Άφησέ με να μπω μέσα στη καρδιά σου. Είναι γεγονός πως όταν μιλάμε για αγάπη μεταξύ δυο προσώπων, εννοούμε την αληθινή αγάπη και από τις δυο πλευρές και όχι αγάπη μονόπλευρη. Τα πρόσωπα αφήνουν την καρδιά τους ανοιχτή, ώστε να μπορέσει να μπει σε αυτήν ο οποιοσδήποτε επιθυμεί να αγαπήσει πραγματικά, αληθινά και όχι συμφεροντολογικά. Αυτός που αγαπά ένα πρόσωπο, προσπαθεί με ανιδιοτελή αγάπη να κάνει ότι περισσότερο μπορεί και πάνω από τον εαυτό του, για να μπορέσει να μπει μέσα στην καρδιά του άλλου. Γίνεται άλλος άνθρωπος, χαρούμενος ειρηνικός, γαλήνιος, γεμάτος, εξαφανίζεται η μοναξιά, εξαφανίζεται η θλίψη. Όλα αυτά όμως όταν υπάρχει αληθινή αγάπη, όπως η αγάπη που περιγράφει ο Απόστολος Παύλος στον Ύμνο της Αγάπης. Όταν όλα αυτά ζει ένας άνθρωπος όταν αγαπά ένα άλλο πρόσωπο, φανταστείτε τι μπορεί να νιώσει όταν αγαπήσει πραγματικά τον Χριστό, που Εκείνος πρώτος αγάπησε με όλη του την καρδιά όλους εμάς. Έδωσε την ίδια Του τη ζωή για να ζούμε εμείς ελεύθεροι από την τυραννία του διαβόλου. Έδωσε τη ζωή Του για να σωθούμε όλοι εμείς. Αν μπορέσουμε και αγαπήσουμε τον Χριστό με αληθινή αγάπη, τότε η κοσμική αγάπη θα είναι μηδαμινή μπροστά στην αγάπη μεταξύ ανθρώπου και Χριστού. Άραγε αναζητάμε αυτή την αγάπη; Επιθυμούμε να βρεθούμε στη καρδιά του Χριστού; Θέλουμε να Τον αγαπήσουμε; Θέλουμε να είμαστε κοντά Του; Κύριε Ιησού Χριστέ βοήθησέ με να σε αγαπήσω, βοήθησέ με και άφησε με να μπω μέσα στη καρδιά σου, βοήθησε με να σε αγαπήσω αληθινά, περισσότερο από τον εαυτό μου και ο,τιδήποτε έχω σε αυτόν τον κόσμο. Άφησέ με να νιώσω αυτή τη θεϊκή αγάπη, τη γαλήνη, την ειρήνη, την ευτυχία που δεν έχουν τέλος. Άφησέ με να έρθω κοντά Σου να νιώσω λίγο από την ατελεύτητη αγάπη Σου, να καεί η καρδιά μου από την όμορφη αγάπη Σου και να μην θέλω να φύγω από κοντά Σου.