Από ekklhsiaonline
Ανακοίνωση με τίτλο “Θρησκευτικά στην Παιδεία” εξέδωσε η Ένωση αθέων εκμεταλλευόμνη την αναταραχή που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών. Μάλιστα κάνουν και παρατηρήσεις γιατί στο νέο μάθημα των Θρησκευτικών “δεν γίνεται η παραμικρή μνεία στον αθεϊσμό, τον αγνωστικισμό, τον ντεϊσμό, αλλά ούτε και στον ανθρωπισμό, που είναι η κυρίαρχη φιλοσοφική τάση στις σύγχρονες προοδευτικές κοσμικές κοινωνίες”
Δεν είναι ευχαριστημένη ουύτε με τις αλλαγές και σημειώνει πως “το νέο μάθημα των θρησκευτικών δεν αποβάλλει τα ομολογιακά του χαρακτηριστικά’.
Συγκεκριμένα αναφέρει:
Θρησκειολογία ή κατήχηση;
Η πρόθεση που εκφράστηκε για μετατροπή του ομολογιακού μαθήματος θρησκευτικών σε γνωσιολογικό έμοιαζε εκ πρώτης όψεως σωστή κίνηση για τον εκσυγχρονισμό της παιδείας. Πώς όμως θα διασφαλιζόταν ότι το μάθημα θα είναι όντως θρησκειολογία και όχι κατήχηση; Το γεγονός ότι προβλεπόταν να αφιερωθεί μεγαλύτερη έκταση στον ορθόδοξο χριστιανισμό ήταν ήδη αποθαρρυντικό, καθώς θα απέβαινε εμφανώς σε βάρος της γνώσης περί των άλλων θρησκευμάτων και φιλοσοφικών ρευμάτων, υποβαθμίζοντάς τα. Δεδομένου δε, ότι οι θεολόγοι έχουν μελετήσει κατά κύριο λόγο τον ορθόδοξο χριστιανισμό όπως φαίνεται από το πρόγραμμα σπουδών τους, ότι μεγάλη μερίδα των θεολόγων ασπάζεται το ίδιο δόγμα και είναι προκατειλημμένη υπέρ του, καθώς και ότι το αντικείμενο του μαθήματος είναι ευαίσθητο και αφήνει πολλά περιθώρια έκφρασης και μετάδοσης προσωπικών πεποιθήσεων, θα ήταν ουτοπικό να περιμένουμε ότι το μάθημα θα διδασκόταν με τρόπο πραγματικά αμερόληπτο και ότι θα είχε πράγματι γνωσιολογικό χαρακτήρα.
Οι παραπάνω ανησυχίες επιβεβαιώνονται με την ανακοίνωση του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο. Η δήθεν επιστημονική υπεράσπιση και αναμάσημα του κειμένου της σχετικής απόφασης δεν μπορεί να κρύψει την προσπάθεια να πειστούν οι συντηρητικές δυνάμεις που περιγράφονται παρακάτω ότι η τόσο πολύτιμη και εύθικτη ορθοδοξία δεν κινδυνεύει και θα διατηρήσει την υπεροχή της έναντι των υπόλοιπων απόψεων. Δηλώνεται σαφώς και ρητά πως δεν πρόκειται για μάθημα θρησκειολογίας και άρα ουδέτερο γνωσιολογικό μάθημα, κάτι τέτοιο μάλιστα απαξιώνεται:
“Η προσέγγιση αυτή αν και υπερβαίνει παρωχημένες πρακτικές ομολογιακής μονοφωνίας δεν προσδίδει στο Μάθημα των Θρησκευτικών φαινομενολογικό γνωσιολογικό προσανατολισμό ούτε το μετατρέπει σε τυπική θρησκειολογική ενημέρωση, η οποία δεν ανταποκρίνεται στα παιδαγωγικά χαρακτηριστικά, στα βαθύτερα ερωτήματα και στα πραγματικά ενδιαφέροντα των μαθητών.”
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι δεν γίνεται η παραμικρή μνεία στον αθεϊσμό, τον αγνωστικισμό, τον ντεϊσμό, αλλά ούτε και στον ανθρωπισμό, που είναι η κυρίαρχη φιλοσοφική τάση στις σύγχρονες προοδευτικές κοσμικές κοινωνίες.
