ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ
Να κάνω εκ προοιμίου μία διευκρίνηση: συμφωνώ με πολλές από τις απόψεις που εκφράζει, κατά καιρούς, ο Σεβ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ένας μαχητικός και ρηξικέλευθος Ιεράρχης της Εκκλησίσς μας!
Το πρόσφατο, όμως, άρθρο του που αναρτήσαμε σήμερα κι εμείς , σχετικά με την ανάμιξη δήθεν του Οικουμενικού Πατριάρχη στα της Εκκλησίας της Ελλάδος, θα μας επιτρέψει να πούμε οτι ήταν υπερβολικό και εν πολλοίς θα παρασύρει την Ιεραρχία θετικά υπέρ της Πατριαρχικής υποψηφιότητας, παρά υπέρ της Αρχιεπισκοπικής! Αν αυτός ήταν ο στόχος του Σεβ. Καλαβρύτων, μπορεί να είναι ήσυχος, γιατί επετεύχθη στο ακέραιο!
Κατά δεύτερο αλλά εξίσου σημαντικό λόγο, είμαι ο τελευταίος που θα πάρει θέση υπέρ των Πατριαρχικών παρεμβάσεων στα της Εκκλησίας μας και των πατριαρχικών επιλογών και υποδείξεων για εκλογές σε Μητροπόλεις της Ενιαίας και Αυτοκέφαλης της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Όμως, αν και έξω-εκκλησιαστικός είμαι ο μόνος που πλήρωσε”ακριβά” και με σκληρό τίμημα, την πστριαρχική κρίση που έζησε η Εκκλησία μας προ δέκα ετών.
Ακόμη και μέχρι σήμερα, πληρώνω τις θέσεις που εξέφρασα δημοσίως και με παρρησία τότε, καθώς και το οτι ήμουν ο μόνος που έβγαινε στα κανάλια και ομιλούσε υπέρ των θέσεων Χριστοδούλου! Όλοι οι άλλοι– κληρικοί και λαϊκοί — κρυβόντουσαν! Ως εκ τούτου δικαιούμαι δια να ομιλώ σήμερα και να εκφράζω την άποψή μου, γιατί έχω πληρώσει με “αίμα” αυτή την διάθεση που έχω να καταθέτω ελεύθερα την άποψή μου και να θέτω τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων!
Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που με “έδενε” με τον Μσκαριστό Μεγάλο Αρχιεπίσκοπό μας Χριστόδουλο, γιατί ήξερε οτι από το στόμα μου θα ακούσει μόνο αλήθειες, οι οποίες ενίοτε πονούσαν.
Εγώ ,λοπόν, σήκωσα τότε στους ώμους μου βάρος που δεν μου αναλογούσε! Αλλά δεν άντεχα να βλέπω τον Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας μου– και όχι απλά τον Χριστόδουλο– να λοιδωρείται και να υβρίζεται από όλους- ακόμη και από Ιεράρχες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι σήμερα προγεύονται κι αυτοί τα ίδια συναισθήματα και σε λίγο θα είναι υπόλογοι έναντι του Φαναρίου για την όποια υβριστική και ανακόλουθη συμπεριφορά τους!
Ας δούμε, όμως, το θέμα στη σωστή του διάσταση και βάση, αναλύοντας όλες τις πτυχές του:
1. Η Μητρόπολη Ιωαννίνων, είναι μία Μητρόπολη των Νέων Χωρών που ανήκουν στην πνευματική δικαιοδοσία του Φαναρίου.
2.Από τη στιγμή που η συγκεκριμένη Μητρόπολη έμεινε εν χηρεία, θα μπορούσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών να συνεννοηθεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και να καταλήξουν χωρίς να τους πάρει είδηση ο γύρω κόσμος, σε μία κοινή υποψηφιότητα, αποδεκτή εκατέρωθεν. Το άφησαν, δυστυχώς ως θέμα να πάρει διαστάσεις, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να ζήσουμε σήμερα ένα νέο εμφύλιο, εντός της Εκκλησίας.
