Σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου πρόκειται να αναγορευτεί την ερχόμενη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Άνθιμος, σε τελετή που θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών του Ιδρύματος.
Η ανακοίνωση της απόφασης προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις με μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου να υποστηρίζουν ότι με αυτή την απόφαση επικροτείται ο διχαστικός λόγος που έχει εκφράσει κατά καιρούς ο Ιεράρχης.
Εξηγώντας το σκεπτικό της απόφασης απόδοσης τιμής στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, ο πρόεδρος του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Χρήστου, σημείωσε, μιλώντας στο Thestival.gr: «Το τμήμα αποφάσισε ομόφωνα να τιμήσει τον ιεράρχη της τοπικής εκκλησίας, με σύμφωνη γνώμη της Κοσμητείας. Η απόφαση βασίζεται στη λογική ότι ο κ. Άνθιμος υποστηρίζει τα θεολογικά γράμματα και ασκεί πλούσιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο. Ένα μόνο παράδειγμα της δράσης του αποτελεί η ίδρυση εννέα συσσιτίων στην πόλη, επί της δικής του Ιεραρχίας, τα οποία λειτουργούν μέχρι σήμερα. Ένα άλλο παράδειγμα είναι τα ιδρύματα που έχει ιδρύσει, ή προσπαθεί να ιδρύσει, όπως το Ίδρυμα χρονίως πασχόντων».
Ο κ. Χρήστου χαρακτήρισε προκατειλημμένους ορισμένους εκ των διαφωνούντων, ενώ πρόσθεσε ότι πολλές από τις αντιδράσεις οφείλονται σε άγνοια. «Πολλοί εξ’ όσων εκφράζουν θέση δεν γνωρίζουν τη δράση και τη σχέση του ιεράρχη με όλο τον κόσμο της πόλης. Ο καθένας μπορεί να τον δει ανά πάσα στιγμή, συνδιαλέγεται με όλους. Επίσης, έχει καλές σχέσεις με τις αρχές, με τις κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής, ενώ διατηρεί άριστες σχέσεις και με πανεπιστημιακές αρχές, τόσο στην Αλεξανδρούπολη όσο και στη Θεσσαλονίκη».
Ερωτηθείς για τις απόψεις που έχει εκφράσει κατά καιρούς ο Μητροπολίτης Άνθιμος σε θέματα που αφορούν στο προσφυγικό, αλλά και για τη στάση του στο ζήτημα της ίδρυσης Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών, στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, ο κ. Χρήστου σχολίασε: «Εμείς μένουμε σε αυτά που μας ενδιαφέρουν από ακαδημαϊκής άποψης. Η αναγόρευση ενός προσώπου σε επίτιμο διδάκτορα δεν σημαίνει ότι συμφωνεί κάποιος σε όλα μαζί του. Άλλωστε και δύο από τους προκατόχους του έχουν αναγορευτεί επίτιμοι διδάκτορες».