Επιπλέον δεν προβλέπεται καμία μεταβολή στον χρόνο που αφιερώνεται στη διδασκαλία των θρησκευτικών, ούτε στην πρωτοβάθμια ούτε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ακόμη και αν επρόκειτο για μάθημα θρησκειολογίας, τίθεται το ερώτημα σε ποια ηλικία και για πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να διδάσκεται. Σύμφωνα με τις προτάσεις μας που έχουν κατατεθεί στο Υπουργείο Παιδείας, το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και στην Επιτροπή Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία, με κοινοποίηση στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και την Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, στο δημοτικό και στο γυμνάσιο αρκεί να διδάσκεται ο ιστορικός και κοινωνικός ρόλων των θρησκειών στο πλαίσιο του μαθήματος της ιστορίας και της μελέτης περιβάλλοντος, ενώ στο λύκειο αρκεί ένα έτος θρησκειολογίας.
Σε κάθε περίπτωση, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι τα δέκα χρόνια θρησκευτικών επί δύο ώρες την εβδομάδα είναι υπερβολικά για μια γενική εγκυκλοπαιδική μόρφωση και μάλλον άλλες σκοπιμότητες εξυπηρετούν.
Με τα παραπάνω δεδομένα, είναι φανερό ότι το νέο μάθημα των θρησκευτικών δεν αποβάλλει τα ομολογιακά του χαρακτηριστικά. Ως εκ τούτου επιβάλλεται να παραμείνει η δυνατότητα απαλλαγής από αυτό για λόγους συνείδησης και να εξασφαλιστεί ότι θα χορηγείται χωρίς εξαναγκασμό σε δήλωση και τεκμηρίωση των θρησκευτικών πεποιθήσεων κάτι που παραβιάζει τον Νόμο 2472/1997 και συμβαίνει σήμερα με την εγκύκλιο 12773/Δ2/23-1-2015.
Ιστορικό μαθήματος θρησκευτικών
Ενημερώσαμε τη σχετική ιστοσελίδα μας με το ιστορικό σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών. Από το ιστορικό αυτό εύκολα αντιλαμβάνεται ο σκεπτόμενος αναγνώστης τις δύο δυνάμεις αντίδρασης στον εκσυγχρονισμό και την εκκοσμίκευση της παιδείας.
Η μία φυσικά είναι η χριστιανική ιεραρχία που δεν ενδιαφέρεται για την εκπαίδευση, ενδιαφέρεται όμως σφόδρα για τη διατήρηση του κρατικού μηχανισμού κατήχησης στο δικό της δόγμα και μόνο. Η διατύπωση των λεγόμενων τριών “κόκκινων γραμμών” της για το μάθημα των θρησκευτικών δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο αποκαλυπτική:
– Υποχρεωτικότητα του μαθήματος,
– Ο ορθόδοξος χαρακτήρας του, και
– Τήρηση των ωρών διδασκαλίας με βάση το ωρολόγιο πρόγραμμα.
Εδώ βεβαίως μπορεί να επαναληφθεί το ερώτημα που θέσαμε νωρίτερα φέτος -και φυσικά δεν πήραμε ποτέ απάντηση: Μπορεί κάποιος θρησκευτικός ηγέτης να θέτει κόκκινες γραμμές στον πρωθυπουργό μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας;
Πάντως, καθώς με το νέο πρόγραμμα σπουδών τελικά ούτε καν προσεγγίζονται οι τρεις κόκκινες γραμμές, πόσο μάλλον να υπερβαίνονται, αναρωτιέται κανείς προς τι οι έντονες διαμαρτυρίες και οι αντεγκλήσεις αμφοτέρωθεν; Μήπως για τη δημιουργία εντυπώσεων και την αξιοποίηση του λεγόμενου θρησκευτικού συναισθήματος του ποιμνίου;
Η δεύτερη είναι η επαγγελματική τάξη των θεολόγων καθηγητών, η οποία μάλιστα θίγεται διπλά:
—τόσο από την πλευρά των συντεχνιακών τους συμφερόντων που θα επηρεάσει η κατάργηση ενός ομολογιακού μαθήματος που κατηχούσε και τις 6 τάξεις του Γυμνασίου-Λυκείου και η αναπόφευκτη επιμόρφωση είτε για το μάθημα μιας τάξης που θα το αντικαταστήσει είτε, μοιραία, πάνω σε άλλα γνωστικά αντικείμενα,
—όσο και από ιδεολογική άποψη, καθώς σχεδόν όλοι (οι περισσότεροι μάλιστα το δηλώνουν ανοιχτά), φαίνεται να αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους όπως ήταν την προηγούμενη χιλιετία, σαν κατηχητές/ιεροκήρυκες (και τι περίεργη σύμπτωση, του δόγματος που κυριαρχεί εκεί που μεγάλωσαν και σπούδασαν) κι όχι σαν εκπαιδευτικοί που υπάγονται στην Πολιτεία και υπηρετούν την δημόσια εκπαίδευση με αποστολή να μεταδίδουν επιστημονική γνώση και να συντελούν στο να αναπτυχθούν οι κριτικές ικανότητες των παιδιών.