3. Το ερώτημα που τίθεται αβασάνιστα, δηλαδή το αν και κατά πόσο έχει το δικαίωμα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, να ζητά την προώθηση συγκεκριμένου υποψηφίου για Μητρόπολη των Νέων Χωρών, είναι το λιγότερο υποκριτικό!
Ασφαλώς και έχει δικαίωμα να ζητήσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης να προωθηθεί σε Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος έναν δικό του εκλεκτό κληρικό, όπως ακριβώς μπορεί ο Σεβ. Σπάρτης Ευστάθιος, εν προκειμένω, να προωθήσει τον βοηθό Επίσκοπό του σε Μητροπολίτη Φωκίδος και όπως κατάφερε ο Σεβ. Μαντινείας Αλέξανδρος, να κάνει κληρικό της Μητρόπολής του, που ευρίσκεται στην καρδιά του Μωριά, σε Μητροπολίτη και μάλιστα σε Μητρόπολη των Νέων Χωρών!
Γιατί έχουν αυτό το προνόμιο οι κοινοί Μητροπολίτες και δεν το έχει ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο οποίος σκοπίμως ξεχνούν ορισμένοι οτι είναι και ο Πατριάρχης του γένους μας;(Έτσι τον αποκαλούσαν προ ολίγων ετών και εγκαλούσαν τον ταραξία τότε Χριστόδουλο σε.. τάξη! Τί άλλαξε τώρα; Ας μας λύσουν αυτή την απορία)
Θεωρώ, ως εκ τούτου, υποκριτική και αρκούντως υπερβολική την αντίδραση όλων εκείνων που ξαφνικά ομιλούν για σεβασμό προς το αυτοκέφαλο, όταν μέχρι προ δέκα ετών, οι ίδιοι άνθρωποι υποστήριζαν οτι κακώς η Εκκλησία της Ελλάδος είναι Αυτοκέφαλη και αποκόπηκε από τη Μητέρα Εκκλησία. Πότε, αλήθεια, είχαν δίκαιο,τότε ή τώρα; Και ποιά άποψη από τις δύο τους εκφράζει πραγματικά; Ας βγούν να μας το πούν!
4. Από τη διένεξη Φαναρίου- Αθηνών προ δεκαετίας, πρόκυψε η υποχρεωτική αποστολή του κσταλόγου υποψηφίων προς Αρχιερατεία για έγκριση στο Πατριαρχείο. Ο Χριστόδουλος αγωνίσθηκε να μην αλλάξει το ισχύον μέχρι τότε καθεστώς και να μη σταλεί ο κατάλογος, όπως ακριβώς έκαναν όλοι οι προ αυτού Αρχιεπίσκοποι, Πρόεδροι της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος! Όμως, τότε τον άφησαν, δυστυχώς, μόνο και η κακή αρχή έγινε!
Επομένως αν ο Πατριάρχης ήθελε να δείξει τα δόντια του στην Θυγατέρα Εκκλησία της Ελλάδος, θα …διέγραφε από τη λίστα τα ονόματα αυτών που δεν θεωρούσε άξια για να ανέλθουν στον βαθμό του Επισκόπου και μάλιστα να αναλάβουν τη διοίκηση τόσο σημαντικών Μητροπόλεων, όπως η Ι.Μητρόπολη Ιωαννίνων! Αλλά οι πληροφορίες λένε οτι δεν υπήρξε ουδεμία διαγραφή!
