You are currently viewing Οι ακραίες φωνές, η δήθεν κανονικότητα και οι υπερβολές!

Οι ακραίες φωνές, η δήθεν κανονικότητα και οι υπερβολές!

  • Reading time:1 mins read

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Πυκνώνουν τελευταία οι φωνές των ακραίων- όπως τους χαρακτηρίζει ο λαός μας- Ιεραρχών που δεν επιτρέπουν να γίνονται τα ιερά Μυστήρια του γάμου των γονέων και της βάπτισης των παιδιών τους, την ίδια ημέρα και στον ίδιο ναό.
Κάποιοι από άγνοια των εκκλησιαστικών μας πραγμάτων αναθεματίζουν και σιχτιρίζουν τις φωνές αυτές, ενώ κάποιοι άλλοι που υποτίθεται ότι γνωρίζουν την τάξη της Εκκλησίας μας και τους ιερούς κανόνες, υπερθεματίζουν και συγχαίρουν διότι θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό επαναφέρουν το λαό μας στον ορθό δρόμο της κανονικότητας της Εκκλησίας.

Ωστόσο, πού βρίσκεται η αλήθεια;

Είναι αρκούντως υποκριτικό να πιστεύουμε ότι θα επιστρέψουμε στον ορθό δρόμο της κανονικότητας επειδή ξαφνικά αποφάσισαν μερικοί να κάνουν αισθητή την παρουσία τους με αυτό τον ακραίο τρόπο και να μας πούν σήμερα πράγματα που θάπρεπε να μας έχουν πεί από χρόνια!Τώρα θυμήθηκαν να μας κατηχήσουν;

Πού ήταν αλήθεια όλα αυτά τα χρόνια η Εκκλησία και οι ποιμένες μας,για να γαλουχήσουν και να κατευθύνουν το Χριστεπώνυμο πλήρωμα, εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου;

Αποφάσισαν, εν έτει 2018,να μας μιλήσουν για ξεστράτισμα από τον δρόμο του Ευαγγελίου; Να μας μιλήσουν για τον θεσμό της οικογένειας και ότι τα παιδιά θα πρέπει να έπονται των γάμων των γονέων τους;Τώρα θυμήθηκαν τους ιερούς κανόνες; Τώρα αποφάσισαν να μας πούν όσα θα έπρεπε να γνωρίζουν οι νέοι άνθρωποι από χρόνια;

Τί έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια;
Είχαν επιδοθεί στη μάχη της καριέρας για να εξασφαλίσουν την προαγωγή!

Η νεολαία σήμερα βαδίζει σε ανεξέλεγκτα μονοπάτια και δεν είναι εύκολο να την πάρεις από το χέρι και να την οδηγήσεις πίσω σε κόσμιους δρόμους και τακτικές που ευλογεί και αποδέχεται η Εκκλησία μας.
Το άλας εμωράνθη και μαζί με αυτό χάσαμε τον ορθό δρόμο και τον προσανατολισμό μας.

Οι νέοι άνθρωποι στις μέρες μας φροντίζουν για την επόμενη μέρα και κινούνται σε διαφορετικά μονοπάτια. Από τη μιά έχουν να κάνουν με το κράτος-σύμμαχο που αναγνωρίζει τα προβλήματά τους και τους βοηθάει σε αυτά. Ο πολιτικός γάμος μπορεί να χρησιμοποιείται ως λύση ανάγκης αλλά προστατεύει εμμέσως τον θεσμό της οικογένειας γιατί επιτρέπει τα παιδιά να γεννιούνται μέσα στην οικογένεια και να μη θεωρούνται εξώγαμα! Και μετά από αυτό όσοι εκ των νέων μας έχουν μέσα στην καρδιά τους την πίστη προς τον Θεό τότε κάνουν και το Μυστήριο του Γάμου. Και θέλουν να βαπτίζουν και μαζί τα παιδιά τους, τον καρπό της αγάπης τους! Είναι έγκλημα αυτό;

Είναι υποκρισία να λέμε σήμερα που οι καιροί έχουν αλλάξει ότι η Εκκλησία αρνείται να ευλογήσει αυτά τα Μυστήρια!

Η Εκκλησία οφείλει να ενημερώσει τον πιστό για τον ορθό,κατά τους ιερούς κανόνες, δρόμο και από εκεί και πέρα την ευθύνη θα την αναλάβει ο ίδιος ενδιαφερόμενος έναντι του Κυρίου.
Η Εκκλησία και οι ποιμένες δεν είναι εισαγγελείς των ψυχών μας! Η Εκκλησία δεν δικαιούται να αστυνομεύει το λαό και να φέρεται χωρίς κατανόηση.
Οι φωνές που υψώνονται τελευταία και μάλιστα με ηχηρό τρόπο δεν θέλουν να μας νουθετήσουν και να μας επαναφέρουν στο δρόμο της ορθότητας, αλλά να βγούν από το τέλμα που βρίσκονται και να προκαλέσουν θόρυβο! Περισσότερο νοιάζονται για την προβολή τους παρά για την ουσία του θέματος!

Πόσοι εκ των Ιεραρχών που βγάζουν τις απαγορευτικές φωνές και ντιρεκτίβες, πλησίασαν τα προηγούμενα χρόνια τους νέους και τους ενημέρωσαν;

Πόσα από αυτά που λέγονται σήμερα τα είπαν κάποτε σε μία συντροφιά νέων, σε ένα κατηχητικό σχολείο, σε ένα κήρυγμα;

Το να εκδίδουν απαγορευτικές εγκυκλίους οι Αρχιερείς μας από θέση ισχύος είναι η εύκολη λύση . Το δύσκολο είναι να κατανοήσουν τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου και να τον βοηθήσουν σε αυτά.
Σε λίγο οι νέοι θα καταφεύγουν στις εύκολες και οικονομικότερες λύσεις. Από το να διαβαίνουν το κατώφλι του Δημάρχου είναι προτιμότερο να πηγαίνουν στην Εκκλησία για το Μυστήριο και μάλιστα με τους δικούς τους ταπεινούς αλλά ανθρώπινους όρους!
Η Εκκλησία πρέπει να συγχωρεί και να αγκαλιάζει τους ανθρώπους ειδικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς!
Ας σταματήσουν λοιπόν, όσοι έμπλεξαν τους ρόλους τους να φορτώνουν αρνητικά την εικόνα της Εκκλησίας και να μας λένε τα παραμύθια τους. Πολύ αργά θυμήθηκαν να πούν όλα εκείνα που θα έπρεπε να μας πούν στο λαό μας πολλά χρόνια πριν!