ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Κάθε χρόνο η 11η Ιουνίου, είναι μια ξεχωριστή μέρα για όλους τους Ορθοδόξους και πολύ περισσότερο για εμάς τους Ορθόδοξους Έλληνες. Ο Οικουμενικός Πατριάρχη μας , ο Πατριάρχης του μαρτυρικού γένους μας, ο πρώτος της Ορθοδοξίας, άγει τα σεπτά ονομαστήριά Του. Για όλους τους Ορθοδόξους, τους εν παντί τόπω της Δεσποτείας Αυτού ευρισκομένους, ο Βαρθολομαίος σημαίνει πολλά! Δεν είναι ένας τυχαίος Πατριάρχης! Είναι μία εξέχουσα ανθρωπιστική φυσιογνωμία, είναι ο Πατριάρχης που άλλαξε τη ροή της ιστορίας …

Ανέλαβε το πηδάλιο της Πρωτόθρονης Εκκλησίας σε μία εποχή που ο προκάτοχός του, ο Μακαριστός Πατριάρχης Δημήτριος, είχε ανεβάσει τον πήχυ πολύ υψηλά, με το ταπεινό του φρόνημα και με τη σιωπή του! Κατάφερε πολλά και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να κάνει ο ίδιος τίποτα! Είχε εμπιστευτεί μεγάλο βάρος των ευθυνών του στους άξιους συνεργάτες του, στους Ιεράρχες του Θρόνου, οι οποίοι τον περιέβαλαν με υιική στοργή και αφοσίωση.

Όταν τον διαδέχθηκε ο από Χαλκηδόνος Βαρθολομαίος «σαν έτοιμος από καιρό» μας έδωσε από την αρχή να καταλάβουμε ότι θα ήταν και θα έμενε στην ιστορία ως ένας μεγάλος Πατριάρχης. Άλλαξε την ροή των πραγμάτων και της ίδιας της ιστορίας από την πρώτη στιγμή.

Μολονότι είναι ο πλέον αεικίνητος και πολυταξιδεμένος Πατριάρχης που πέρασε από το Φανάρι, εντούτοις το κέντρο των ενδιαφερόντων του και το μοναδικό μέλημά Του παραμένει πάντα το Πατριαρχείο.Είναι ο πιο γνήσιος Φαναριώτης.

Από την πρώτη στιγμή, από τον ευλογημένο Οκτώβριο του 1991, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μάχεται, αγωνίζεται και αγωνιά τόσο για το ιστορικό Φανάρι αλλά και για ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία. «Και τούτο ποιείν, κακείνο μη αφιέναι».

Ο αγώνας του σίγουρα δεν είναι πάντα εύκολος. Αντιθέτως είναι συχνά τραχύς και γίνεται ακόμη δυσκολότερος όταν αναγκάζεται να υποστηρίζει τις πάγιες θέσεις που έχει το φανάρι, ως σεπτό κέντρο όλων των Ορθοδόξων. Και ο αγώνας αυτός , δεν έχει μόνο να κάνει πάντα με αυτούς που θέλουν το κακό των Ορθοδόξων και επιδιώκουν να μας μειώσουν και να μας συρρικνώσουν! Ο αγώνας του γίνεται δυσκολότερος όταν χρειάζεται να υψώσει τη φωνή του τόσο εντός των τειχών του Φαναρίου αλλά και προς άλλες αδελφές Εκκλησίες.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στα 27 έτη που κοσμεί τον Θρόνο της Μητέρας Εκκλησίας με τα έργα του και την εν γένει δραστηριότητά του έχει ισχυροποιήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία σε όλο τον κόσμο.Την έχει κάνει σεβαστή και υπολογίσιμη δύναμη!

Κατάφερε το ακατόρθωτο: να βάλλει την Ορθόδοξη Εκκλησία στο χάρτη του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και ισχυρά κράτη να τη θεωρούν ως Εκκλησία της αγάπης! Και όλα αυτά τα έκανε ο Βαρθολομαίος μόνος του, έχοντας στο πλευρό του ικανούς και άξιους συνεργάτες που τον βοηθούν να υλοποιήσει το φιλόδοξο όραμά του για μία ζωντανή και παρούσα Εκκλησία στη ζωή των ανθρώπων,προς δόξαν Θεού! Επί των ημερών του Βαρθολομαίου καθιερώθηκε οι αρχηγοί κρατών που επισκέπτονται επισήμως την Τουρκία- και οι οποίοι πολλές φορές ουδεμία σχέση έχουν με την Ορθόδοξη Εκκλησία- βάζουν οπωσδήποτε στο επίσημο πρόγραμμά τους και την υποβολή σεβασμάτων στον Οικουμενικό Πατριάρχη μας, στο ταπεινό Φανάρι!

Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι θα ήταν εντελώς διαφορετική η εξέλιξη και η άνοδος της Ορθοδοξίας αν το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε την έδρα του επί φιλικού εδάφους και όχι μέσα στηνκαρδιά της …Τουρκιάς! Ματαιοπονούν!Και σίγουρα οι απόψεις αυτές είναι ανιστόρητες.

Το Φανάρι είναι δυνατό και υπολογίσιμο ακριβώς γιατί εξακολουθεί να είναι στον χώρο που το έταξε η ιστορία και ο επουράνιος Θεός ! Και σίγουρα δεν είναι «αιχμάλωτο» της ίδιας του της μοίρας!
Η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως δεν θα είχε σήμερα την αίγλη που έχει και δεν θα θεωρείτο Οικουμενική αν δεν είχε την έδρα της στην Πόλη των ονείρων μας, στην άλλοτε βασιλεύουσα, στην Κωνσταντινούπολη, έστω και αν σήμερα είναι στα χέρια αλλοφύλων και αλλοθρήσκων!

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Πατριάρχης δεν παίρνει ανοιχτά θέση για κάποια θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη και ότι δήθεν δεν ταυτίζεται με τον λαό μας στους αγώνες του.

Οι θιασώτες αυτών των απόψεων δεν καταλαβαίνουν ότι η ενασχόληση ενός πνευματικού ηγέτη με τέτοια θέματα συχνά εκθέτει και ενδεχομένως «καίει» και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αν μη τι άλλο, ξέρει να προστατεύει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της μαρτυρικής Μητέρας Εκκλησίας.
Υπάρχουν ασφαλώς και αυτοί που προσπαθούν να αμφισβητήσουν ή να μειώσουν το έργο του Πατριάρχη ,προτάσσοντας ως ευτελές επιχείρημα την την ατελέσφορη προσπάθειά του τα 27 αυτά χρόνια, να ανοίξει τη Σχολή της Χάλκης. Αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι το θέμα αυτό η Τουρκία το συνδέει μοιραία με αντισταθμιστικά πολιτικά οφέλη που επιδιώκει να πάρει από την Ελλάδα, χωρίς επιτυχία !
Και βεβαίως υπάρχουν και εκείνοι που αντί να αποτελούν τους αυτονόητους συνοδοιπόρους, συμμαχητές και συνεργάτες του Πατριάρχη στον αγώνα που δίνει καθημερινά, αυτοί τον υπονομεύουν ή τον μειώνουν και τον αμφισβητούν! Άνθρωποι που ευεργετήθηκαν από τον Βαρθολομαίο, που τους πήρε από την αφάνεια και τη λήθη και τους κατέστησε πρωταγωνιστές σήμερα τον δυσκολεύουν στην πορεία του και αντί να κατανοούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και να τον βοηθούν αυτοί του πάνε κόντρα και ακολουθούν την δική τους προσωπική agenda. Τραγικό παράδειγμα, που επαληθεύει, δυστυχώς, των λόγων μας το αληθές,είναι η περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου! Ενώ έχει αποτύχει παταγωδώς στο έργο του,εξακολουθεί να παραμένει στη θέση του, μολονότι ο Πατριάρχης του ζήτησε να διευκολύνει την κατάσταση και να παραιτηθεί! Ξεχνά δυστυχώς ο Δημήτριος τον τρόπο που αναδείχθηκε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και «ποιός» τον ανέδειξε! Αλλά όπως λέγει και ο σοφός λαός μας τα στερνά τιμούν τα πρώτα! Και η περίπτωση αυτή δεν είναι η μοναδική!

Με τον βίο και την πολιτεία του, αλλά και με το σπουδαίο έργο του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναδεικνύεται καθημερινά ως ο μεγάλος «ελεύθερος πολιορκημένος» της ιστορίας του Φαναρίου! Αποδεικνύεται ως ο μεγάλος «αιχμάλωτος» που υπηρετεί με αυταπάρνηση το ιστορικό Φανάρι, αλλά και ο διαχρονικά «ελεύθερος» όταν χρειάζεται και όταν πρέπει να υψώσει τη φωνή του και να διατρανώσει τα δίκαια της Πρωτόθρονης Εκκλησίας.