Για το δε Υπουργείο Παιδείας δημιουργείται έντονη η εντύπωση ότι προσπάθησε με τις κινήσεις του να ικανοποιήσει όλες τις πλευρές: από τη μία να παρουσιάζεται ως προοδευτικό, εμφανίζοντας ένα μάθημα δήθεν γνωσιολογικό, από την άλλη στρέφεται προς τον συντηρητισμό, καθώς όχι μόνο διατηρεί απαράλλαχτο τον ορθόδοξο χριστιανικό χαρακτήρα του μαθήματος αλλά αφήνει υπόνοιες για μελλοντική αμφισβήτηση του δικαιώματος απαλλαγής από το μάθημα. Είναι φανερό ότι η εκκοσμίκευση του σχολείου δεν αποτελεί πρόταγμα για την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ούτε και η εκκοσμίκευση της πολιτείας για την κυβέρνηση και οι περί του αντιθέτου δηλώσεις μόνο πειστικές δεν μπορούν να γίνουν.
Με τον αναβρασμό που δημιουργήθηκε στην επικαιρότητα προκύπτουν επίσης χρήσιμα συμπεράσματα από τις τοποθετήσεις των πολιτικών κομμάτων με κοινό παρονομαστή την απουσία έστω και ελάχιστης κριτικής για τις παραπάνω οπισθοδρομικές φωνές καθώς και την απουσία μιας θαρραλέας τοποθέτησης στο θέμα ενός ευρύτερου εκσυγχρονισμού και εκκοσμίκευσης της Πολιτείας εν συνόλω, στον οποίο όπως έχει ξαναπεριγράψει η Ένωση Αθέων θα πρέπει φυσικά να εντάσσεται και μια προσεκτικά σχεδιασμένη εκκοσμίκευση της Παιδείας.
Μόνοι κερδισμένοι από την κατάσταση όπως διαμορφώνεται είναι οι συντεχνίες των θεολόγων που διατηρούν τα κεκτημένα τους και η Εκκλησία που εξασφαλίζει τη συνέχιση της κρατικής κατήχησης στο δόγμα της, ενώ η ουσιαστική εκπαίδευση σε πραγματική γνώση συνεχίζει να αδικείται και η θρησκευτική ελευθερία των πολιτών να καταπατάται.
ΠΡΟΗΓΗΘΕΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
19-09-2013
Μετά τις αλλεπάλληλες προσπάθειές μας με συνεχείς επιστολές και παρεμβάσεις, ο πρώην υπουργός κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 133099/Γ2/19-9-2013 εγκύκλιο, με την οποία επιτέλους κατήργησε ρητά τις ασαφείς κι αντιφατικές 91109/Γ2/10-7-2008 και Φ12/977/109744/Γ1/26-8-2008 προγενέστερες εγκυκλίους.
01-10-2013
Σε επιστολή τους προς τον τότε Υπουργό Παιδείας θεολόγοι καθηγητές αιτούνται την ανάκληση της υπ’ αρ. πρωτ. 133099/Γ2/19-09-2013 εγκυκλίου και προτείνουν σχέδιο νέας που εισάγει την ιδέα του “καθήκοντος” του εκάστοτε διευθυντής της σχολικής μονάδας να εξετάζει τα πιστοποιητικά μη “θρησκευτικού φρονήματος” των μαθητών, κατά παράβαση του Νόμου 2472/1997 και της απόφασης υπ’ αριθμό 77Α/25-6-2002 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
Όπως θα δούμε στη συνέχεια η σημερινή ισχύουσα εγκύκλιος (12773/Δ2/23-1-2015) θα συνταχθεί απολύτως σύμφωνα με το παραπάνω σχέδιο.
