Του π. Ηλία Μάκου
Ούτε ένα «γιατί Θεέ μου;», δεν βγήκε από το στόμα της αγίας Παρασκευής, εορτάζει στις 26 Ιουλίου και είναι ιδιαίτερα θαυματουργή, μπροστά στο σφυροκόπημα των μαρτυρίων από τους ειδωλολάτρες τα πρωτοχριστιανικά χρόνια (138-161).
Αντίθετα ανταποκρίθηκε στις προκλήσεις και άντεξε τα βασανιστήρια, γιατί η εικόνα του Θεού ήταν ορατή στη ζωή της. Της έβαλαν στο κεφάλι πυρακτωμένη περικεφαλαία.
Και, όμως, έχοντας πνευματική δύναμη, δεν λύγισε. Την έβαλαν μέσα σε λέβητα με λάδι και πίσσα. Και, όμως, παρέμεινε ζωντανή, χάρη στη θερμουργό παρουσία του Παρακλήτου.
Ελευθερώθηκε και συνέχισε την ομολογία της πίστης της, φτάνοντας από τη Ρώμη στην Ελλάδα.
Άστραψε, σε καιρούς ταραχής και σύγχυσης, η φωτοφορία της, που μπορεί και εμάς σήμερα να μας επαναφέρει στις σωτήριες και λυτρωτικές πηγές του Θεού, που τόσο έχουμε ανάγκη.
Τελικά αποκεφαλίστηκε. Κατά μία παράδοση στα Τέμπη. Σύμφωνα, όμως, με άλλη τοπική παράδοση μαρτύρησε στη Θεσπρωτία, στο μοναστήρι της Πούντας, όπου υπάρχει ο τάφος της με το ακέφαλο σώμα της και δίπλα του ο βράχος, όπου της έκοψαν το κεφάλι.
Η Αγία Παρασκευή αντιμετώπισε με γενναιότητα τεράστιες δυσκολίες και διώξεις και τις υπερνίκησε. Πώς; Δεν λησμόνησε ποτέ το Θεό. Γι΄ αυτό και εμείς ας μη ξεχνάμε το Χριστό.
Όλοι μας από καιρό σε καιρό είμαστε υποχρεωμένοι να παραμερίσουμε κάποιο ογκόλιθο. Ο ένας μας έχει να αντιμετωπίσει στενοχώριες οικονομικές, ο άλλος οικογενειακές.
Ο ένας πρέπει να καταπολεμήσει μια ασθένεια, ο άλλος πρέπει να παλαίψει με το θάνατο.
Καλώς ή κακώς, δεν έζησε ακόμη ο άνθρωπος, ο οποίος να μην έχει να αντιμετωπίσει στη ζωή του προβλήματα και ο οποίος να μην είναι υποχρεωμένος να διώξει κάτι, που του πιέζει τα στήθη.
Η Αγία Παρασκευή, αφού κατευθύνθηκε προς τον αληθινό κόσμο του Θεού, και όχι προς την ψευτιά της ειδωλολατρίας, δέχθηκε τις επιθέσεις του εχθρού, αλλά δεν απογοητεύτηκε, αφού η ψυχή της ήταν παραδομένη στο Χριστό.
Ούτε δυσανασχέτησε, ούτε εκνευρίστηκε, αλλά αγωνίστηκε με την παράταξη του Χριστού και εξασφάλισε την αιώνια νίκη. Αυτή τη νίκη ας προσπαθήσουμε να πετύχουμε και μεις, χωρίς συμβιβασμούς και χωρίς αμφιταλαντεύσεις.
