Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία ασχολήθηκε με πολλά τρέχοντα θέματα.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε κατά το αναλυτικό δελτίο τύπου η «εκτενής θεώρηση των κατά την παρελθούσα Πασχάλιο περίοδο συμπεριφορών και πειθαρχίας των παντός βαθμού Κληρικών προς τις Αποφάσεις Αυτής της Συνεδρίας της 20ής Απριλίου 2021, ως προς την λειτουργία των Ιερών Ναών και εξέφρασε την πικρία και αποδοκιμασία Της για τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες παρατηρήθηκαν εκ προθέσεως διαφοροποιήσεις από τις ομόφωνες Συνοδικές Αποφάσεις».
Και προέβη και μάλιστα εν μέσω αναστάσιμης περιόδου, στο αίτημα προς την Συνοδική Επιτροπή επί των Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων για «σχηματισμό φακέλλων και την υποβολή εισηγήσεων περί των επομένων ενεργειών Αυτής σχετικώς προς τις επιστολές και λοιπές ενέργειες των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Κυθήρων κ. Σεραφείμ και Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, με τις οποίες οι εν λόγω Αρχιερείς εξεδήλωσαν απειθαρχία και έλλειψη σεβασμού προς την ομόφωνη απόφαση του συλλογικού οργάνου διοικήσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως προς την έκτακτη διαδικασία τελέσεως των Ιερών Ακολουθιών εξαιτίας των υγειονομικών περιορισμών».
Αυτό που εξήντλησε την υπομονή του συνήθως ήρεμου και  πράου και καθόλου εκδικητικού Αρχιεπισκόπου φαίνεται πως είναι η αποστολή νέου κειμένου του αγίου Κυθήρων προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, με το οποίο «καταφέρεται εναντίον των Αποφάσεων Αυτής, επιμένει να μην αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των δυσκόλων και εκτάκτων αποφάσεων της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για την δημόσια υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, αυτοαπομονώνεται και θέτει εαυτόν μακράν της συλλογικής προσπάθειας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία στο σύνολό Της πασχίζει και εργάζεται τόσο για την την ακώλυτη επιτέλεση της Θείας Λατρείας, όσο και για την τήρηση των υγειονομικών μέτρων».
Οι καιροί είναι πραγματικά δύσκολοι. Ο λαός μας είναι προβληματισμένος, απογοητευμένος, φοβισμένος και δυστυχώς ως ένα σημείο και απελπισμένος. Θεωρώ λοιπόν, πως οι κατά πάντα σεβαστοί Ιεράρχες ναι μεν έτσι έμαθαν να πορεύονται και να πράττουν και ίσως έχουν τα επιχειρήματά τους, ωστόσο ένας διχασμός αυτού του ταλαίπωρου λαού είναι όχι απλώς πολυτέλεια, αλλά ένα ακόμη πλήγμα.
Και δυστυχώς οι ενέργειες αυτές προκαλούν αναπόφευκτα τον διχασμό. Τα βλέπουν και μερικοί ζηλωτές ιερείς, «σηκώνουν μπαϊράκι» και δημιουργούν προβλήματα εντός των Μητροπόλεων, συγκρίσεις, διχασμό και τελικά απείθεια στον επίσκοπό τους. Καλοί κληρικοί, ευλαβείς, με ζήλο που όμως προτιμότερο θα ήταν να μην προάγονται σε επισκόπους και μεταφέρεται έτσι το πρόβλημα σε επίπεδο της Εκκλησίας και δημιουργούνται ρίξεις στην Σύνοδο και αναγκάζεται να πάρει σκληρές αποφάσεις εναντίον Αρχιερέων. Ίσως ο Σεβ. Κυθήρων δεν έμαθε ούτε ένιωσε κάτι για την
απώλεια 11 χιλ. και πλέον ανθρώπων απο την καταραμένη πανδημία. Δεν είπαν τίποτα σ´αυτόν οι θάνατοι των δυο καλών Μητροπολιτών που έχασε η Εκκλησία της Ελλάδος των  Μακαριστών Λαγκαδά Ιωάννου και Καστορίας Σεραφείμ. Αν αποφασίσει η Εκκλησία να τον θέσει σε διαθεσιμότητα μπορεί να τα φρεσκάρει όλα αυτά στο μυαλό του και να δοξολογήσει διπλά το όνομα του Κυρίου που ζει ώστε να μπορεί να λέει μέχρι υπερβολής αυτά που λογίζεται και πιστεύει!
Άραγε ήταν  λάθος του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου κάποιες επιλογές-εκλογές Αρχιερέων; Ίσως.Πάντα το υποστήριζα αυτό.  Η ιστορία θα μας κρίνει όλους.Ας τους άφηνε τον ένα στο μοναστήρι του να κάνει τον ορθόδοξο Ταλιμπάν και τον άλλον παριστάνει τον ιεροκήρυκα μιας περασμένης εποχής! Με τις επεισοδιακές παρεμβάσεις τους δεν ωφελούν πουθενά. Απλά διχάζουν. Και είναι κρίμα. 

Ωστόσο, ένα είναι βέβαιο κάποιες αποφάσεις που δημιουργούν ένταση και διχόνοια στον λαό μας, που παρεκκλίνουν κατ’ οικονομίαν από τα ειωθότα, οφείλουν οι άγιοι Αρχιερείς μας να τις λαμβάνουν εν Συνόδω.

Να καταλήγουν σε ομόφωνη απόφαση ή όπως είθισται στην Εκκλησία μας ανά τους αιώνες να εφαρμόζεται «η γνώμη των πλειόνων» και άπαντες να την σέβονται και να την εφαρμόζουν.Αυτό αποτελεί τη βάση και την πεμπτουσία του λεγομένου Συνοδικού συστήματος της Εκκλησίας μας .

Είναι κρίμα να φορτώνουμε στον λαό μας κι άλλα προβλήματα. Ο λαός μας θέλει τους ταγούς του και δη τους εκκλησιαστικούς ενωμένους. Θέλει τους επισκόπους δίπλα του, κοντά στα ουσιαστικά προβλήματά του, τα κοινωνικά, τα οικογενειακά, τα υπαρξιακά. Μακάρι να μην ακούσουμε ξανά για τέτοιου είδους… παραφωνίες.Περνάμε μια δύσκολη περίοδο. Μόνο ενωμένοι θα βγούμε νικητές. Και οι εκπτώσεις που κάνουμε ας ευχηθούμε να είναι τελευταίες. Ο Θεός συγχωρεί τις κατ´οικονομίαν εκπτώσεις την ανυπακοή και απείθεια στην Εκκλησία δεν συγχωρεί!