Του Σωτήρη Μ. Τζούμα

Ο Θεός, λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, μας χάρισε τους άρχοντες για να έχουμε ευταξία και να μην συμπεριφερόμαστε πιο παράλογα και από τα άλογα θηρία. Η εξουσία του άρχοντα, συνεχίζει ο ιερός Πατήρ, είναι παρόμοια με την τέχνη του κυβερνήτη του πλοίου.
Και ο απόστολος  των Εθνών συνιστά να προσευχόμαστε υπέρ των αρχόντων. Και πράγματι οι άρχοντες συντελούν στην επικράτηση της ειρήνης και της ευημερίας των πολιτών γι’ αυτό και γίνονται «λειτουργοί Θεού» κατά τον απόστολο Παύλο.
Η τιμή, λοιπόν, και η αναγνώριση καλών έργων των αρχόντων μας, όταν μάλιστα εκφράζεται από τους Ποιμένες μας, την εκκλησιαστική εξουσία, είναι επιβεβλημένη.
Η πολιτική εξουσία είναι υπεύθυνη για τα σωματικά και τα υλικά και η εκκλησιαστική εξουσία φροντίζει για τα πνευματικά, για ό,τι έχει σχέση με την ψυχή, θα μας τονίσουν πάλι οι Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας.
Ωστόσο όταν η πολιτική εξουσία, οι άρχοντές μας, υπερβαίνουν τα όρια της εξουσίας τους, ή με τους νόμους που ψηφίζουν βλάπτουν τις ψυχές των πολιτών, τότε τον λόγο έχει η Εκκλησία, οι αγρυπνούντες Ποιμένες υπέρ των προβάτων, οι οποίοι οφείλουν και υποχρεούνται να μιλούν με παρρησία, να επικρίνουν με τόλμη το τυχόν ατόπημα, να υποστηρίζουν με σθένος τα θρησκευτικά δικαιώματα των πιστών, να ψέγουν τα ολισθήματα των αρχόντων.
Απαιτούμε από τους Ποιμένες μας να έχουν την χρυσοστομική τόλμη να φωνάξουν στους άρχοντες το «ουκ έξεστι σοι» όταν βάλλεται η πίστη μας, όταν θίγεται το θρησκευτικό μας συναίσθημα, όταν ως χριστιανοί θεωρούμαστε πολίτες δευτέρας κατηγορίας, όταν ελέω κορονοϊού μας αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση με δυο μέτρα και δυο σταθμά.

Άγιοι Αρχιερείς, μη για οποιοδήποτε τίμημα, χαϊδεύετε τα ώτα των πολιτικών! Μη παύετε να είστε οι καλοί Ποιμένες που θα αγρυπνείτε και θα αφήσετε όταν χρειαστεί τα ενενήντα εννέα πρόβατα για να ζητήσετε και βρείτε το απωλολός. Τέτοιους Ποιμένες έχει ανάγκη σήμερα, υπέρ ποτέ άλλοτε, ο λαός μας. Και όχι αυλοκόλακες για να πετύχουν την οποιαδήποτε ανέλιξη τους.
Υπάρχει μια συνομοταξία πνευματικών ανθρώπων που αρέσκονται ευκαίρως- ακαίρως να κολακεύουν όσους κατέχουν ανώτατα αξιώματα, γιατί θέλουν να τα έχουν καλά μαζί τους ή γιατί θέλουν  να αναρριχιθούν με πολιτικές πλάτες.
Και εάν μεν πρόκειται για ανίκανους ανθρώπους, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα, τότε η προσκόλληση στους κρατούντες θεωρείται επιβεβλημένη προκειμένου να κατακτήσουν αυτό που θέλουν, είτε  την πολυπόθητη προαγωγή, είτε την εύνοια της εξουσίας.
Αν όμως πρόκειται για ταλαντούχους ανθρώπους, προικισμένους με πολλά χαρίσματα από τον Θεό, τότε πρόκειται για αμβλύνοια, βιασύνη ή απλώς σφάλμα ολκής.
Ωστόσο τα λάθη πληρώνονται. Και επειδή ο καλός καραβοκύρης στην φουρτούνα φαίνεται, οφείλουν κάποιοι καπεταναίοι να αλλάξουν ρότα και να είναι από τουδε και στο εξής πιο προσεκτικοί για να μην κλειστούν στα στεγανά άλλων εποχών, όπου πολιτικοί παντελονάδες επηρέαζαν τα τεκταινόμενα στην Εκκλησία και αποφάσιζαν για όλα. Η εποχή αυτή  πέρασε ανεπιστρεπτί και δεν θα επιτρέψει την επιστροφή της ούτε ο κορονοϊος!