04-08-2014
Ο πρώην υπουργός κ. Λοβέρδος, στην απάντησή του στην υπ’ αριθμ. 757/03-07-2014 ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή κ. Νικολόπουλου, με θέμα «Διατήρηση του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία», επικαλέστηκε εξ ολοκλήρου τις ήδη καταργηθείσες εγκυκλίους ανασύροντάς τες, αγνοώντας παντελώς την τελευταία τότε ισχύουσα, συντάσσοντας έτσι μια εντελώς άσχετη απάντηση που δεν είχε καμία επαφή με το πνεύμα και το γράμμα των όσων ίσχυαν τη δεδομένη χρονική στιγμή, θέμα που επισημάναμε με το από 26-08-2014 δελτίο τύπου μας με αποδέκτη τον ίδιο τον υπουργό. Να θυμίσουμε ότι ο συγκεκριμένος υπουργός σε άλλη περίπτωση είχε διατάξει πολύ εύκολα ΕΔΕ, ενώ το ανωτέρω λάθος ούτε το παραδέχτηκε ποτέ, ούτε συγγνώμη ζήτησε, ούτε επιχείρησε να το διορθώσει, ούτε και αναζήτησε ευθύνες σε όποιους συμβούλους και συνεργάτες του τον οδήγησαν σ’ αυτό.
03-09-2014
Ο Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ01 Πειραιώς, Δ′ Αθηνών, Κυκλάδων του Γραφείου σχολικών συμβούλων Πειραιώς της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής Κ. Ευάγγελος Στ. Πονηρός Δρ. Θ., Μ.Φ. συντάσσει και αποστέλει το υπ’ αριθμ. 755/3-9-2014 διευκρινιστικό έγγραφο στις από το γραφείο του εποπτευόμενες σχολικές μονάδες —ερμηνεύοντας κατά το δοκούν την τελευταία ισχύουσα τότε εγκύκλιο και λαμβάνοντας υπ’ όψιν του άλλα άσχετα έγγραφα που προφανώς εξυπηρετούσαν καλύτερα τις προσωπικές του πεποιθήσεις— με το οποίο απαίτησε να γίνονται δεκτές οι αιτήσεις αποκλειστικά των ετερόδοξων μαθητών, πράγμα που προκάλεσε την αντίστοιχή μας αντίδραση με την αποστολή του από 14-09-2014 δελτίου τύπου μας προς το Υπουργείο Παιδείας.
03-10-2014
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων με την υπ’ αριθμ. 155/3-10-2014 επιστολή της προς τα μέλη της καλεί τους διδάσκοντες το μάθημα να της κοινοποιήσουν «περιπτώσεις παράνομων απαλλαγών από το μάθημα των θρησκευτικών» θεωρώντας —με ποια δικαιοδοσία, αλήθεια;— ως τέτοιες οποιεσδήποτε δίνονται με βάση το πνεύμα της εγκυκλίου που το Υπουργείο εξέδωσε, με συνέπεια εύλογα να εκτιμούμε ότι ενδέχεται να υποπίπτουν σε πειθαρχικές -το λιγότερο- παραβάσεις.
Συγκεκριμένα καλούσαν τα μέλη τους, παραβαίνοντας κάθε έννοια ιεραρχίας και υποκαθιστώντας όλη την αλυσίδα των προϊσταμένων τους (διευθυντών σχολείων, διευθυντών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και τελικά το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας), να ελέγξουν τους προϊσταμένους τους για «παράνομες απαλλαγές σε μαθητές από Διευθυντές Σχολικών Μονάδων, κατά παράλειψη συμμόρφωσης προς την ελληνική νομολογία αλλά και κατά παρερμηνεία της ισχύουσας εγκυκλίου», ερμηνεύοντας κατά το δοκούν και όπως τους εξυπηρετούσε την εν ισχύ εγκύκλιο (133099/Γ2/19/09/2013) του Υπουργείου Παιδείας και αναλαμβάνοντας από μόνοι τους ρόλους ελεγκτών και θεματοφυλάκων της κατ’ αυτούς «νομιμότητας».
