Του π. Ηλία Μάκου
Με λαπρότητα εορτάστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας η μνήμη των τριών Ιεραρχών.
Μεταξύ άλλων, στον καθεδρικό ναό “Ανάσταση” της Μητρόπολης Αργυροκάστρου, μετά τη θεία λειτουργία, όπου ιερούργησε ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος, οι μαθητές των Εκπαιδευτηρίων της Εκκλησίας παρουσίασαν εορταστικό πρόγραμμα, ενώ το Εκκλησιαστικό Λύκειο Αργυροκάστρου έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα.
Εξάλλου οι φοιτητές του τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου “Λόγος”, μετά τον εκκλησιασμό ιερουργούντος του Μητροπολίτου Απολλωνίας και Φίερι Νικολάου, έκαναν ειδική εκδήλωση με ομιλίες και ύμνους.
Ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ιωάννης ιερούργησε στο μητροπολιτικό ναό “Ανάσταση”, ενώ ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Αντώνιος στο μητροπολιτικό ναό του αγίου Γεωργίου με συμμετοχή Ορθοδόξων μαθητών και στις δύο Μητροπόλεις.
Ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ήταν και οι τρεις πραγματικά μεγάλοι. Εξαίρετοι στο ήθος, διανοούμενοι και άνθρωποι των γραμμάτων. Δημιούργησαν την χρυσή εποχή της ιστορίας της Εκκλησίας μας, θεμελιώνοντας σταθερά τον θαυμαστό ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.
Είχαν σαν οδηγό τους την Ορθόδοξη Παράδοση, γιατί τη θεωρούσαν αστείρευτη πηγή δύναμης. Και αυτή τους ανέδειξε.
Ο Βασίλειος, ρήτορας, φυσικός, ιατρός και ποιμενάρχης αποδείχθηκε ο ο πατέρας του λαού και οργάνωσε για πρώτη φορά και μάλιστα σε τέλειο βαθμό εκείνο, το οποίο σήμερα ονομάζουμε κοινωνική πρόνοια.
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, πατριάρχης Κων/πολης, εκτός από το ότι εξουδετέρωσε την πλάνη των αιρετικών, ήταν ποιητής μεγαλοφυής και ιδρυτής νέας φιλολογικής και ποιητικής σχολής, που επηρέασε τον δυτικό κόσμο.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, πέρα από το λόγο του και τη βαθιά γνώση της Αγίας Γραφής και τη βαθιά ερμηνεία της, ήταν άφθαστος ψυχολόγος, που κατείχε τα μυστικά της ανθρώπινης καρδιάς. Γι’ αυτό παραμένει ηθικός οδηγός των γενεών και διδάσκαλος των διδασκάλων.
Ειδικά οι νέοι οφείλουν να έχουν σύνθημά τους και σημαία τους τη ζωή των Τριών Ιεραρχών. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. “Όποιος από την νεανική ηλικία αναλαμβάνει τον αγώνα της αρετής, δεν δαπανά το χρόνο του κατόπιν για να θεραπεύσει τραύματα, αλλά από το ξεκίνημά του λαμβάνει τα βραβεία και στήνει τρόπαια και συνεχώς νικά και σαν άλλος Ολυμπιονίκης από νέος επευφημούμενος, προχωρεί προς τα γεράματα με μύρια στεφάνια στεφανωμένος στην κεφαλή”.