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος διακρίνεται για το απροσκύνητο, αγωνιστικό, ορθόδοξο φρόνημά του και ας τον χαρακτηρίζουν οι άσχετοι και οι κομπλεξικοί ως … οικουμενιστή! «Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια…» Αν δεν ήταν ο Βαρθολομαίος σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία θα ήταν ουραγός σε όλα τα μεγάλα θέματα και όχι μπροστάρης και πρωταγωνιστής όπως είναι τώρα! Θα ήταν απούσα από όλα τα διεθνή forum και τις διαθεησκειακές συναντήσεις στις οποίες η Ταπεινή Ορθόδοξη Εκκλησία διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο και πολλές φορές κατευθύνει τα νήματα.Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε και έχει όραμα για την Εκκλησία μας και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά στην πράξη! Όταν τις προάλλες αδιαθέτησε από υπερκόπωση και ανέβαλε το ταξίδι του στην Έφεσο η σκέψη που μοιραία ήλθε στο μυαλό πολλών ήταν η μετά τον Βαρθολομαίο εποχή. Θλίψη και κατήφεια μας περιέλουσε! Ασφαλώς και ο Θεός δεν θα αφήσει την Εκκλησία του αλλά η ζωή και η παρουσία της Ορθοπδοξης Εκκλησίας θα είναι πολύ φτωχότερη! Δεν υπάρχει άλλος Βαρθολομαίος σήμερα! Όπως δεν υπάρχει και άλλος…. Χριστόδουλος ! Και όσοι αγωνιούν για την επόμενη μέρα ας μην βιάζονται ! Ο Κύριος έχει το σχέδιό Του!

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναλίσκεται, αγωνιά και αγωνίζεται για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας! Άλλωστε αυτό προκύπτει από το πρόγραμμά του και τον άθλο που δίνει καθημερινά για να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο!

Δεν είναι τυχαίο που ο Οικουμενικός Πατριάρχης κριτικάρεται γιαυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα που ανέδειξε να ταξιδεύει συχνά και να πηγαίνει παντού! Πολλοί θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό δίνει τροφή στους εχθρούς του που θεωρούν ότι ευτελίζεται ο θεσμός! Αλλά υπάρχει απάντηση για όλους αυτούς και είναι και στα μέτρα τους: με τον τρόπο αυτό ο Βαρθολομαίος έκανε προσιτό το Φανάρι σε όλους! Δεν είναι τυχαίο που όλοι ξέρουν πια πού είναι το κέντρο της Ορθοδοξίας και συχνά το επισκέπτονται. Μέχρι χθες το γνώριζαν μέσα από τα βιβλία της ιστορίας και το αποκαλούσαν… «αραχνιασμένο θεσμό».

Η γλυκόφθογγος γλώσσα του Φαναρίου, ο Γέρων Πέργης Ευάγγελος που εσιώπησε προ ολίγων ημερών το είχε πει τόσο εκφραστικά:

« Αληθινό άγιασμα είναι η ζωή της Ρωμηοσύνης στην Πόλη. Σε φουρτούνες και σε πολέμους και ακαταστασίες, εκείνο ρέει γαληνεμένο ακατάπαυστα. Το ίδιο και η Ρωμηοσύνη. Ρέει πάνω από χωρισμούς, από δάκρυα, από περιστολή του αριθμού της. Αλλά ρέει. Προς τα εκεί που την έταξε ο Θεός. Προχωρεί προς το πεπρωμένο» (Πέργης Ευάγγελος-” Εκ Φαναρίου Α “)

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα, ανήμερα των σεπτών ονομαστηρίων του Οικουμενικού Πατριάρχη μας,δίνεται η ευκαιρία σε όλους μας να βρεθούμε νοερώς κοντά του για να υποβάλλουμε τα σέβη μας, να ασπασθούμε το χέρι Του και να πάρουμε την ευλογία του- πολύτιμο θησαυρό στη ζωή μας.

Και από τη θέση αυτή μας δίνεται η ευκαιρία να εκφράσουμε μέσα από τις σελίδες μας τις καρδιακές και υιϊκές ευχές μας για να τον στηρίζει ο Θεός στον αγώνα που δίνει για την προκοπή και προβολή της Ορθοδοξίας.Να τον κρατήσει ο Κύριος ακμαίο και δυνατό στο θρόνο Του,για να συνεχίσει το έργο Του και την μεγάλη προσφορά Του.

Βαρθολομαίου του Παναγιωτάτου και Οικουμενικού Πατριάρχου πολλά τα έτη!