Στην τακτική που περιγράφεται με τις δύο παραπάνω ενέργειες παρεμβήκαμε επίσης με την από 19-10-2014 καταγγελία μας προς τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, τον Συνήγορο του Πολίτη, την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και γι’ άλλη μια φορά το Υπουργείο Παιδείας.
Επίσης, στο μεσοδιάστημα, γίναμε αποδέκτες αρκετών καταγγελιών από πολίτες-γονείς στους οποίους διάφοροι διευθυντές σχολικών μονάδων προέβαλλαν παρανόμως και κατά παράβαση της εγκυκλίου πολλά εμπόδια στην απαλλαγή των παιδιών τους από τα θρησκευτικά, ερμηνεύοντας την εγκύκλιο ομοίως και οι ίδιοι, όπως έκανε πιο πάνω ο κ. Πονηρός, κατά το δοκούν και όπως βόλευε τις προσωπικές τους πεποιθήσεις,.
29-12-2014
Ο Συνήγορος του Πολίτη, ανταποκρινόμενος σε σχετικές καταγγελίες μεταξύ των οποίων και η δική μας, επισημαίνει με επιστολή του προς το γραφείο του Υφυπουργού, πως το δικαίωμα απαλλαγής από ένα μάθημα με ομολογιακό χαρακτήρα πρέπει να αναγνωρίζεται ανεξαιρέτως σε οποιονδήποτε μαθητή επικαλείται λόγους συνείδησης και επιβεβαιώνει πως η τότε ισχύουσα εγκύκλιος (133099/Γ2/19-9-2013) είναι σύμφωνη με την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, είναι σαφέστατη και δεν επιδέχεται παρερμηνείες.
Υπενθυμίζει επίσης πως η αυθεντική ερμηνεία μιας πράξης της διοίκησης ανήκει στην αρχή που την εξέδωσε και όχι σε άλλα όργανα.
23-01-2015
Ο πρώην υπουργός κ. Λοβέρδος, την τελευταία εργάσιμη ημέρα της θητείας του πριν τις εκλογές, καταργεί την εγκύκλιο 133099/Γ2/19-9-2013 εκδίδοντας την 12773/Δ2/23-1-2015 που αναιρεί το δικαίωμα απαλλαγής στους περισσότερους μαθητές ζητώντας “τεκμηρίωση” ότι δεν είναι ορθόδοξοι, αδιαφορώντας εντελώς για τις δύο ανεξάρτητες αρχές: την απόφαση υπ. αρ. 77Α/2002 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, και την επιστημονική συμβουλή του Συνηγόρου του Πολίτη (194316/621555/29-12-2014 έγγραφο, από 31-7-2008 δελτίο τύπου, από 17-11-2008 δελτίο τύπου).
02,03-2015
Η Ένωση Αθέων προχωρεί σε καταγγελίες της εγκυκλίου 12773/Δ2/23-1-2015 σε δύο ανεξάρτητες αρχές, στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και στον Συνήγορο του Πολίτη καθώς:
“Η τελευταία αυτή εγκύκλιος παραβιάζει το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας και αγνοεί επιδεικτικά την κείμενη Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, τις σχετικές αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα όπως και τις γνωμοδοτήσεις του Συνηγόρου του Πολίτη.”
08-2015
Ο νομικός σύμβουλος της πανελλήνιας ένωσης θεολόγων παρεμβαίνει προς την ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (κάτι που είναι επιλήψιμο από μόνο του) απειλώντας την πως θα κινηθεί δικαστικά εναντίον της (και αργότερα υπερηφανεύεται γι᾽ αυτό)!
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, μάλλον επιβλήθηκε της “ανεξάρτητης” αρχής:
06-08-2015
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα εκδίδει τη φανερά μετριασμένη υπ’ αρ. 94/2015 απόφαση της ολομέλειάς της, στην οποία καταλήγει σε ένα συμπέρασμα άσχετο με το περιεχόμενο των καταγγελιών που εξετάζονται και αυτονόητο: το ότι η αίτηση απαλλαγής δεν αντίκειται στις διατάξεις του Ν. 2472/1997 περί προστασίας του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Ευτυχώς δηλαδή που δεν είναι παράνομο να αιτηθεί κάποιος κάτι κάνοντας παράλληλα χρήση του δικαιώματός του να μην αποκαλύψει προσωπικά του δεδομένα, όπως δηλαδή επιβάλλει η απόφαση της ίδιας ανεξάρτητης αρχής!
Αλγεινή εντύπωση δε προκαλεί το γεγονός πως σε κάποιο άλλο σημείο της απόφασής της η ανεξάρτητη αρχή κάνει λόγο για μη αρμοδιότητά της σε υπόθεση παράνομης απαίτησης και χρήσης προσωπικών δεδομένων!
11-01-2016
Ο Συνήγορος του Πολίτη αντιθέτως, σε επιστολή του προς το Υπουργείο Παιδείας που μας κοινοποιεί, απαντά με απόλυτη σαφήνεια στην καταγγελία μας επαναλαμβάνοντας την πάγια θέση του ότι η συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας επιβάλλει να μην συνοδεύεται η απαλλαγή από οποιαδήποτε επαχθή προϋπόθεση, όπως η αποκάλυψη των θρησκευτικών πεποιθήσεων του μαθητή.
Επισημαίνει επίσης πως η εγκύκλιος 12773/Δ2/23-1-2015 “δυστυχώς μέχρι σήμερα εξακολουθεί να είναι σε ισχύ”.
24-02-2016
Η Ένωση Αθέων κατέθεσε τις προτάσεις της που αφορούν την εκκοσμίκευση της Παιδείας στην Επιτροπή Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία, με κοινοποίηση στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και τη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
Όπως επισημαίνεται στο σχετικό δελτίο τύπου:
«Οι προτάσεις διαμορφώθηκαν με την παραδοχή πως αποστολή του σύγχρονου σχολείου θα πρέπει να είναι η μετάδοση της πραγματικής γνώσης και η ανάπτυξη κριτικής σκέψης καθώς και ικανοτήτων χρήσιμων στην πραγματική ζωή. Η Ελληνική Παιδεία επίσης δεν θα έπρεπε να αποτελεί πεδίο εκμετάλλευσης για ικανοποίηση σκοπιμοτήτων από ιερατεία, πολιτικές δοσοληψίες ή συντεχνιακά συμφέροντα και μάλιστα σε βάρος των σύγχρονων και ζωηρά εξελισσόμενων εκπαιδευτικών απαιτήσεων».
03-2016
Αν αληθεύουν τα σχετικά δημοσιεύματα πραγματοποιήθηκε μυστική (!) συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον χριστιανό αρχιεπίσκοπο. Όπως περιγράφεται η συνάντηση συνιστά εξωφρενική παρέμβαση της χριστιανικής εκκλησίας στην Ελληνική Παιδεία και στη λειτουργία της Ελληνικής Κυβέρνησης καθώς και απροκάλυπτη προσπάθεια υποβιβασμού της παιδείας σε αντικείμενο δοσοληψίας.
09-2016
Σε μια είτε άστοχη είτε διερευνητική κίνηση, στην εγκύκλιο που εστάλη από το υπουργείο Παιδείας για την έναρξη της σχολικής χρονιάς, δεν αναφέρεται ότι καταργείται η πρωινή προσευχή ούτε υπάρχει και κάποια αναφορά σε αυτή, διευκρινίζεται όμως ότι ισχύουν όσα προβλέπονται σε Προεδρικό Διάταγμα του 1998 που την περιλαμβάνει.
Ανακοινώνεται επίσης το περιεχόμενο των νέων προγραμμάτων σπουδών για τα θρησκευτικά, με το δελτίο τύπου του ΙΕΠ να μην παίρνει θέση ως προς τον ομολογιακό ή γνωσιολογικό χαρακήρα του μαθήματος, ενώ στο ΦΕΚ με την υπουργική απόφαση δηλώνεται ρητά ότι το μάθημα δεν είναι γνωσιολογικό και ένα δυνητικό μάθημα θρησκειολογίας εξορκίζεται ως κάτι αρνητικό.