Και γιατί να υπάρξει άλλωστε;
Ο ένας υποψήφιος– ο εκλεκτός του Πατριάρχη– είναι κληρικός που ανήκει σε Μητρόπολη των Παλαιών χωρών, στην Ι. Μητρόπολη Μεγάρων και ο άλλος– ο εκλεκτός του Αρχιεπισκόπου– ανήκε μέχρι χθες στην Ι. Μητρόπολη Γερμανίας δηλαδή ήταν κληρικός του Οικουμενικού Θρόνου. Τί οξύμωρα σχήματα ζούμε;
5. Τα όσα λέγονται, γράφονται ή φημολογούνται, όλες αυτές τις μέρες, για δήθεν “παρέμβαση” του Πατριάρχη στα εσωτερικά μίας άλλης Εκκλησίας είναι το λιγότερο κωμικοτραγικά. Και το τραγικό έγκειται στο γεγονός οτι όλα αυτά εκπορεύονται όχι από Ιεράρχες όπως ο Σεβ.Καλαβρύτων ,που έχει σταθερές απόψεις τις οποίες εξέφραζε και στην πρό Χριστοδούλου εποχή και κατά την διάρκειά της αλλά και τώρα! Το τραγικό, ωστόσο, το εντοπίζουμε στις περιπτώσεις εκείνες Ιεραρχών που τότε το έπαιζαν.. υπερασπιστές και… Κοντοτιέροι του Φαναρίου, ενώ τώρα λές κι έχουν αλλάξει ρότα!Τί να υποκρύπτει όλη αυτή η…θεατρική παράσταση;
6. Οι δύο φερόμενοι ως επικρατέστεροι υποψήφιοι για την Μητρόπολη Ιωαννίνων, από πλευράς Φαναρίου ο Αρχιμ. Αμφιλόχιος Στεργίου και από πλευράς Αρχιεπισκόπου ο Αρχιμ. Μάξιμος Παπαγιάννης είναι δύο πολύ καλοί κληρικοί. Ωστόσο ο πρώτος διακρίνεται για την ευρυμάθειά του, για το υψηλό φρόνημα ευθύνης και για τη στρατηγική του σκέψη!
Ο δεύτερος για την ταπεινοφροσύνη του και την loyalty στάση του έναντι του Αρχιεπισκόπου.
Οποιος και να εκλεγεί Μητροπολίτης Ιωαννίνων, η Εκκλησία δεν πρόκειται να χάσει! Αντιθέτως θα προσθέσουν και οι δύο στην Ιεραρχία.
Ίσως γιαυτό δεν θα έπρεπε να φτάσουμε στην ημερομηνία εκλογής και να επικρατεί αυτό το νοσηρό κλίμα!
7. Το να αναγκάζεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο να εκδίδει ανακοινωθέντα για να επεξηγεί την παράκλησή του προς την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και τα αυτονόητα , είναι το λιγότερο υποτιμητικό και εξευτελιστικό για όλους μας!
8. Δεν ισχυρίζομαι οτι πρέπει να περάσει η επιλογή του Πατριάρχη για τα Ιωάννινα! Λέγω αυτό που ένας κοινός νούς θα έλεγε: δεν θα έπρεπε να κάνουμε την εκλογή για τη Μητρόπολη Ιωαννίνων να μοιάζει με το Κυπριακό πρόβλημα.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει το δικαίωμα να προωθήσει σε δύο-τρείς από τις Επαρχίες του θρόνου ανθρώπους του! Και προτιμώ να εκλέγονται Ιεράρχες που φέρουν τη βούλα .. ” πατριαρχικός” στο μέτωπο και επί της κεφαλής των, παρά εκείνους που το παίζουν σε όλα τα ταμπλώ , μέχρι να κάνουν τη δουλειά τους και να πραγματοποιηθούν όλοι οι στόχοι των.
9.Ναί λοιπόν στους πατριαρχικούς που δεν το κρύβουν! Και ναι και σε αυτούς που δεν διστάζουν να πούν φωναχτά τα …”αντιπατριαρχικά” τους αισθήματα! Είναι και οι δύο αναμενόμενοι σε όλα.
Αλλ´ όχι, δύο φορές όχι, στους.. γενίτσαρους της Ιεραρχίας! Αυτούς που το παίζουν “καλοί” και στις δύο πλευρές. Αυτοί είναι οι επικίνδυνοι και γιαυτό διπλά καταδικαστέοι!
10.Ας ελπίσουμε οτι την Τετάρτη θα πρυταννεύσει η σύνεση και η Ιεραρχία θα πράξει το σωστό, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα !