
Αγωνίσθηκαν αντίθετα στο ρεύμα της εποχής τους, ξεχώρισαν από τους πολλούς και άλλαξαν τη ροή των πραγμάτων.
Με την αντίστασή τους, με την αγωνιστικότητά τους, αλλά και με τη θυσία τους, μας διδάσκουν στα δύσκολα χρόνια, που περνούμε, να μη λυγίσουμε, να μην πάρουμε την κατηφορική πορεία, να μη λογαριάσουμε τα λόγια και τις περιφρονήσεις του κόσμου.
Αλλά να δώσουμε με υπομονή τον σκληρό αγώνα, που έχουμε μπροστά μας, στρέφοντας τα βλέμματά μας στο Χριστό.
Να ανεβαίνουμε πάντοτε πάνω από τα σύννεφα. Να τα αφήνουμε από κάτω. Πώς; Με όχημα την πίστη ανεβαίνουμε ψηλά, πολύ ψηλά. Δεν θέλουμε τα σύννεφα. Θέλουμε τον ήλιο.
Έτσι πλησιάζουμε στο “θρόνο της Χάριτος”, απ’ όπου παίρνουμε άμεση και αποτελεσματική βοήθεια. Πετάμε πάνω από τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες. Δεν τις αφήνουμε να επηρεάζουν και να σκοτεινιάζουν τη ζωή μας. Τις ξεπερνάμε, γιατί τις αφήνουμε στην πατρική προστασία του Θεού.
